“ยังเจ็บไหมครับ ทำตัวให้สบาย แล้วขยับตัวตามผมนะ ปาลิตา”
ปาลิตามองสบตากับดวงตาคมกริบ ที่ทอดมองด้วยแววแห่งปรารถนา พอมาร์คัสขยับกายโยกคลึงเพิ่มจังหวะการโรมรันให้รัวเร็วขึ้นกว่าเดิม ก็ถึงกับสูดปากด้วยความหรรษา ความเจ็บแปลบก่อนหน้านี้ ได้มลายไปเสียสิ้น คงเหลือไว้แค่เพียงความเสียวซ่านตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า คลื่นเพลิงพิศวาสอาบซึมลึกทั่วทุกเส้นเลือด ทั้งรัญจวน ทั้งหฤหรรษ์หรรษา จนต้องปลดปล่อยเสียงครางดังระงมโดยไม่อายแม้แต่น้อย
“โอ้ว์...ปาลิตา...ผมกำลังจะผมขาดใจ...เพราะคุณ...”
ร่างกายของเขากำลังจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ การตอดรัดโอบกอดกายแข็งขึงในทุกทิศทุกทางจากดอกไม้หวานฉ่ำ ทำเอาเขาถึงกับสั่นสะท้านไปกับความซ่านสยิวที่ได้รับ การขับกล่อมลำนำรักที่กำซ่านรัญจวนใจกำลังจะทำให้เขาหายใจหอบสะท้านรัวเร็วไปกับพิษรักอันแสนเร่าร้อน
เมื่อเส้นทางสีรุ้งอันแสนงดงาม ได้เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ทุกขณะ ดวงดาวกำลังพร่างพร
