เหยื่อกาม #8 - อดทนจนถึงวินาทีสุดท้าย nc++ (SM)
1361 คำ
“อะ..อึก..” เสียงทุ้มดังขึ้นฉุดรั้งคนใต้ร่างสายตาพร่ามัวที่กำลังจะหมดสติไปให้กลับมาฝืนตัวเองไว้ ‘อดทนไว้นะแคทแกจะหลับไม่ได้ อีกไม่นานเดี๋ยวเขาก็จะปล่อยกลับบ้านแล้ว’ หญิงสาวเบือนหน้าหนีกัดนิ้วมือข่มความปวดพลางพูดบอกตัวเองในใจ จบเซ็กส์ป่าเถื่อนรอบนี้เธอได้แต่ภาวนาว่าเขาจะทำอย่างที่พูด
“อื้ออออ ยะ..อย่านะอย่าดูด..อ๊า” เธอกระตุกเบาๆหันมาขยุ้มผมบนศีรษะแกร่งเต็มแรงอย่างไม่รู้ตัวเมื่อโจรหนุ่มโน้มตัวลงมาตวัดลิ้นเลียหยอกเย้ายอดถันชมพูระเรื่อ ก่อนจะตะโบมดูดดุนมันตามอำเภอใจพร้อมกับถาโถมแรงกายเข้าใส่ตัวเธออย่างหนักหน่วง ทุกการสัมผัสของเขามันป่าเถื่อนสิ้นดีเธอกลัวกลัวว่าจะพยุงฝืนตัวเองให้อยู่จนจบไม่ไหว
“กล้ามายุ่มย่ามกับหัวกู ก็เตรียมรับสิ่งที่จะตามมาให้ได้นะ”
“อึก” ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวกัดปากตัวเองแน่นทั้งรีบปล่อยมือออกจากศีรษะแกร่งในทันทีที่ได้ยินแบบนั้น แม้ว่ามันจะไม่ทันแล้วก็ตาม ดวงตากลมโตเหลือบสายตาพร่ามัวลงมองเขาขบกัดฝากรอยเขี้ยวไว้บนเต้าอวบทั้งสองข้างด้วยความทรมาน ขณะที่มือเล็กก็จิกเล็บลงบนโซฟาราวกับว่ามันเป็นที่พึ่งสุดท้ายเพื่อระบาย
เสือถอนริมฝีปากออกจากหน้าอกใหญ่หลังสั่งสอนขั้นแรกให้กับคนที่ถือวิสาสะมาแตะต้องหัวของเขาจนพอใจ ใบหน้าคมคายเลื่อนขึ้นไปหยุดข้างกกหูหญิงสาว แล้วตวัดลิ้นดูดเลียมันเบาๆ “นี่แค่เบสิกเริ่มต้น ต่อไปของจริงพร้อมรับมือกับมันแล้วหรือยัง”
“มะ..ไม่ แค่นี้..อึก..พะ..พอแล้วฉันเจ็บ จะมะ..ไม่ไหวแล้ว” ประโยคกระซิบบอกของโจรหนุ่มนั้นทำเอาแคทซึ่งขยับศีรษะหลบตาเบิกโพลงรีบส่ายหน้าร้องบอก แต่ทว่าคนข้างบนไม่ได้สนใจเขากลับเหยียดยิ้มสมเพช ก่อนจะดันตัวลุกขึ้นเอื้อมมือขึ้นไปบีบลำคอระหงแน่นพร้อมกับอัดกระแทกกระทั้นลำกายเข้าใส่เต็มแรง
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
“อึก! ฮือออ..เฮือก..” ความเจ็บปวดถาโถมเข้ามาไม่จบไม่สิ้นรวมทั้งอากาศหายใจก็เริ่มถดถอยริบหรี่ แคทดิ้นพล่านอย่างหนักทำได้เพียงแค่อดทนรับชะตากกรรมให้ไหว ไม่ว่าสิ่งที่จะต้องเผชิญมันจะหนักหนากว่านี้อีกแค่ไหนก็ตามเธอต้องสู้กับมันอดทนจนถึงวินาทีสุดท้ายให้ได้ ถ้าไม่ตายก่อน
"....." เห็นท่าไม่ดีโจรหนุ่มยอมคลายพันธนาการออกจากลำคอระหงตามด้วยจับหญิงสาวเปลี่ยนท่า และไม่ลืมที่จะสั่งสอนขั้นต่อๆไปให้กับเธอต่อ จะได้หลาบจำ กลัวจนไม่กล้ามายุ่งกับหัวเขาอีก
เจ้าตัวร้องลั่นแทบขาดใจตะเกียกตะกายอยากจะหนีจากความทรมานนี้ แต่ก็มองหาหนทางไม่เจอเลย
จวบจนเวลาผ่านไปนานนับเกือบชั่วโมงแล้วเธอก็ยังคงโดนทารุณอยู่อย่างนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซึ่งตอนนี้อยู่ในท่านอนหงายบนพื้นพรมหน้าโซฟาโดยมีเขาคร่อมอยู่ด้านบน แม้จะเลือดตกยางออกเนื้อตัวช้ำมีแต่รอยมือรอยจ้ำเธอก็ยังสู้
เล็บคมจิกลงบนหลังมือหนาเพื่อระบายความเจ็บปวดและเสี่ยวซ่านในเวลาเดียวกัน ขณะที่เขากำลังลูบไล้บดขยี้เม็ดติ่งบวมเบ่งตรงใจกลางความเป็นสาวทั้งสะโพกยังคงสอบเข้าออกถี่ยิบ
“อ๊าา..อึก..มะ..ไม่ไหวแล้ว..อื้อ!” คนโดนสัมผัสเริ่มมีอาการกระตุกเกร็งเพราะความเสี่ยวสุดขีดกับสิ่งที่เขายัดเหยียดให้ นาทีต่อมาเหมือนเธอจะกลั้นของเหลวในกายเอาไว้ไม่อยู่จึงค่อยๆปลดปล่อยออกมาในที่สุด
“ซี้ดดด ตอดมาแรงๆแบบนั้นแหละ..อ๊าา” ริมฝีปากหนาซี้ดปากเปล่งเสียงครางกระเส่าทันทีที่ภายในกายสาวบีบรัดตัวตนหนึบจนเขาเองก็เริ่มทนไม่ไหว เสือคลายมือปล่อยจากกลีบเนื้อสอดมือเข้าไปใต้ข้อพับขาแคทแล้วยกมันขึ้นมาพาดบนบ่า ส่งผลให้ท่อนเอ็นเข้าไปในตัวเธอลึกกว่าเดิม
การกระทำของเขาสร้างความเจ็บและจุกให้เธอเพิ่มขึ้นไปอีก “โอ๊ยยยย! ฮึก..” แคทสะดุ้งร้องเสียงหลงเมื่อโจรหนุ่มขบฟันคมลงมาบนข้อเท้าเต็มแรงไปพร้อมกับสอบสะโพกเร่งจังหวะรักอย่างหนักหน่วง คลายกับว่ากำลังจะเสร็จรำไร
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
“อ๊า..มะ..ไม่ไหวแล้ว ซี้ด..แตกอ๊าสสสส” เสือหอบหายใจถี่ๆพลางจับสะโพกกลมกลึงขึ้นอัดกระแทกลำกายใส่ร่องสวาทรัวๆ เพียงไม่กี่นาทีร่างกายของเขาก็กระตุกเกร็งปล่อยน้ำสีขาวขุ่นพวยพุ่งเข้าไปในตัวเธอโดยที่เขาเองลืมตัว จนดึงมันออกมาไม่ทัน
“เชี้ยเอ้ย!” ใบหน้าคมคายก้มลงมองจุดเชื่อมที่มีน้ำรักไหลทะลักออกมาพร้อมทั้งสบถคำเบาๆให้กับความสะเพร่าของตัวเอง แต่ทว่าร่างกายของเขากลับรู้สึกดีแปลกๆกับสิ่งที่เพิ่งเคยลอง มันมีความรู้สึกกระชุ่มกระชวยสดชื่นอย่างบอกไม่ถูก
“อึก” ระหว่างนั้นแคทหอบหายใจอย่างหนักพลางกำมือแน่นเมื่อมีความรู้สึกวูบวาบในช่องท้อง เธอพอจะรับรู้ได้ถึงสิ่งที่เสือปลดปล่อยเข้ามาในกาย แต่ถึงอย่างนั้นก็ทำอะไรไม่ได้เพราะไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะลุกขึ้นยังยากลำบากเลย
