เควิน ลิลลี่ ตอน4
1287 คำ
เงินสดจำนวนหนึ่งถูกนับต่อหน้า ลินนาราก่อนจะสอดลงในซองสีขาว แล้วส่งให้ ใบหน้าสวยที่เคยแต่งแต้มเครื่องสำอางถูกลบออกไปบ้างแล้ว ผมยาวสยายมัดเอาไว้แบบหางม้า ก่อนจะหยิบซองใส่กระเป๋าตัวเอง
" อยู่ไปนานๆนะลิลลี่ อย่าคิดมาก ถ้าทำตัวดี ที่นี่ทุกคนพร้อมจะดูปกป้องหนูเสมอ "
ลินนารามองรุ่นพี่สาวสวยที่ยิ้มกับเธอ
" ค่ะ แล้วพรุ่งนี้ลิลลี่จะมารับค่าดริ้งค์ และเริ่มงานนะคะ "
เธอบอกออกมาแล้ว ลุกออกจากห้องส่วนตัวของผู้จัดการร้านอย่างรวดเร็ว
เจ๊มาร์ถอนหายใจออกมาทันทีที่ลูกน้องสาวปิดประตูลง
" หนูเอ๋ย จะรอดคุณเควินได้กี่วัน แล้วแม่ลูซี่จะตามมาแหกวันไหนก็ไม่รู้ "
เจ๊มาร์ถูกเรียกไปพบทันทีที่เล้าจ์ปิด เควินยืนรออยู่แล้ว ที่ประตูด้านวีไอพี
" ห้ามให้ลิลลี่ไปนั่งกับใครเข้าใจไหม "
เสียงดุบอกออกมา นี่คือคำสั่งจากเควิน ที่ห้ามคือห้าม ก่อนที่รถสปอร์ตสีดำจะขับออกจากเล้าจ์ไป ชายวัยกลางคนยิ้มให้กำลังใจ ผู้จัดการ ก่อนจะขอตัวกลับไป
" ห้ามไม่ให้นั่งกับคนอื่น ถ้าคุณเควินไม่เข้ามา ลิลลี่ก็ขาดรายได้สิ " เธอบ่นออกมาแล้ว เดินกลับเข้าร้านไป
ลินนาราวางของลงบนเตียงก่อนจะขยำนามบัตรทิ้งทั้งที่ยังไม่ได้อ่าน เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเค้าสักนิด แค่ลูกค้าคนแรกก็เท่านั้นเอง เงินสดในซองวันนี้ จะแปรเปลี่ยนเป็นค่าใช้จ่ายของแม่ในวันพรุ่ง ลินนารานอนหลับด้วยความอ่อนเพลียตอนฟ้าใก้ลจะสว่างแล้ว
คุณหมอรอญาติขอคนไข้เพื่อบอกผลการรักษาในวันนี้ด้วยแววตา ที่ดีขึ้นกว่าทุกวัน แม้จะยังเจ็บหนัก แต่อาการโดยรวมดีขึ้นมาก
ลินนารายิ้มกว้างออกมา
" เป็นข่าวดีมากค่ะ " เธอบอกเสียงตื่นเต้น
" อาการประเมินดีขึ้นมาก หมอจะดูอาการในห้องไอซียูอีกสองวัน ถ้าไม่มีอะไรแย่ลงจะประเมินอีกครั้ง เพื่อผ่าตัดซ่อมส่วนที่ยังไม่ค่อยดีนัก แต่เชื่อว่าจะดีขึ้นแน่นอน "
ลินนาราไม่กลัวอะไรอีกแล้ว แม่ต้องหาย และเธอจะพาแม่กลับบ้านเรา
ภาพของแม่จากวันแรกที่มาผ่านไปสองวัน ดูดีขึ้นมาก เลือดที่ไหลออกมามีน้อยลง สายที่ห้อยอยู่ก็ลดลงไปด้วย มือบางที่สวมถุงมือป้องกันเชื้อโรคจับมือของคนไข้เอาไว้แน่น
" แม่ต้องหายนะ แม่เก่ง แม่สู้ได้ ลินก็จะสู้แม่ ลินจะหาเงินมาให้แม่เยอะๆ "
นิ้วของคนป่วยกระดิกด้วยความแผ่วเบา แต่หนักแน่นสำหรับเธอ ลินนาราร้องไห้ออกมาอีกครั้ง ก่อนจะมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ แล้วรีบออกจากห้องทันที
การ์ดชะเง้อรอพนักงานใหม่ด้วยความร้อนรน เพราะวันนี้คุณเควิน โทรมาสั่งว่าจะเข้ามา และให้เธอเตรียมตัวขึ้นห้องกับเค้าตามลำพัง
เจ๊มาร์มองลูกน้องที่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในห้องแล้วพยักหน้าให้นั่งลงก่อนจะจับคางของเธอขึ้น มองดวงตาที่แดงช้ำจากการร้องไห้มา
" หนูจ๋า ตาบวมขนาดนี้อกหักมาหรือไง " เจลใสถูกโปะที่ดวงตาทันที แล้วเจ๊ก็พูดต่อ
" ชั้นลอยของเล้าจ์จะเป็นห้องวีวีวีไอพี คือพิเศษที่สุด เมมเบอร์แบล็กการ์ดบางท่าน ก็ยังไม่มีสิทธิ์ได้ขึ้นแต่วันนี้คุณเควิน เลือกจะขึ้นกับหนู และแน่นอนว่า เมื่อพิเศษ ค่างานคืนนี้ก็พิเศษ แล้วหนูเองก็ต้องพิเศษด้วยลิลลี่ "
แองเจิ้ลมองรุ่นน้องที่กำลังแต่งหน้าบางเบากว่าทุกวัน เพราะวันนี้ เป็นการเปิดเผยตัวตนมากที่สุด ผมยาวสยายดัดเป็นลอนอ่อนก่อนจะสยายออกคล้ายกับเพิ่งตื่นนอน
" เซ็กซี่ที่สุด "
เจ๊มาร์ชมออกมาจากใจจริง มองรุ่นน้องที่พร้อมขึ้นงานแล้ว
" ถ้ามีอะไรที่ไม่ไหว กดกริ่งเรียกการ์ด ไม่ว่าใคร การ์ดจะเข้าไปเสมอ เพราะที่นี่จะไม่มีการร่วมเพศกันแน่นอน ถ้าเค้าอยากได้มาก ขอเค้าให้มากที่สุด เอาให้ครั้งเดียว แล้วสบายไปเลย ลิลลี่ " เจ๊มาร์สอนรุ่นน้อง
" คุณเควินคงไม่เสียเงินมากมาย เพราะลิลลี่หรอกค่ะ เค้าแค่อยากได้ แต่ก็คงไม่กล้าพอจะจ่าย "
เธอบอกจากใจจริง ถ้าเธอจะเสียจิ้นมันต้องแพงกว่าสิบล้าน แล้วคนอย่างเควินจะมาจ่ายเงินขนาดนี้ เพื่อวันไนท์กับเธอ คงเป็นไปไม่ได้
" เอาเป็นว่า นี่เป็นครั้งแรกของคุณเควิน บนห้องวีวีวีไอพี เหมือนกัน ลิลลี่ "
ลินนาราเดินตามการ์ดขึ้นไปที่ชั้นลอยของเล้าจ์ท่ามกลางสายตาคนอื่นที่ยังไม่มีโอกาสได้ขึ้นไป ชุดคลุมผ้ามันวาวสีดำสนิทที่สวมอยู่ ทำให้อยากรู้ว่าใต้ชุดคลุมเธอจะสวมอะไร ไปให้เค้าดู
เควินสวมเสื้อเชิ้ตสีเข้ม ปลดกระดุมลงหลายเม็ดเผยให้เห็นหน้าอกแกร่งและไรขนที่ปกคลุมหน้าอกเอาไว้ ลินนาราเดินเข้าไปอยู่ตรงหน้าเค้า แล้วประตูห้องก็ปิดลง
แสงไฟในห้องไม่สว่างนัก แต่ก็มองเห็นทุกอย่างได้ชัดเจน เธอเดินมานั่งข้างเค้า ทั้งที่สวมชุดคลุมอยู่
" มีอะไรมาให้ดู "
เควินถามออกมา เพราะคาดหวังว่าเธอจะสวยเซ็กซี่มากกว่าชุดกี่เพ้าเมื่อคืนนี้ สายรัดคลายออกแล้ว ก็พบว่า เธอสวมเสื้อยืดสีขาวตัวบาง กับกางเกงขาสั้นกุดเท่านั้น
เควินยิ้มออกมากับภาพที่เห็น ถ้าเป็นคนอื่นควงอวดความสวยงามเต็มที่แต่เธอมาในชุดนี้
" ไม่ลงทุนเลย คืนนี้สองแสนนะลิลลี่ "
เค้าถามอย่างอารมณ์ดีแล้วดึงเธอมาใกล้ตัวเค้า ลินนาราเสยผมตัวเองแล้วทัดหูเปิดหน้าให้เค้าดู ก่อนจะสบตาเค้า
" ชุดอยู่บ้านไงคะ คือชุดพิเศษ คุณเควินคงไม่เคยเห็นผู้หญิงในชุดธรรมดาแบบนี้ใช่ไหมคะ "
เค้าดึงเธอมาแนบชิด ก่อนจะหอมผมของเธออย่างนุ่มนวล
" ถ้ามีแบบนี้ที่บ้าน ฉันคงไม่มาที่นี่แน่นอน "
ปากหนาสัมผัสที่แก้มบาง แล้วอุ้มเธอให้มานั่งที่ตักเค้า ลิลลี่ตัวบาง แต่อวบอิ่มเหลือเกิน หน้าอกที่พุ่งออกมา ทำให้รู้ว่า น่าจะมากกว่าสามสิบสี่ เอวเล็ก สะโพกผาย และผิวขาว ที่ทาเล็บเท้าสีเข้ม
" รู้ไหมว่า ในห้องนี้มีแค่เราสองคน และเธออาจจะต้องเสียจูบ ให้ฉัน "
เค้าบอกด้วยความมั่นใจ เมื่อเธออยู่บนตักเค้าแล้ว มือบางรวบรวมความกล้า คล้องคอเค้าเอาไว้ แล้วขยับตัวให้แนบชิดขึ้นไปอีก
" ลิลลี่ก็รู้ว่า คุณเควิน คงจะไม่ใจร้ายกับลิลลี่ใช่ไหมคะ "
เสียงหวานถามแบบอ้อนเต็มที่ ก่อนจะกัดปากตัวเอง ตามที่รุ่นพี่สอนมา (ยั่วให้อยากที่สุด ยั่วให้เค้าว้อนท์เธอที่สุด เข้าใจไหม ลิลลี่ )
นิ้วชี้ปัดเบาๆที่ริมฝีปากของเธอ ก่อนที่เค้าจะกดจูบลงไป
- ผู้เขียน
