เหยื่อกาม #14 - ของแก้ขัด nc++
1183 คำ
หญิงสาวกรีดร้องลั่นอีกครั้งด้วยความเจ็บปวดแทบขาดใจ พลางสั่นเกร็งอย่างหนักเมื่อคนข้างบนพยายามอัดกระแทกความเป็นชายเข้ามาในกายคราเดียวจนสุดลำ โดยไม่ปิดโอกาสให้เธอได้เตรียมใจรับมือ
"อืม~..ซี้ดดดด ยังแน่นเหมือนเดิม" ช่องทางรักที่ไม่ได้ผ่านการเล้าโลมใดๆมันคับแคบเสียจนเขาอดที่จะกัดฟันซี้ดปากออกมาไม่ได้ มือหนาจับแขนเรียวทั้งสองข้างซึ่งกำลังกำมือไขว้กันอยู่ตรงหน้าท้องแบนราบ ขยับสะโพกสอบเข้าออกอย่างเนิบนาบ
"ฮือ..อะ..เอามันออกไป..จะ..เจ็บ" แคทน้ำตาไหลพรากส่ายหน้าบอกเสียงแหบแห้งทันทีที่รู้สึกชา ระบมตรงกลางใจความเป็นสาวที่ฉีกขาดอีกรอบ
"ถ้าไม่อยากเจ็บมึงก็อย่าเกร็ง..อ๊า" เขาคลายมือข้างหนึ่งเอื้อมไปสอดนิ้วแกร่งเข้าไปในปากคนใต้ร่าง และค่อยๆแปรเปลี่ยนจังหวะจากเนิบนาบเป็นหยาบโลน
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
"อื้อ..อึก!" เธอกัดฟันข่มความเจ็บแปลบจากความรุนแรงถูกเร่งขึ้นเรื่อยๆ โดยที่ไม่สนใจว่าร่างแสนบอบบางของเธอนั้นจะทรมานไปกับความป่าเถื่อนของเขาแค่ไหน
"อ๊า..." ลำคอหนาคำรามเสียงกระเส่า เสือโน้มตัวลงไปนอนทาบทับ หญิงสาวรีบเบือนหน้าหนีเมื่ออยู่เขาตวัดเรียวลิ้นมาเลียน้ำตาบนแก้มนวลอย่างกับคนโรคจิต
"อื้อ.." คนโดนกระทำกลัวจนเกร็งตัวแข็งทื่อเม้มปากเข้าหากันแน่น ก่อนเขาจะจับใบหน้าของเธอให้หันมาแล้วกดริมฝีปากลงมาประกบจูบกับริมฝีปากบาง
ฟันคมทั้งกัดทั้งตวัดลิ้นเลียจนเธอต้องยอมเปิดปาก กลิ่นเลือดผสมกับกลิ่นบุหรี่จางๆในโพรงปากเขาคละคลุ้งอยู่ในปาก แม้มันจะอ่อนๆแต่ก็เล่นเธอรู้สึกมึนอยากจะอาเจียน
"อืม~"
เนื้อกระทบเนื้อเกิดเสียงลามกดังสะท้อนไปทั่วห้องนอน สอดประสานกับเสียงสะอื้นไห้แทบขาดใจ แคทดิ้นพล่านทุบตีหน้าอกแกร่งราวกับคนกำลังขาดอากาศหายใจ ทันทีที่เสือตวัดเรียวลิ้นดูดรัดเรียวลิ้นเธอแรงๆ
"เฮือก..แค่กๆ" เจ้าตัวสำลักหน้าดำหน้าแดงหลังจากคนข้างบนถอนจูบ ทว่ายังไม่ทันจะได้หายใจทั่วท้องก็ถูกริมฝีปากหนาเลื่อนลงมาขบดูดดุนยอดบนหน้าอกใหญ่ที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะแรงกระแทกกระทั้น
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
"หวาน.."
"อ๊า..พะ..พอแล้ว..อื้อ" ความเสียวซ่านทำให้เธอหลุดเปล่งเสียงครางออกมาอย่างลืมอาย หากแต่ลำกายเสียดสีจนเธอรู้สึกแสบ และระบมไปทั่วกลางกายสาว
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนนี้มันบวมขนาดไหนแล้ว
โจรหนุ่มผละริมฝีปากออกจากยอดถันดันตัวขึ้น จับสะโพกกลมกลึงกดอัดแรงกระแทกเข้าไปรัวๆอยู่นาน ก่อนจะผ่อนแรงลงและสอบเข้าออกช้าๆสามสี่ที
หมับ! พรึ่บ!
ปึก!
"ฮึก.." แคทยกหลังมือขึ้นมาปิดปากตัวเองไม่ให้เผลอเปล่งเสียงครางออกมา เมื่ออยู่ๆโจรหนุ่มก็ดึงความเป็นชายออกมาจับเธอพลิกตัวให้อยู่ในท่านอนตะแคง ฝ่ามือหนาข้างหนึ่งจับกดไหล่มนเอาไว้จนหน้าอกแอ่นขึ้น ส่วนอีกข้างจับขาของเธอมาพาดอยู่บนท่อนขาของเขา จากนั้นเขาก็สอดท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปอีกครั้งอย่างไม่มีความปรานีใดๆ
เพี๊ยะ!
