บทที่18
หมอปิ่น
โรงพยาบาล
คีรินนั่งทานอาหารกลางวันอยู่เงียบๆตามลำพังเขาแอบเปิดกล้องวงจรปิดที่แอบติดตั้งไว้โดยหันกล้องไปตรงโรงฝึกซ้อมของบ้านไอริ เขาดูพัฒนาการของไอริทุกวัน เฝ้ามองการเติบโตของเธอ ส่วนเขาเสร็จจากงานที่โรงพยาบาลก็มีแวะไปซ้อมยิงปืน ฝึกการต่อสู้ระยะประชิดบ้าง
วันนี้ไอริซ้อมหนักจนข้อมือของเธอบาดเจ็บเขาจึงสั่งยาแก้อักเสบ ยาทาบรรเทาอาการปวดกล้ามเนื้อส่งไปให้โดยไม่ได้บอกว่าเป็นของเขา
"น่าอิจฉาหลานตัวเอง มีหนุ่มคอยเป็นห่วงตลอดเวลา ขนาดทานข้าวยังเปิดกล้องดูเลย ^^" มายูเดินมานั่งทานข้าวกับคีริน เธอรับรู้ทุกเรื่องและยินดีที่จะเป็นหน่อยซัพพล็อตให้ว่าที่หลานเขย
"คุณมายูสวัสดีครับ"
"เรียกซะเป็นทางการเชียว ได้ข่าวว่าไอริบาดเจ็บจากการซ้อมใช่ไหม"
"ใช่ครับ เธอซ้อมติดต่อกันหลายวันแขนเลยล้ารับแรงดาบของเรนไม่ไหว"
"พ่อฉันโทรมาบ่นไม่หยุดเลย นี่โมโหถึงขั้นจะเผาบ้านตัวเองแล้วฮ่าๆๆ"
"
