“อย่าพูดมาก มึงช่วยอะไรกูหนึ่งอย่างดิภีม”ภามพูดขึ้นทันทีเมื่อนึกอะไรดีๆออก
“ช่วยอะไร” ภีมถามขึ้นเพราะอยู่ๆแฝดพี่ของเขาก็เปลี่ยนเรื่องคุยแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
“ล็อกน้องรหัสของกูให้เป็นบทเพลงหน่อยดิ” ภีมหันหน้ามองพี่ชายของตัวเองทันที
“มึงไม่รู้หรอว่าคนอยากได้บทเพลงเป็นน้องรหัสมากแค่ไหน” แน่นอนว่าภามรู้ดี ถึงได้ขอให้น้องชายฝาแฝดของตัวเองช่วย
“กูถึงให้มึงช่วยนี่ไง ให้กูเป็นพี่รหัสบทเพลงดีกว่าคนอื่นได้เป็น มันคงดีกว่าไหม” ภามพูดขึ้นอีกครั้งเพราะเขารู้ดีว่าเพื่อนๆในรุ่นของเขาแต่ละคนนิสัยเป็นยังไง
“อันนี้มึงหวงแล้วล่ะภาม พี่น้องจริงๆเขาไม่เป็นแบบนี้หรอกนะ” ภีมพูดขึ้นทันทีเพราะตัวเองก็เริ่มดูอาการของแฝดพี่ออกเช่นกัน
“มึงจะช่วยไหม ถ้าช่วยกูให้สองหมื่น” แน่นอนว่าของแบบนี้มันต้องมีอะไรมาแลกอยู่แล้ว ภีมที่ได้ยินแบบนั้นก็ตาลุกวาวเพราะอยู่ดีๆก็มีเงินมาให้ใช้เล่นๆ
“สี่หมื่นขาดตัวเพราะกูต้องไป
