บทที่ 9 หึงไม่รู้ตัว
787 คำ
อีกด้านถิงถิงกำลังโดนคนเป็นแม่ถามถึงความพึงพอใจที่มีต่อลูกชายของเพื่อน หล่อนชอบแมมมอธมากจนอยากให้เขามาเป็นลูกเขย ชายหนุ่มไม่ใช่แค่หน้าตาดีแต่ยังทำงานเก่งซะด้วยอย่างนี้สินะถึงมีแต่คนจองต่อคิวอยากได้ชชชายหนุ่มไปเป็นลูกเขย
“พี่เขาดีอย่างที่คุณแม่บอกจริงๆค่ะแต่ว่าถิงถิงมองพี่เขาเป็นแค่พี่ชาย”
“พี่ชายอะไรกันลูกยังไม่ได้ทำความรู้จักกับตาแมมมอธเลยจะรีบตัดสินไปทำไมกันว่าเป็นได้แค่พี่ชาย ไม่รู้แหละยังไงลูกก็ต้องลองทำความรู้จักกับตาแมมมอธก่อน ถือว่าแม่ขอก็แล้วกัน”
“งั้นก็ตามใจคุณแม่เถอะค่ะเพราะถิงถิงคงขัดอะไรคุณแม่ไม่ได้อยู่แล้ว”
“มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว แม่หวังดีกับลูกเสมอนะ” คนเป็นแม่ยิ้มออกมาเต็มใบหน้าเมื่อลูกสาวยอมทำตามความต้องการของตัวเอง
“ถิงถิงขอตัวก่อนดีกว่าค่ะ”
“นั่นลูกจะออกไปไหนเพิ่งจะกลับถึงบ้านเองนะ”
“ปล่อยลูกไปบ้างเถอะคุณขวัญฤทัย เราจะไปบังคับแกมากก็ไม่ได้”
“คุณก็ตามใจยัยหนูของคุณอยู่เรื่อย”
“ก็เพื่อความสุขของลูกไงล่ะ ผมเองก็ขอตัวก่อนดีกว่า”
“เฮ้อ พ่อลูกสองคนนี้ไม่ได้ดั่งใจจริงๆ” ขวัญฤทัยบอกออกไปอย่างปลงๆ ดาหลาเตรียมน้ำอุ่นใส่ครีมอาบน้ำกลิ่นโปรดของเขาไว้เรียบร้อย เวลานี้ชายหนุ่มนั้นเดินเข้ามาในห้องน้ำแล้วแต่เธอยังไม่รู้
“ว้าย เข้ามาตั้งแต่ตอนไหนคะเนี่ย”
“ก็มาทันเห็นคนที่กำลังดมกลิ่นครีมที่พี่ชอบเพลินๆน่ะสิ”
“ก็กลิ่นมันหอมจริงๆนี่คะ”
“ดมบนตัวพี่ไม่ดีกว่าหรอ”
“ดมบนตัวจะสู้ในขวดได้ยังไงละคะ” หญิงสาวคว้าขวดขึ้นมาดมจากนั้นก็รีบหมุนตัวเตรียมจะเดินออกไปจากห้องน้ำไปแต่ชายหนุ่มไวกว่าคว้าเอวบางเอาไว้ได้ทัน
“อาบด้วยกันเถอะ”
“อะ เอ่อ”
“อาบอย่างเดียวไม่แกล้งหรอก”
“สัญญาก่อนค่ะ”
“ไม่”
“นั่นไงคะเห็นไหมว่าพี่ไม่ยอมสัญญาแสดงว่าไว้ใจไม่ได้” หญิงสาวหน้างอ
“ฮ่าๆดูทำหน้าเข้า สัญญาก็สัญญา”
“สัญญาแล้วต้องทำตามสัญญานะคะ”
“อืมๆรู้แล้ว” หญิงสาวก้าวขาลงไปแช่ในอ่างอาบน้ำพร้อมกับชายหนุ่ม เขานั่งซ้อนอยู่ที่ด้านหลังของเธอ ช่วงแรกก็ตั้งใจอาบน้ำอยู่หรอกแต่ไปๆมาๆก็อยากจะมาช่วยเธออาบน้ำเฉย เธอพยายามปัดมือของเขาออกแต่มีหรือที่เขาจะยอม แถมเขายังมาลูบไล้ให้เธอรู้สึกจักกะจี้จนต้องหัวเราะออกมา เสียงหัวเราะของหญิงสาวสดใสจนชายหนุ่มต้องยิ้มออกมา อยู่กับเธอเขารู้สึกว่าเหมือนได้กลับไปเป็นวัยรุ่นอีกครั้ง หลังจากอาบน้ำเสร็จเขาก็เป็นคนเลือกชุดให้เธอสวมใส่
“ชุดคู่หรอคะ”
“เห็นวัยรุ่นเขาชอบกันไม่ใช่หรอ”
“ก็ประมาณนั้นค่ะ”
“แล้วเป็นไงพี่ใส่แล้วใช่ได้ไหม”
“พี่แมมมอธใส่ชุดไหนก็ดูดีอยู่แล้วค่ะ”
“จริงหรอ พูดเอาใจกันหรือเปล่า”
“พูดความจริงค่ะ” จบประโยคของหญิงสาวชายหนุ่มก็หอมแก้มเธอฟอดใหญ่
“ไปเรียนแล้วเงินที่พี่ให้ไปพอใช้หรือเปล่า”
“ยังเหลืออีกเยอะเลยค่ะ”
“ไม่ต้องใช้ประหยัดขนาดนั้นก็ได้นะรู้หรือเปล่าว่าพี่รวย”
“คนรวยชอบอวดว่ารวยอย่างนี้ทุกคนเลยหรือเปล่าคะ” เธอถามเขากลับกวนๆ
“ก็เฉพาะคนที่อยากอวดด้วยเท่านั้นแหละ พี่มีเงินเยอะจริงแต่ไม่ได้เที่ยวให้ใครไปทั่วนะ”
“ค่ะๆเข้าใจแล้วค่ะ”
“ที่มหาลัยมีกิจกรรมอะไรที่ดาหลาเข้าร่วมบ้างล่ะ”
“พรุ่งนี้มีประกวดดาวของคณะค่ะ ดาหลาได้รับเลือกให้เข้าประกวดด้วย”
“ไม่ธรรมดานะเนี่ยแสดงว่ารุ่นพี่พวกนั้นตาถึง”
“ค่ะโดยเฉพาะรุ่นพี่ผู้ชาย”
“อะไรนะ” เขาถามกลับเสียงเข้ม
“คิกๆดาหลาล้อเล่นค่ะ พี่ผู้ชายเขาไม่ได้มายุ่งหรอกค่ะเรื่องนี้พี่ผู้หญิงเขาจัดการ”
“งั้นก็แล้วไป อย่าให้ผู้ชายหน้าไหนมายุ่งกับดาหลาเด็ดขาด”
“หึงหรอคะ”
“ไม่ได้หึงแต่เพราะดาหลาเป็นของพี่คนเดียว” เธอเข้าใจแล้วเธอก็เป็นเพียงแค่สมบัติชิ้นหนึ่งที่เขาใช้เงินซื้อมาเท่านั้น แค่คิดก็รู้สึกน้อยใจแล้ว
- ผู้เขียน