“…..” โจรหนุ่มหลุบตาลงมองคนใต้ร่างเพียงนิด ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นเอื้อมไปหยิบทิชชูเปียกมาเช็ดเลือดผสมน้ำขาวขุ่นออกจากท่อนเอ็นและหน้าขา แล้วเดินไปก้มหยิบกางเกงยีนมาสวมใส่อย่างอารมณ์ดี
“ฉะ..ฉันไปได้แล้วใช่ไหม” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยถามขึ้น ทำให้เขาเอี้ยวตัวไปมองโดยที่มือกำลังรูดซิปกางเกงอยู่
“รอไร? หรือจะรอโดนอีกรอบ”
“…..” เจ้าของร่างอรชรเม้มริมฝีปากแน่น รีบพยุงตัวลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลท่ามกลางสายตาคู่คมที่จองมองอยู่
พรึ่บ
เธอสะดุกตกใจเล็กน้อยเพราะจู่ๆเสือก็หยิบทิชชูโยนมาให้ ขณะที่เขาล้วงหยิบอะไรบางอย่างในกางเกง เธอจึงหยิบทิชชูมาเช็ดคราบน้ำรักออกจากใบหน้าและคราบเลือดตรงกลางระหว่างขา
“กลับไปก็อย่าลืมไปหาซื้อยาคุมมาแดกด้วย เพราะเดี๋ยวจะท้องไม่มีพ่อเอา” พูดแค่นั้นเขาก็โยนธนบัตรสีเทาจำนวนหนึ่งใส่หน้าเธออีกครั้งเบาๆ ก่อนจะเดินผิวปากออกจากห้องไปโดยไม่สนใจใยดี
ดวงตากลมโตพร่ามัวค่อยๆลืมตามองเงินปลิวร่วงสู่พื้น ซึ่งเธอก็เลือกที่จะไม่ก้มไปเก็บเงินของเขาแต่กลับเดินไปหยิบเสื้อกับกระโปรงนักศึกษาของตัวเองมาสวมใส่แทน ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายแทบหยุดเต้นวินาทีที่แคทเผลอกวาดสายตาไปเห็นรอยเลือดบนพื้นและบนโซฟา เสียงสะอื้นไห้ดังเล็ดลอดออกมาเบาๆตอกย้ำความเลวร้ายที่เพิ่งเกิดขึ้นกับตัวเอง เพราะถ้าไม่ประมาณไม่ชะล่าใจป่านนี้เธอคงได้นอนหลับพักผ่อนไปแล้ว ไม่ต้องมาทุกข์ทรมานแบบนี้
หญิงสาวฝืนหอบร่างกายบอบช้ำเดินกุมเสื้อไร้ซึ่งกระดุมผ่านประตูขุมนรกออกมาตามทาง มือเล็กข้างหนึ่งยกขึ้นปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มลวกๆทันทีที่เรียวขาอ่อนแรงก้าวเข้ามายืนหน้าประตูบ้าน ทว่าเธอยังไม่ทันจะได้ทำอะไรอยู่ๆสมองก็เออเล่อหยุดประมวลผลไปชั่วขณะ สายตาพร่ามัวเริ่มเลือนรางราวกับมีหมอกขาวมาบดบัง
แคทหลับตาคลึงนวดหน้าผากมนเบาๆ ก่อนรีบสลัดหน้าไล่อาการเอื้อมมือไปคลำดึงไม้ที่คั่นปิดประตูเปิดออก แต่เธอก็ยังไม่ทันจะได้เดินผ่านประตูเข้าไปด้านในสติก็ดับวูบ
---------------------------------------
- ผู้เขียน