ฝ่ามือข้างที่จับปลายขาของเธออยู่ฟาดลงไปที่แก้มก้นเนียนๆ ซึ่งมันกำลังงอนเด้งรับลำกายของเขาเป็นอย่างดีไม่ยั้ง
"ซี้ดดดด...อ๊า! ของแก้ขัดนี่มันดีจริงๆ" ด้วยเพราะท่านี้ทำให้ความเป็นชายเข้าไปลึกกว่าเดิม เลยยิ่งปลุกความป่าเถื่อนในกายเขาให้ยิ่งปะทุออกมา
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
"อ๊า..โอ๊ยยยย..พะ..พี่เสือมันจุก..อื้อ!"
"จุกมากไหม ถ้ามากก็ร้องออกมาดังๆ" ว่าแล้วฝ่ามือของเขาก็บีบขยี้แก้มก้นของเธอเต็มแรง สอบอัดสะโพกเข้าใส่ไม่ยั้งและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงง่ายๆ ใบหน้าหวานอาบเปื้อนไปด้วยน้ำตา จุกทั้งกายจุกทั้งอก ไม่คิดเลยว่าเธอจะต้องมาทรมานกับการกระทำเลวทรามแบบนี้อีก
"อ๊ะ..มะ..มัน..อึก!" มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่น กลั้นไม่ให้ความรู้สึกบางอย่างมันแทรกซึมเข้ามา
"ปล่อยมันออกมา"
"อึก..มะ..ไม่"
"กูบอกว่าให้ปล่อยมันออกมา"
"มะ..ไม่เอา"
"มึงจะกลั้นไว้ทำไม ไม่อยากเสร็จรึไง"
"ไม่!..มะ..ไม่อยาก" เธอส่ายหน้าพัลวล ความอ่อนเพลียบวกกับอาการไข้ที่ยังไม่หายสนิทเลยทำให้ร่างกายของเธอปะทุความร้อนออกมา ซึ่งพออีกคนรับรู้ก็ได้จับล็อกเอวคอดไว้มั่นขยับเร่งจังหวะเร็วขึ้น นานพอสมควรจนรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะหลั่งของเหลวในอีกไม่กี่นาที
"เสียวฉิบ มะ..ไม่ไหวแล้วซี้ด.." เสือซี้ดปากระบายความเสียวซานเมื่อร่างกายเริ่มกระตุกเกร็ง มือหนายกสะโพกกลมกลึงขึ้นสอบอัดกระแทกลำกายเข้าใส่ร่องสวาทอีกสองสามครั้ง แล้วดึงออกมาปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นใส่บนแก้มก้นเธอ "อ๊าสสสสสสส"
"ฮึก" เจ้าของร่างสะดุ้งฮวบกับสัมผัสอุ่นๆร้อนๆจากน้ำรักที่ไหลเยิ้มอยู่บนกาย แอบโล่งใจที่เขาไม่ไม่เผลอปล่อยในเหมือนครั้งก่อน
"หึ! กลั้นเอาไว้จนได้นะ"
"....." แคทหอบหายใจหนักๆ ไม่มีเรี่ยวแรงจะลุกเลยในทันปล่อยให้ความเหนื่อยพาเธอหลับตาลงไปช้าๆ ท่ามกลางสายตาของเขาที่มองอยู่
"ลุก!..แล้วกลับไปซะ อย่ามานอนตายที่ห้องกู" โจรหนุ่มนั่งเสยผมชุ่มเหงื่อขึ้นลวกๆ ก่อนจะหันมากระชากแขนของหญิงสาวอย่างแรงหวังให้ลุกขึ้นมา
"อึก..ฉะ..ฉันขอนอนพักสักแป๊บนึงได้ไหม ให้ลุกตอนนี้มันไม่ไหวจริงๆ"
"เรื่องของมึง แต่กูไม่รับประกันนะว่ามึงจะได้นอนพักไหม" พูดแค่นั้นเขาก็หยัดกายลุกขึ้นลงจากเตียง เดินไปหยิบมวลบุหรี่ขึ้นมาคาบจุดสูบ
"....." ได้ยินอย่างนั้นเธอจึงไม่เสี่ยงที่จะนอนพักต่อ ร่างอรชรพยายามขยับตัวมาก้าวขาสั่นเทาลงจากเตียง ก้มหยิบเสื้อผ้าและกางเกงชั้นในของตัวเองมาสวมใส่โดยไร้ที่ปิดจุกซิลิโคน เนื่องจากมันเป็นสีเนื้อและเล็กเธอเลยไม่มีแรงหา
"เอาของของมึงกลับไปด้วย" เสือพ่นควันขาวคลุ้งออกจากปากและจมูก พลางโยนกระเป๋าสะพายผ้าไปให้หลังเห็นคนตรงหน้าใส่เสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว ซึ่งแคทก็เบี่ยงตัวมารับเอาไว้ได้ ก่อนจะค่อยๆฝืนพาตัวเองเดินออกจากห้องเขาไปทั้งที่ไม่ไหว
แต่ทว่ายังไม่ทันที่เธอจะได้ก้าวขาออกจากห้อง เสียงทุ้มก็เอ่ยเรียกเอาไว้ พร้อมกับโยนอะไรบางอย่างมาให้อีกอัน
"เดี๋ยว! จุกนมของมึง..เอากลับไปด้วย"
---------------------------------------
- ผู้เขียน
