ถูกวาร์ปมาเป็นสตรีมเมอร์ที่ดังที่สุดในกาแล็กซี่

อันดับที่ถูกแย่งไป

3 ชั่วโมงต่อมา

การมีคนมาช่วยทำงานเพิ่มไม่ได้แปลว่างานจะเสร็จเรื่องนี้เธอได้รับบทเรียนมาแล้วหลังจากที่ข้อความช่วยเหลือจากเพื่อนทั้งหลายที่น่ารักที่มีอายุมากกว่าเธอเพียงแค่ 2 ปีเท่านั้น ไม่น่าเชื่อว่ามีกันตั้ง 6 คน กับอีก 1 หุ่นยนต์แต่งานกับไม่เสร็จเลยเพราะเธอเสียเวลาไปกับการทำหน้าที่เป็นครูที่ดีในการสอนพวกเขาทั้งหลายที่เธอให้มาช่วยงานแต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นการจับปูมาใส่กระด้งมากกว่า

กว่าแยมที่เธออยากจะทำด้วยความรักและการขอบคุณมันกลับกลายเป็นงานยากเพราะเธอต้องสอนพวกเขาทั้ง 5 คนว่าต้องทำยังไงอะไรบ้าง

“เห็นไหมบอกแล้วว่ามันจะต้องเสร็จ เห็นไหมว่าเสร็จแล้วฮิๆๆ”

แยมโหลที่เจ้าคนดังเป็นคนทำขึ้นมาเองอย่างยากลำบากกำลังถืออยู่ในมือของคาเอด้าที่เจ้าตัวดูจะตื่นเต้นมากพอสมควรที่ทำของแยมด้วยตัวเองเป็นครั้งแรก เพราะอย่างนั้นทำให้เจ้าตัวถ่ายรูปไม่หยุดเพราะอย่างจะอวดลงให้คนทั้งกาแล็กซี่ได้รู้ว่าตัวเองทำอะไรได้บ้าง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้บอกให้คนอื่นรู้หมดว่าอยู่กับใคร ทำยังไง หรือว่าใครสอนทำให้ไม่มีใครรู้ว่าวาน่ากับคาเอด้าเป็นเพื่อนกัน

อย่างน้อยเขาก็ให้ความเป็นส่วนตัวกับเราอะนะ ไม่อยากจะคิดว่าถ้าคนอื่นรู้ว่าไอดอลซื่อดังมาทำอาหารกับสาวจะมีแฟนคลับมาฆ่าเธอถึงที่เลยหรือเปล่าก็ไม่รู้

“วาน่าเธอบอกว่าจะดาว A ใช่ไหม” ฮาเดลที่กำลังแพ็คโหลแยมที่พวกเราทำกับคนอื่นๆ เงยหน้าขึ้นมาถามเธอเพื่อต้องการคำตอบ “อืม น่าจะไปพรุ่งนี้นะ”

“ฉันติดเรียนนะสิ โชคร้ายจังอย่างจะไปด้วยเหมือนกันนะ” เซอร์เทียพูดขึ้นด้วยความเสียดายที่ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกัน “ฉันด้วย” อีเทอร์เนียร์พูดขึ้นมาลอย ๆ ทำให้เธอรู้ว่าเขาก็มีใจอยากจะไปเดินหรือพาเธอไปส่งได้อย่างไม่ตกรถตกยานหรือหลงทางบนดาวดวงอื่นเหมือนกัน เมื่อทุกคนพูดเรียงกันเป็นแถวว่าไม่ว่างเพราะมีเรียนแต่เป็นการเรียนแยกเพราะเรียนคนละวิชาเพราะอาจารย์นัดทำให้เธอได้ตัวเจเพียร์ผู้จิตใจดีและสูงส่งไปแทน

“งั้นพรุ่งนี้เธอก็ได้ไปเที่ยวกับฉันนะสิ เสียดายพวกนายไม่ว่างเนอะวาน่า”

“อืมๆๆ”

น่าเสียดายสุดๆ เลย(รึเปล่านะ)

ปึก!!!

“เอาไปไว้ที่ไหนดีล่ะ หรือว่าให้ส่งเลยไหม” อีรัสที่กำลังจัดโหลให้เป็นระเบียบเรียนร้อยอยู่พูดขึ้นมาพร้อมวางกล่องลังที่มีขวดโหลนับสิบอยู่ในนั้นพร้อมกับวีปที่ถืออีกลังอย่างระมัดระวัง

“ต้องส่งเลยไหมหรือว่าต้องโทรไปบอกก่อนดีล่ะ”

“อืม...ส่งไปเลยดีไหมไม่ต้องโทรให้เสียเวลาหรอก พอถึงเดี๋ยวพวกนั้นก็ติดต่อมาเองนั่นแหละ”

