หลังจากที่ได้เห็นโพสต์ของแอปเปิลที่แท็กหาคีตะวัน ย่าหยาก็ต้องขอบคุณที่เช็คอินให้ด้วยว่าอยู่ที่ไหน เธอและเพื่อนอีกสองคนรีบย้ายร้านตามไปอย่างทันที กันทิมากับเชอร์รีเพื่อนของย่าหยาไม่รู้สาเหตุว่าทำไมเพื่อนต้องขอย้ายร้าน รู้แต่เพียงว่าตอนนี้เพื่อนกำลังเดือดมากด้วยเรื่องอะไรบางอย่าง เดือดจนดูไม่มีสติแล้ว “อีย่าถ้ามึงไม่บอกว่าเกิดอะไรขึ้น กูกับอีเชอร์รีจะกลับแล้วนะ” กันทิมาหยุดสาวเท้าตามคนใจร้อนแล้วยืนกรานยื่นคำขาดเพื่อต่อรอง “งั้นมึงกับอีเชอร์รีหาแท็กซี่กลับเลย” “อีย่า!!!” ดูเหมือนว่าคำขู่ของกันทิมาจะไม่เป็นผล เธอทำได้เพียงถอนหายใจเอือมระอากับยายเพื่อนจอมดื้อรั้นของตัวเอง เมื่อหัวร้อนก็ไม่คิดอธิบายอะไรให้เพื่อนรับรู้ “กูพูดจริงๆ นะ กู.....” “ย่า เราเพื่อนกันไหม” กันทิมาเลือกจะสงบสติอารมณ์แล้วเดินเข้าไปถามอย่างมีสติ ย่าหยาในเวลานี้กำลังร้อนดั่งไฟสุมอกแม้เพื่อนไม่รู้เหตุผลก็รับรู้ทุกอ