"บ้าหรือเปล่าเงินตั้งสองหมื่น สองร้อยได้ไหม" ผมแกล้งต่อรองแพนด้าออกไป จนเธอทำตาขวางใส่แล้วมองค้อนมาที่ผมอย่างอนๆ
"ได้! ห้าหมื่น"
"เฮ้ย! อะไรกันแพนด้าครึ่งแสนเลยนะนั่น" ผมยอมใจน้องสาวคนนี้เลยจริงๆ เพราะทุกครั้งที่มีเรื่องต่อรองแพนด้ามักจะใช้วิธีนี้ก็พร้อมเสมอ "บวกเพิ่ม เรื่องพี่ใบหม่อนด้วยไง หรืออยากให้พี่กันยารู้เรื่องนี้ ความจริงแพนด้าว่า ถ้าพี่กันยารู้เรื่องนี้จากปากของพี่ อาจจะไม่โกรธเท่ากับรู้จากคนอื่นก็ได้นะ"
"พี่รู้แล้วน่า... แค่รอจังหวะและโอกาสที่จะคุยกับกันยา แต่ตอนนี้แพนด้าช่วยโทรหาแม่ฮันน่าให้พี่ก่อนนะ"
"ห้าหมื่น"