“ผมอยากให้วาน่าส่งเลยดีกว่า พวกเขาอาจจะกำลังงานยุ่งก็ได้นะครับ” วีปพูดอย่างมีมารยาท

“จริงของนาย”

เวลาผ่านไป

ใช้เวลาไม่นานงานที่เธออยากทำก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อยต้องขอบคุณที่นี่ที่มีความสะดวกสบายมาก มายกจริงๆ เพราะเวลาเราอยากจะส่งอะไรเราก็ไม่จำเป็นต้องไปที่ไปรษณีย์ก็ได้เพราะถ้าใครที่ไม่สะดวกจะมีหุ่นยนต์มารับเองเพียงแค่เราติดต่อไปทางฝั่งนั้นก็จะมารับแบบทันที แยมที่ทำเสร็จแล้วถ้านับเป็นขวดโหลแล้วก็จะอยู่ที่ 30-40 ขวดได้เป็นปริมาณที่เยอะพอสมควรแต่ถ้าให้เทียบกับจำนวนคนหรือยานของสหพันธ์ทั้งหมดล่ะก็ไม่มีทางเลยที่ยมของเธอจะพอกับจำนวนคนและยานทั้งหมดซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมากๆ

ช่างเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย แต่ดีแล้วถ้าเราทำให้กับทุกยานมีหวังร่างคงเละพอดีและอีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นสายเปย์ขนาดนั้น เพราะอย่างนั้นขอทำเท่าที่ทำได้จะดีกว่านะ

“งั้นพวกเรากลับกันแล้วนะ เจอกันวันที่เราจะไปก็แล้วกันนะวาน่า” ผู้โชคดีที่สุดอย่างอีรัสพูดขึ้นมาก่อนที่จะเดินหายไปในรถพร้อมคนอื่นๆ แล้วเดินจากไป

ใช่ คนที่จะได้ไปกับเราในครั้งนี้คืออีรัสผู้โชคดีคนนั้นที่ยังว่างอยู่และไม่ติดเรียนเหมือนคนอื่นๆ ที่เขามีธุระเป็นของตัวเองกันหมด หลังจากที่ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยและส่งของไปให้ทางสหพันธ์เรียบร้อยแล้วพอดีกับงานอื่นๆ ที่เสร็จหมดแล้วพวกเขาที่มาพูดคุย(มาหาของกิน) จนเสร็จแล้วก็จากไปอย่างคนอารมณ์ดีเพราะกินอิ่มแล้วจึงเดินออกจาห้องไปในที่สุด

หลังจากที่แยมเสร็จแล้วและส่งไปแล้วรวมถึงคนอื่นๆ ก็หายไปแล้วทำให้เธอว่างหรือกลับมาเป็นปกติสุขแบบเดิมวาน่าถึงเลือกที่จะเดินมาจัดการงานที่ตัวเองยังเหลือยู่นั่นก็คือตุ๊กตามังกรตัวไม่ใหญ่ที่อีกเพียงนิดเดียวก็เสร็จหมดทั้งตัวแล้ว กว่าจะได้ทั้งตัวมันต้องใช้เวลาเพราะเธอเลือกที่จะทำไปด้วยถ่ายคลิปไปด้วย พอมาดูย้อนหลังเวลาที่ตอนที่ตัวเองถักไปก็เพลินตาเหมือนกันเหมือนมันกำลังสะกดจิตเราอยู่ยังไงก็ไม่รู้ ยิ่งเวลาที่ถักแล้วกล้องตั้งอยู่นิ่งๆ มองให้เห็นเข็มถักกับไหมพรมที่กำลังสอดเข้าลอดผ่านไปผ่านมาจนได้เป็นลวดลายมาอย่างไม่น่าเชื่อว่าเพียงแค่เข็มกับไหมพรมจะสามารถทำได้มันยิ่งไม่น่าเชื่อแม้ว่ากระแสหรือคนที่ดูจะไม่ค่อยมีก็ตามทีเถอะ

ถึงแม้กแล็กซี่นี้จะมีดาวอยู่หลายตัวก็ตามทีก็ไม่สามารถทำให้คนที่พึ่งจะเปิดช่องใหม่อย่างเราสามารถดังได้ภายในเสี่ยวสนาทีได้หรอก มันก็เหมือนกับตอนอยู่ที่โลกนั่นแหละการที่จะลงคลิปในยูทูปแล้วให้คนดูเกินพันคนเกินหมื่นคนได้มันแทบจะเป็นไปได้ยากมากเพราะเราไม่ได้ดังหรือมีชื่อเสียงมากพอยอดคนดูก็จะน้อยตามไปด้วย แต่ตอนนี้เรามีคนดูหรือคนที่ติดตามอยู่ ณ ตอนนี้ประมาณ 10 ล้านคนแล้ว

ถามว่าเยอะไหม เยอะมากเลยสำหรับเรานะแต่สำหรับคนอื่นๆ ยังถือว่าน้อยอยู่มากเพราะประชากรรวมทั้งกาแล็กซี่มีอยู่หลายล้านๆๆๆ คน แต่ของเราเปิดมาเพียงไม่กี่วันได้ขนาดนี้ก็ถือว่าเก่งมากแล้วเมื่อตอนเช้ายังไม่เยอะเท่าตอนนี้เลยคงเพราะมันขึ้นมาในช่องแนะนำที่มาแรงคนเลยกดเข้ามาดูย้อนหลังอยู่เยอะพอสมควรและเราว่าเป็นไปได้ที่ช่วงเย็นผู้ติดตามจะเพิ่มขึ้นอีก

แต่น่าเสียดายที่ยอดคนดูคลิปเพลย์ลิสต์ที่แยกเอาไว้เป็นคลิปการถักของเราไม่มีคนเข้ามาดูคงเพราะไม่มีคนสนใจถึงจะดูก็มีไม่มากส่วนใหญ่จะเป็นคนชราหรือไม่ก็ผู้หญิงที่เป็นแม่บ้านหรือไม่ก็ทำงานปลูกผักเลี้ยงสัตว์มากกว่าในดาวหรือแถบชนบทมากกว่า จะมีบ้างครั้งที่แฟนคลับที่ดูคลิปทำอาหารมาดูช่วงถักก็ไม่แต่ไม่เยอะเพราะไม่มีใครกดเข้ามาดูในช่องทางเพลย์ลิสต์

“วาน่าทำตุ๊กตาเสร็จแล้วเหรอ”

เจ้าวีปที่ทำหน้าที่ของตัวเองเสร็จแล้วเมื่อเห็นว่าตุ๊กตาที่เจ้านายของมันเคยพูดว่ายังไงเสร็จสักทีตอนนี้กลับต่างออกมาไปเพราะมันมีอวัยวะครบทุกส่วนแล้วในที่สุดหลังจากที่เจ้านายของมันไม่มีเวลามาทำต่อให้เสร็จเลย

แค่เส้นด้ายหมุนไปหมุนมาแค่นี้ก็ทำออกมาเป็นตัวได้แล้วเหรอเนี่ย เซลล์สมองของคนที่คิดค้นมันขึ้นมาช่างฉลาดจริงๆ

“เสร็จแล้วเป็นไง น่ารักไหม”

“(._.)” หน้าตาของเจ้าวีปที่กำลังคิดอยู่ว่ามีส่วนไหนที่น่ามองบ้าง

“ในที่สุดก็เสร็จสักที วีปนายเอาไปส่งให้หน่อยสิ”

“ส่งให้กับดาราคนที่วาน่าเคยดูนะเหรอ”

“อืมๆๆ” (^v^)(_ _)(^v^)

“ส่งไปให้แล้วเราจะได้อะไรกลับมา ทำไมเราต้องส่งไปให้กับคนที่เราไม่รู้จักด้วยมันได้ประโยชน์อะไรจากการส่งของที่เราอุสาทำอย่างยากลำบากไปให้กับคนที่ไม่รู้จักอย่างนั้นเหรอวาน่า”

เจ้าวีปนี้ช่างไม่รู้อะไรเอาซะเลย คนมันติ่งจะให้ทำยังไงล่ะก็มันติ่งนี้

“มันเป็นกำลังใจที่ดีไง เราชอบผลงานของเขาส่งชองขวัญไปให้เพื่อเป็นกำลังใจให้มันคือการให้ที่ดีนะอีกอย่างฉันก็ชอบผลงานการแสดงเรื่องนี้มากดูสิน่ารักจะตายไป”

“ยังไงก็ไม่เข้าใจอยู่ดีนั่นแหละ”

“เอาเถอะ เดี๋ยวนายก็เข้าใจเองแหละไปสิ ไปส่งได้แล้ว” (^v^)

“อืม...” เมื่อขานรับแล้วเจ้าวีปก็เดินถือตุ๊กตามังกรที่ห่อเป็นอย่างดีแล้งเดินจากไปตามคำสั่งของเจ้านายที่กำลังอารมณ์ดีอยู่ในบ้าน

อีกด้านของวิล

“นี้! นายเห็นหรือยังว่าช่องของนายในบูทูปหลุดจากอันดับแล้วนะมีช่องอื่นเข้ามาแทนที่นะ นายไม่ติดจะสนใจเลยหรือไง”

เสียงของเพื่อนร่วมงานพูดขึ้นมาเมื่อเห็นว่าเพื่อนของตัวเองไม่ได้สนใจกับเรื่องนี้เลย แต่คนอื่นที่รู้กลับมีอาการแบบนี้กันหมดเป็นเพราะเจ้าของช่องเป็นนักสตรีมมาก่อนที่จะมาเป็นดาราทำให้ค่อนข้างที่จะมีชื่อเสียงอยู่พอสมควร

