03

1331 คำ
“ฉันไม่ได้โง่ความจำเสื่อมแบบเธอ”ผมรู้จักกับเยจีผ่านรุ่นพี่ผมคือพี่ชายของเยจี ไม่เชิงว่าเราสนิทกันแค่คุยตามภาษาพี่น้อง “ปากหมาเหมือนเดิม.........”ฉันแอบกัดฟันด่าซีโน่เบาๆ แต่ให้อภัยอย่างน้อยก็จำฉันได้ “แล้วทำไมไม่ตอบแชทล่ะ”ฉันทักไปเป็นสิบข้อความอ่านแต่ไม่ตอบเหมือนโดนเอาอะไรปาหน้าจนหน้าชาหน้าแตก “ไม่จำเป็นต้องตอบ”ผมเห็นข้อความที่เยจีส่งมาที่ผมไม่ชอบเพราะไม่อยากตอบ ไม่คิดว่าจะมาหาผมจริงๆก็กล้าดี “นี่!”ฉันทุบโต๊ะขึ้นเสียงโมโหแล้วนะ ตอบหยิ่งจนเหมือนฉันเป็นคนไม่รู้จักงั้นแหละ “เธอขึ้นเสียงกับใคร!”ผมเลิกคิ้วถามนิ่งๆ เป็นใครถึงกล้ามาขึ้นเสียงกับผมเราสนิทกันหรอครับ “.............”ฉันเงียบไม่ตอบแล้วนั่งลง เมื่อกี้น้ำเสียงที่ถามกับสายตาที่มองดุน่ากลัวมากฉันไม่กล้าเถียงเลย “กลับไปซะ ถ้าไม่ได้เป็นอะไร”ผมรำคาญเมื่อไหร่ก็โดนไล่ออกจากห้องแบบวิธีของผม จะน้องใครก็ชั่งผมไม่สน “เป็นสิ ไม่วัดไข้ฉันรึไง” ฟึบ! พรึ่บ~! ฉันรีบออกจากเก้าอี้ไปนั่งคร่อมตักซีโน่อย่างไว ฉันมาอ่อยไม่ได้มาให้นั่งด่าหรือนั่งมองสายตาติดรำคาญหรอกนะ “ลุกออกไปเยจี”ผมจับเอวเยจียกขึ้นกอดคอผมแน่นนมจะทิ่มหน้าอยู่แล้วปะวะ หึ! ทำแบบนี้อ่อยผมหรืออะไร “วัดแบบนี้ก็ดี จะได้รู้ไงตัวร้อนรึเปล่า”ฉันมองซีโน่ขมวดคิ้วทำหน้าดุเหมือนเก็บอารมณ์โมโหอยู่ นี่ฉันไม่น่ามองหน่อยเลยรึไง ผมยิ้มมุมปากกับการกระทำของเยจี อ่อยผมอยู่ทำไมจะไม่รู้มีหรอครับมานั่งคร่อมตักนมจะทิ่มหน้าให้วัดไข้ “เธอแม่งน่ารำคาญ”ผมตีหน้านิ่งพูดเสียงเข้ม ถ้าผมเล่นตอบตอนนี้จะไปสนุกอะไรให้เด็กอยากรู้อยากลองไปก่อน หึ! “เป็นหมอพูดคำหยาบไม่ดีนะคะ”ฉันตอบยิ้มๆ แต่ละคำที่ออกจากปากกระทบจิตใจมากแต่ไม่เป็นไรอ่อยต่อไป “วัดไข้สิ”ฉันแกล้งโอบคอซีโน่เข้ามาหน้าใกล้หน้าอกจนสัมผัสถึงลมหายใจเลยแหละ ลงทุนหน่อยเผื่อได้กลับ ผมถอนหายใจหงุดหงิดมองเยจี ถ้าไม่ติดว่าเป็นน้องสาวรุ่นพี่ป่านนี้ผมเอาเข้าห้องนอนกระแทกไปแล้ว “บอกให้ลุกออกไปไง”ผมหมดความอดทนเมื่อไหร่แล้วจะรู้สึกว่าไม่คุ้มกับที่ทำ จะเล่นกับผมต้องรู้ทางก่อนดิ “.......ก็ได้”ซีโน่เริ่มจริงจังทั้งน้ำเสียงสายตาถ้าฉันยังอ่อยต่อน่าจะโดนตะคอกใส่ไม่ก็โดนกระชากออกจากห้อง “ลุกไปดิ”ผมจับเอวเยจียกขึ้น ตัวเล็กนิดเดียวเองหรอวะแบบนี้ก็อุ้มง่ายดี หึ! จุ๊บ~ ฉันจูบปากซีโน่แล้วฉีกยิ้มอ่อยนิดนึง จูบปากกันครั้งแรกเลยนะ “ไว้เดี๋ยวหนูมาหาใหม่นะ”ฉันลุกออกจากตักซีโน่หยิบของออกจากห้อง ผู้ชายอะไรหยิ่งนิ่งมากอ่อยถึงหน้ายังไม่อะไรเลย จิ๊! “หึ!”ผมแสยะยิ้มมองเยจีเดินออกจากห้อง โตขึ้นแล้วกล้าทำกับผมแบบนี้เลย มีความกล้าอ่อยผมก็ดีแต่ถ้าผมเอาคืนเมื่อไหร่ก็จบเมื่อนั้น วันต่อมา~ Condo “วันนี้จะไปหาดีมั้ยนะ.........”