ความคิดถึงทำงาน#1

1201 คำ

ร่างเล็กในเสื้อยืดสีขาวพิมพ์ลายภาษาญี่ปุ่นกระจุ๋มจิ๋มบนอกซ้าย ทับด้วยเสื้อคลุมสีครีม กางเกงยีนสีซีดทำให้ดูทะมัดทะแมงมากยิ่งขึ้น เลลายืนรวบผมอยู่ในห้องน้ำภายในเลานจ์เฟิสต์คลาสของสายการบิน SP AIRLINE สายการบินซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของความรู้สึกที่ยังติดค้างภายในใจ ยิ่งพยายามลืม ก็ยิ่งนึกถึง ความรู้สึกที่อยู่ภายในใจลึก ๆ เธอยังแอบหวังว่า กัปตันบนเครื่องที่เธอจะโดยสารกลับไทยในครั้งนี้อาจเป็นดามิทรี… เขาอาจจะโผล่มาในตอนที่เลลากำลังหลับ งอนง้อ และในที่สุดเราสองคนก็คืนดีกัน ทว่าอีกใจหนึ่งเธอก็คิดผลักไส อยากให้เขากับเธออยู่ห่างกันสุดขอบโลก ตลอดชีวิตนี้ขอให้ไม่มีโอกาสได้กลับมาพบกันอีก เป็นความสับสนที่ทำให้เธอรู้สึกว้าวุ่นจนกระเดือกอะไรไม่ลงแม้ว่าท้องจะหิวแค่ไหนก็ตาม หญิงสาวนั่งเซื่องซึมอยู่บนโซฟาในเลานจ์ รอจนพนักงานประจำสนามบินมาทำการโหลดกระเป๋าให้ เรื่อยไปจนถึงตอนที่ได้ขึ้นไปนั่งบนเครื่องบินแล้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม