"จะอายทำไมเธอสวยมาก รู้ตัวหรือเปล่ากันยา ฉันอยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว ต่อไปนี้เธอห้ามพูดคุยกับผู้ชายคนไหนอีกเข้าใจหรือเปล่า" ผมพูดพร้อมกับจ้องมองไปที่ใบหน้าของกันยา ผมชอบจังเวลาที่เธอทำสีหน้าแสดงอาการเขินอายแบบนี้ออกมา
“ทำไมต้องมองฉันด้วยแววตาเจ้าเล่ห์แบบนั้นด้วย และการที่นายสั่งห้ามไม่ให้ฉันพูดกับผู้ชายคนไหน มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะสิงโต เพราะมนุษย์เราเป็นสัตว์สังคม ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลกใบนี้นะ" ฉันพูดออกไปอย่างมีหลักการ เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกตื่นเต้นที่มี ฉันเริ่มหายใจแรงและถี่ขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เมื่อกำลังสับสนกับความรู้สึกของตัวเองที่มี ฉันควรจะหยุดหรือว่ายินยอมพร้อมใจ เพราะถ้าฉันพยายามผลักไสเขาออกไปให้พ้นในตอนนี้ก็ยังไม่สาย
"อย่า
