ซ่า! ซ่า!
ใบหน้าเคร่งเครียดเผยรอยยิ้ม เมื่อได้ยินเสียงน้ำไหลดังออกมาจากในห้องน้ำ ก้าวขาเดินไปแง้มประตูมอง เมื่อเห็นว่าแพรวิภากำลังใช้ห้องน้ำอยู่ ก็ไม่คิดจะรบกวนเวลาของเธอ เดินไปหาโทรศัพท์เพื่อติดต่อให้หลินช่วยเอาเสื้อผ้ามาให้
[ค่ะคุณแดน]
“ขอเสื้อผ้าให้แพรหน่อย”
[อีกสิบนาทีค่ะ]
“อืม”
แอ๊ด!
“อ๊ะ คุณเขตแดน!”
คนที่ออกมาจากห้องน้ำโดยสวมเพียงผ้าเช็ดตัว เรียกชื่อเจ้านายเสียงสั่น ใบหน้าสวยแดงเรื่อขึ้นดูน่ามอง ส่งผลให้สองขาเรียวยาวก้าวเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้า มือใหญ่ยกขึ้นทาบลงบนหน้าผาก เมื่อเห็นว่าเธอตัวรุ่มๆ หัวคิ้วก็หมุ่นเข้าใกล้กัน
“เธอจะอาบอีกทำไม ก่อนจะนอนก็อาบไปแล้ว ไข้ขึ้นแล้วเห็นไหม”
ดุเสียงเข้ม คนถูกดุเงยหน้าขึ้นมอง ระดับความต่างทางร่างกายส่งผลให้ท่าทางนั้นดูเย้ายวน ทั้งที่สายตาของเธอ คงอยากจะแสดงความไม่พอใจมากกว่า
“ใช่ค่ะ ก่อนจะนอนแพรอาบแล้ว แต่คุณแดนไม่ได้ปล่อยให้แพรนอนเฉยๆ
