บทที่ 15 อย่าฝันหวาน

1076 คำ

ด้านถิงถิงทำอย่างที่บอกไว้จริงๆ สามวันต่อมาหล่อนมาเยี่ยมมารดาของดาวเหนือถึงบ้าน หญิงสาวพิจารณาบ้านหลังน้อยของชายหนุ่มแล้วรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ บ้านของเธอใหญ่โตแต่รู้สึกอ้างว้างเหลือเกิน "คุณถิงถิง" "ถิงถิงเองค่ะ ถิงถิงมาเยี่ยมคุณแม่ของคุณค่ะ" เขาก้มลงมองก็เห็นว่าเธอกำลังหิ้วกระเช้าผลไม้ขนาดใหญ่ "ผมช่วยครับ ขอบคุณมากที่นึกถึงแม่ของผมนะครับ" "ใครมาน่ะลูก" "ถิงถิงเองค่ะคุณป้า ถิงถิงซื้อผลไม้มาฝากค่ะขอเข้าไปหน่อยได้ไหมคะ" "ได้สิจ้ะเข้ามาก่อนลูก" เมื่อเขาทางชายหนุ่มไม่ได้ก็เข้าทางแม่สามีมโนของเธอดีกว่า "ไม่ไงมาไงจ้ะ" "พอดีผ่านมาทางนี้พอดีเลยแวะเข้ามาเยี่ยมค่ะ บ้านของคุณป้าน่ารักจังเลยนะคะ นั่น..." "ลูกสาวป้าเองจ้ะชื่อดาหลา" "ชื่อเพราะจังเลยค่ะ ดาวเหนือกับดาหลา" "ป้าตั้งให้คล้ายๆชื่อป้าน่ะลูก ป้าชื่อดาวเรือง" "อย่างนี้นี่เอง เข้าใจแล้วค่ะคุณป้าจะทานผลไม้ก่อนไหมคะ" "ยังดีกว่าลูก ไหนๆห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม