อือ บิดขี้เกียจแล้วลุกออกจากเตียงด้วยอาการสะลึมสะลือเนื่องจากนอนไม่เต็มที่ หลังอาบน้ำแปรงฟันเสร็จก็เหมือนจะตื่นขึ้นมาหน่อย
“ฉันโทรมถึงเพียงนี้เลยหรือ โถ่ แม่ยอดนักสู้” บ่นพึมพำกับตัวเองเดินไปเก็บกองเอกสารที่วางเกลื่อนกลาดไม่ว่าจะเป็นบนโต๊ะทำงานหรือบนที่นอนก็ตาม เอกสารพวกนี้มีเนื้อหาที่เต็มไปด้วยแฟ้มคดีเก่าๆ ที่ถูกปิดไปแล้วส่วนมาก
แกร็ก จัดการล็อคตู้เอกสารได้ไม่นานก็มีเสียงเคาะประตูเรียก และคนที่มาเรียกก็คือป้าพลอย
“มีอะไรหรอคะป้า”
“คุณเคนฝากป้ามาบอกน่ะค่ะ วันนี้คุณเคนจะกลับมาดึกหน่อยไม่ต้องรอ เหมือนจะบอกว่ามีงานเลี้ยงของบริษัทนี่แหละค่ะ” ปกติไปไหนมาไหนก็ไม่บอกอยู่แล้วนี่ ทำไมวันนี้มันแปลกไปกว่าทุกวัน
“ขอบคุณค่ะที่มาบอก”
“เดี๋ยวป้าจะออกไปซื้อของสดข้างนอก คุณหนูอยู่บ้านคนเดียวได้นะคะ”
“บาร์ไม่ใช่เด็กน้อยสักหน่อย ป้าไปเถอะค่ะ แค่นี้สบายมาก” หลังจากที่ป้าพลอยเดินออกไปฉันก็ปิดประตูพร้อมก