“แล้วไง ทำไมคนอื่นๆ ที่รู้ต้องสนใจกับเรื่องพวกนี้ด้วยมันก็แค่อันดับนะจัดจากความสนใจและความมาแรงไม่เห็นจะแปลกถ้าช่องของฉันจะหลุด หลุดแล้วไงรายได้ของฉันจะหดลงด้วยหรือไงอีกอย่างเดี๋ยวนี้ฉันก็ไม่ได้ว่างขนาดที่จะมาสตรีมได้เหมือนเมื่อก่อน”

เจ้าของช่องที่มีคนติดตามมากว่า 4 ร้อนล้านคนพูดด้วยสีหน้าไม่ได้คิดอะไรมากมายนักเพราะรายได้ตอนนี้ของเขาก็มาจากผลงานส่วนรายได้จากบูทูปส่วนใหญ่จะมาจากคลิปเก่าๆ และแฟนคลับกับผลงานที่ผู้คนสนใจทำให้ชช่องของเขาอยู่ในอันดับมานานแล้วไม่เคยหลุด พอหลุดออกมาไม่แปลกที่เพื่อนของเขาที่เป็นผู้จัดการจะตกใจที่รู้เรื่องนี้เขา

“มันก็จริงแต่การที่ช่องของนายติดอยู่ในอับดับมันก็สามารถทำให้นายอยู่ในกระแสได้ตลอดนะวิล”

“แล้วช่องของใครที่ติดอันดับมา นายเข้าไปดูหรือยัง” วิลนักแสดงชายที่สายตาสนใจอยู่แต่หน้าจอเกมส์ปากก็ถามผู้จัดการของตนด้วยความอยากรู้ว่าช่องของใครที่แซงเข้าได้

“เห็นว่าเป็นช่องที่เปิดมาใหม่ โอ๊ะ! นี้ไงช่อง...ทำอาหารเหรอ!!” (O-O) ผู้จัดการหนุ่มที่กำลังสนใจหน้าจอเพื่อสำรวจว่าใครที่แซงช่องของเพื่อนเขาได้แต่เมื่อเข้าไปดูกลับพบว่ามันเป็นช่องที่พึ่งจะเปิดเมื่อไม่นานมานี้เองและที่สำคัญทันทีที่รู้ว่าคลิปในช่องเป็นอะไรก็ถึงกับแปลกใจจนต้องพูดออกมาด้วยตาโตอย่างคนเจอผี

มันมีช่องแบบนี้ด้วยเหรอ ช่องเกี่ยวกับอาหารเนี่ยนะไม่แปลกที่เปิดช่องมาไม่นานแล้วคนจะสนใจได้มากขนาดนี้

“นายจะตะโกนทำไมเนี่ย เห็นไหมตายเลย”

อีกด้านของนิญ่า

“กรี๊ดดดด มันเป็นใครไปทำไมช่องของฉันถึงตกอันดับได้ยอดคนดูก็น้อยแฟนคลับของฉันหายไปไหนหมด ดูสิผู้ติดตามก็ตก” นิญ่าเจ้าของช่องที่มีผู้ติดตามกว่า 160 ล้านคนที่ยังถือว่าน้อยมากสำหรับดาราหรือศิลปินแต่เพราะเธอเป็นคนปกติที่ไม่ใช่ศิลปินที่มีชื่อเสียงเป็นเพียงแค่คนสตรีมที่มีหน้าตาเอาไว้หากินเท่านั้น เธอทำอาชีพนี้มา 2 ปีแล้วเริ่มจาก 0 ถ้าไม่ใช่เพราะหน้าตาคงจะไม่มีแฟนคลับเพิ่มมากขนาดนี้ในเวลาไม่กี่ปี

“ใจเย็นๆ สิ”

“ใจเย็นจะฉันใจเย็นทั้งๆ ที่มีคนมาแย่งอันดับจากฉันไปเนี่ยนะ ฉันกำลังเข้าวงการนะแต่อยู่ดีๆ จากที่เป็นกระแสมันกลับหายไปเนี่ยจะมีคนมาสนใจฉันได้ยังไง ไม่รู้ล่ะ ฉันไม่สนอะไรทั้งนั้นทำยังไงก็ได้ให้ช่องของฉันเข้าไปติดในอันดับเหมือนเดิมเข้าใจไหม!!”

“หายห่วงอีกเดี๋ยวชื่อเสียงของน้องนิญ่าก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ต้องห่วงนะ”

“มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วล่ะ พี่ต้องจัดการให้กับฉันเข้าใจไหมไม่ว่านังนั่นจะเป็นใครหรืออะไรก็ช่างแต่มันจะต้องไม่มาแย่งตำแหน่งของฉันไปไม่ได้!!!”