ฉันนั่งคิดวนไปวนมาสักพักแล้ว อยากจะไปหาซีโน่ที่โรงบาลนะแต่กลัวไปแล้วโดนไล่อีก ซีโน่ปกติไม่ใช่คนเย็นชา นิ่งสุขุมมากนะแต่ทำไมกับฉันถึงทำตัวแบบนี้ก็ไม่รู้ ที่อยู่กับเพื่อนทำตัวสนุกมาก ยิ้มทีฉันละลายเลย “หรือว่าอ่อยน้อยไป”ฉันว่าต้องใช่แน่ๆสเปคซีโน่ต้องเซ็กซี่ หุ่นน่ามอง แต่ฉันก็หุ่นพอได้นะไม่เห็นจะสนใจเลย ติ่งน่อง~ ติ่งน่อง~ ๆๆๆ “จิ๊! ที่บ้านไม่มีกริ่งเล่นรึไง”ฉันลุกเดินไปประตูห้อง นึกว่าใครพี่ชายสุดหล่อของฉันเอง “มีอะไร มาแต่เช้าเลย”ฉันถามกวนพี่จียง หล่อขึ้นเยอะเลยนะตั้งแต่มีแฟน แล้วดูฉันสิโสดมานานแสนนาน “คิดถึงน้องสาวไม่ได้รึไง”จียงกอดคอเยจีน้องสาวสุดรักสุดหวงเดินเข้าห้อง “ได้สิค่า~ มีเรื่องแน่ๆ”ฉันเดาไว้ก่อนปกติจะมาหาฉันบ้างทีก็มีเรื่องถึงหู “ใช่ ไปสร้างเรื่องอะไรไว้”จียงแกล้งทำเสียงเข้มถามเยจี “เรื่อง.....เรื่องอะไรหรอ”ฉันตีหน้าซื่อถามกลับ อย่าบอกนะรู้เรื่องที่ฉันไปหาซีโน่เมื่อวานนี้ พี่จียงไม่รู้หรอกฉันแอบทำน่ะ “แสดงว่าไปทำมาจริง ไม่รู้หรอกแกล้งไปงั้น”จียงรู้นิสัยเยจีดี ดื้อแสบหาเรื่องเล่นหาทำได้ทุกวัน “งั้นไม่รู้ก็ดีแล้ว”ฉันฉีกยิ้มตบไหล่พี่จียง ถ้ารู้มีหวังฉันโดนถามยาวตัวต่อตัวแน่ “ว่าแต่มีอะไรรึเปล่า”ฉันเปลี่ยนเรื่องก่อนที่พี่จียงจะสงสัย ซีโน่คงไม่ได้บอกพี่จียงถึงไม่รู้ทำได้ดีมากจริงๆ “ศุกร์นี้พี่จัดวันเกิดที่บ้าน ไปด้วยบังคับเข้าใจมั้ย” “ต้องไปอยู่แล้ว แต่ยังไม่ถึงวันไม่ใช่หรอ”ฉันจะพลาดได้ไงวันเกิดพี่จียงซีโน่ก็ต้องมาเพราะงั้นฉันต้องไปแน่นอน “อาทิตย์หน้าไปทำงานที่ต่างประเทศเลยจัดก่อน” “อ่อโอเคๆ ตรีมอะไรล่ะ” “ไม่รู้คิดไม่ออก” “ชุดนอนดีมั้ย”ฉันอยากได้ตรีมนี้นะอยากจะเห็นซีโน่จะแต่งตัวแบบไหน อย่าว่าฉันเห็นแก่ผู้ชายเลยด้านได้อายอด “ไม่ดี เดี๋ยวเมียด่า” ฉันพยักหน้าเข้าใจลืมไปว่าเจ๊โหดพอตัวเลยเอาพี่จียงอยู่หมัดเก่งสุดๆนี่แหละตัวอย่างของฉัน แต่พี่จียงมันดีมันรุกจีบจนติด “งั้นสายปาร์ตี้ชุดปาร์ตี้อะไรพวกนี้”ฉันเสนอความคิดใหม่น่าจะดีแต่งได้หลากหลายสไตล์ “เออก็ดี” ฉันยิ้มพยักหน้าตกลงตามนี้ เอาตรงๆนะที่ฉันเสนอไปเพราะอยากเห็นซีโน่แต่งตัวแบบเท่ๆ ปกติก็หล่อเหมือนไอดอลอยู่แล้วด้วย ฟึบ~ “ซีโน่ ไงวะไม่เจอนานเลยนะมึง”จียงเดินเข้ามาหาซีโน่นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะ แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่ทำงานอย่างเดียวหน้าจอโทรมีแชทไอจีผู้หญิงค้างอยู่ “วันเดียว”ผมไม่เจอแค่วันเดียว เมื่อวานผมก็เจอแต่ไม่เจอเยจีเด็กขี้อ่อยผมนั่นแหละ เสียดายว่ะพี่ชายหวงไปหน่อย “เป็นหมอรักษาคนไข้หรือว่าช่วยเติมยาวะ” “หึ! ไม่เชิงมั้ง”ผมใจดีช่วยเติมให้ทั้งสองอย่างแล้วแต่อารมณ์ เป็นหมอก็ต้องช่วยคนไข้สิครับถึงจะถูก “ร้ายมากนะมึง”จียงแสยะยิ้มมองซีโน่หยักไหล่ยิ้มมุมปากร้าย “เออวันศุกร์ไปงานปาร์ตี้วันเกิดที่บ้านกูด้วยนะ” ผมหยักหน้าตอบตกลงก็ต้องไปอยู่แล้วรุ่นพี่ผมก็ต้องไป เป็นหมอไม่ใช่อาชีพหลักของผม หมอแค่ทำเฉพาะจำเป็นนอกนั้นธุรกิจส่วนตัว “เยจีกลับมาแล้วมึงเจอบ้างมั้ย เห็นมันถามหาอยู่”จียงถาม มาหาซีโน่แล้วนึกถึงเยจีน้องสาวตัวแสบป่วนไปทั่ว “หึ!...ยังไม่เจอ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม