ฉีกกฎรักสยบหัวใจ

ฉีกกฎรักสยบหัวใจ | 5

“พี่คิดกับเพลงแค่น้องสาวเท่านั้น” ภามพูดขึ้นทันทีเพราะสำหรับเขาแล้วบทเพลงเป็นได้แค่น้องสาวจริงๆ

“เพลงรู้แต่หลังจากนี้พี่ภามก็ทำใจหน่อยนะเพราะเพลงจะพยายามมันให้มากกว่าเดิม” บทเพลงเองก็ไม่ละความพยายามเพราะนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเธอจะขอลองดูสักตั้ง

“เพลงจะทำอะไร” ภามถามขึ้นเพราะเขากลัวว่าน้องสาวคนสนิทจะทำอะไรตามใจของตัวเองเกินไปแค่คิดกับเขาเกินคำว่าพี่ชายก็แย่พอแล้ว

“เพลงจะจีบพี่ภาม”

“จีบไปก็เสียเวลาเพราะพี่มองเพลงเป็นอย่่างอื่นไม่ได้” ภามเองก็ยังยืนยันในคำพูดของตัวเอง

เขารู้ดีว่าการพูดไปแบบนี้มันอาจจะทำให้บทเพลงรู้สึกแย่และเสียใจอยู่บ้าง แต่เชื่อเถอะมันดีกว่าการให้ความหวังเป็นไหนๆเพราะตอนนี้ตัวของภามก็ไม่ได้สนใจเรื่องความรักและถ้าสนจริงๆบทเพลงก็ไม่ได้อยู่ในตัวเลือกของเขา

“เพลงจะเปลี่ยนใจพี่ภามให้ได้” บทเพลงพูดขึ้นถึงแม้ในใจจะรู้สึกแย่และทำใจเอาไว้บ้างแล้วแต่พอเจอเข้าจริงๆกลับรู้สึกเหมือนจะรับไม่ไหว

ภามเองที่ได้ยินคำพูดของบทเพลงก็ไม่ตอบอะไรกลับไปเพราะตอนนี้ความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับเขามันหลากหลาย

“งั้นเพลงไปก่อนดีกว่า ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวสำหรับการเป็นคนเข้ามาจีบพี่ภามด้วยนะ” บทเพลงพูดจบก็ตรงเข้าไปหอมแก้มของภามและรีบวิ่งออกมาจากห้อง

เมื่อกี้เธอทำใจกล้าเพราะเป็นสิ่งที่อยากทำมานาน พอได้ทำไปแล้วตอนนี้หัวใจก็เต้นตุบๆราวกับจะหลุดออกมาเพราะมันทั้งตื่นเต้นและดีใจ

“เป็นยังไงบ้าง” ภีมที่ตามติดสถานการณ์ถามขึ้นทันทีเพราะตอนนี้บทเพลงน้องสาวคนสนิทไม่ได้มีสีหน้าเศร้าสร้อยอะไรมากมาย

“ก็บอกไปแล้วและพี่ภามปฎิเสธ” บทเพลงตอบกลับไปตามตรงเพราะภามก็เอาแต่ปฏิเสธเธอ บอกว่าคิดกับเธอแค่น้องสาว

คอยดูเถอะเธอจะทำให้พี่ภามเปลี่ยนใจ

มองน้องสาวคนนี้เป็นเมียให้ได้

“ไม่เสียใจหรือไง” ภีมถามขึ้นอีกครั้งเพราะเขาเองก็เป็นห่วงความรู้สึกของบทเพลง

“เสียใจอยู่แล้วแต่เพราะทำใจไว้แล้วเลยไม่ได้ฟูมฟายอีกอย่างอยากหาวิธีจีบพี่ภามมากกว่า” ตอนนี้บทเพลงก็แน่วแน่ในอุดมการณ์ของตัวเองตามที่ตั้งใจไว้ว่าจะขอลองจีบพี่ภามดูสักตั้ง

“แน่วแน่ดีสมที่จะมาเป็นพี่สะใภ้” ภีมเอ่ยแซวขึ้นเพราะคิดไปคิดมา เด็กขี้เล่นอย่างบทเพลงก็ดูท่าจะเหมาะสมกับแฝดพี่ของเขาอยู่เหมือนกัน

“ฮ่าๆ ไว้เพลงได้เป็นเมื่อไหร่มาเรียกเพลงแบบนี้หน่อยนะ” บทเพลงพูดขึ้นอีกครั้งด้วยใบหน้าที่ผุดขึ้นด้วยรอยยิ้ม ทำภีมรู้สึกดีไม่น้อยที่บทเพลงไม่ได้รู้สึกแย่กับเรื่องของภาม

“พี่ภีม เพลงถามอะไรหน่อยสิ” บทเพลงพูดขึ้นทันทีเพราะคนที่สนิทกับภามมากที่สุดก็คงจะเป็นภีมและที่ผ่านมาภีมก็ให้คำปรึกษาเธอมาตลอด

“ว่ามาสิ” ภีมพูดขึ้นพร้อมตั้งตามองน้องสาวคนสนิทว่าจะถามอะไรแต่เท่าที่คิดก็คงไม่พ้นเรื่องแฝดพี่ของเขาเพราะบทเพลงไม่ว่าจะหายใจเข้าหรือออกก็เป็นภามไปเสียหมด

“ต้องทำยังไงพี่ภามถึงจะหลงรักเพลง” เพราะจะให้จีบตามประสาเด็กน้อยเหมือนป๊อปปี้เลิฟก็คงจะไม่เหมาะเพราะพี่ภามมีผู้หญิงเข้าหาเยอะ เธอจึงต้องคิดหาวิธีดีๆ

“ไอ้ภามมันเซ็กซ์จัด ถ้าอยากให้มันชอบก็อ่อยมันสิ” ในเมื่อห้ามไม่ได้ ภีมเองก็จะสนับสนุนเต็มที่เพราะอย่างที่คิด ถ้าได้บทเพลงมาเป็นพี่สะใภ้ก็คงจะดูเข้ากับภามดี

“อ่อยหรอ…ก็คงไม่ยากเกินความสามารถ” ใบหน้าสวยยกยิ้มขึ้นทันทีเพราะหลังจากนี้จะไม่ได้มีแค่ภารกิจการจีบพี่ภามเท่านั้นแต่เธอจะใส่สกิลการอ่อยไปด้วย

บทเพลงเองก็ไม่ใช่เด็กเรียบร้อยหรือเด็กใสซื่ออะไรเรื่องแบบนี้เธอเข้าใจและรู้ดีว่าควรทำยังไงกับผู้ชายอย่างภาม แต่มันก็สุ่มเสี่ยงเหลือเกินเพราะภามเป็นคนที่มีความต้องการทางเพศสูงเรียกว่าอารมณ์ติดง่าย การอ่อยของเธออาจจะคงเปลืองเนื้อเปลืองตัวไม่มากก็น้อย

“แค่แนะนำนะ เพลงจะเอาไปทำตามก็ได้แต่ไม่ทำก็ดีเพราะเผลอๆเพลงอาจจะโดนไอ้ภามจับกินก่อนจีบติด” ถึงแม้จะเป็นคนแนะนำแต่สุดท้ายก็ต้องเอ่ยเตือนเพราะถ้าหากภามทนไม่ไหวก็จบลงที่เตียงทุกราย

“ทำตามอยู่แล้วเพราะเพลงอยากได้พี่ภามมากๆ” บทเพลงพูดขึ้นก่อนจะยิ้มออกมาจนภีมถึงกับแปลกใจ

“พี่คงจะมองเพลงผิดไปสินะ” ภีมพูดขึ้นเพราะดูเหมือนว่าน้องสาวคนสนิทจะร้ายกว่าที่เขาคิด

“เพลงร้ายได้มากกว่านี้อีกค่ะพี่ภีม” บทเพลงพูดขึ้นทันทีทำเอาภีมต้องหวั่นใจ

แต่ทั้งสองคนหารู้ไม่ว่าบทสนทนาของพวกเขาอยู่ในสายตาของภามที่ยืนแอบฟังอยู่ตลอด เพราะจะไม่ให้ภามได้ยินได้ยังไงในเมื่อแฝดน้องของเขาและบทเพลงน้องสาวคนสนิทที่พึ่งมาบอกชอบเขาไปหมาดๆ กำลังยืนคุยกันหน้าห้องของเขาโดยลืมคิดไปว่าเสียงอาจจะดังเข้ามา

“เดี๋ยวก็รู้ว่าใครจะร้ายกว่ากัน” ภามกระตุกยิ้มพร้อมพูดกับตัวเองเบาๆ

ในเมื่อบทเพลงไม่ได้มองเขาเป็นพี่ชาย เขาก็จะเล่นตามเกมส์ที่เธออยากเล่น เธออยากจะทำอะไรเขาก็จะให้ทำเพราะเขาเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าน้องสาวคนสนิทอย่างบทเพลงจะมีอะไรมาจีบมาอ่อยเขาบ้าง

แต่ก็ใช่ว่าเขาจะชอบหรือคิดกับบทเพลงเกินคำว่าน้องสาวเพราะเขายังยืนยันคำเดิมว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้เขาก็คงมองบทเพลงเป็นน้องสาวเสมอ

หลังจากตกบ่ายทั้งบ้านก็เหลือแค่ภามเพราะตอนนี้คุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่ ไอ้ภีมแฝดน้องของเขาก็ออกไปหาเพื่อนตามประสา ส่วนภูมิใจน้องสาวคนเล็กของบ้านก็ออกไปเที่ยวคาเฟ่หาของหวานกินกับเพื่อน

แต่แล้วภามก็ต้องชะงักเมื่อประตูห้องของเขาถูกเปิดเข้ามาโดยบทเพลง

“พี่คิดว่าเพลงกลับไปแล้ว” เพราะบทเพลงก็มาตั้งแต่เช้าจนนี้ก็ผ่านมาแล้วหลายชั่วโมง เขาก็ไม่คิดว่าเธอยังอยู่

“ยังหรอกค่ะ เพลงยังไม่อยากกลับ” บทเพลงพูดจบก็ถือวิสาสะเดินมานั่งข้างภามที่นอนอยู่บนเตียงเหมือนอย่างที่เคยทำ

แต่ตอนนี้ความรู้สึกต้องเปลี่ยนไปเพราะการกระทำเหล่านี้ไม่ออกมาจากความรู้สึกที่เป็นพี่น้อง

“ไม่มีใครอยู่สักคน เพลงจะอยู่ที่นี่ต่อทำไม” เพราะทุกครั้งบทเพลงก็ไม่เคยอยู่กับเขาสองคนแบบนี้หรอก หากคนอื่นออกไปข้างนอกกันหมด บทเพลงเองก็จะกลับบ้าน

“ไม่มีใครอยู่ที่ไหนกัน พี่ภามก็อยู่นี่ไง อยู่ตรงนี้” บทเพลงพูดขึ้นทันทีพร้อมกับจิ้มไปยังอกแกร่งของคนพี่

“แล้วเข้ามามีอะไร” ภามถามขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้เขากำลังละลายตาจากการ์ตูนเรื่องโปรดหันมาสนใจน้องสาวคนสนิทที่นั่งอยู่ข้างๆ

ใจจริงก็อยากจะทำเย็นชาเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แต่ก็นะบทเพลงเองก็ไม่ได้ผิดอะไรที่มาชอบเขาและถ้าหากเขาเย็นชาใส่ไปก็มีแต่จะทำให้ความสัมพันธ์พี่น้องแย่ลง

“ก็เพลงอยากอยู่กับพี่ภาม” พูดจบบทเพลงก็ย้ายตัวเองขึ้นมานั่งคร่อมบนร่างกายที่แสนกำยำของภามพร้อมกับภามที่ดีดตัวขึ้นอย่างตกใจ

“ทำอะไรลงไปนะเพลง นั่งแบบนี้มันไม่เหมาะ” ภามเอ่ยปากขึ้นทันทีพร้อมกับพยายามจะผลักน้องสาวคนสนิทลงจากตัว

“ก็แค่นั่งบนตักตอนพี่ภามนอนอยู่ไม่ได้หรือไง”

“เพลงไม่ได้นั่งเฉยๆแต่เพลงกำลังบดตัวลงบนตักพี่”

“อ้าวหรอ ! ไม่เห็นรู้ตัวเลยอะ”

❤️

ร้าย