เหยื่อกาม #13 - เจอกันอีกครั้ง nc
1196 คำ
"....." ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายบัดนี้มันเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมาอยู่ลอมล่อ แคทเลือกที่จะเงียบไม่ตอบคำถามของเสือ หากเพียงแต่ใจดีสู้เสือแล้วกลั้นใจก้มหน้าก้มตาเบี่ยงตัวเดินลงบันไดต่อ
ทำไมต้องมาเจอเขาตอนที่ไม่อยากเจอด้วยนะ ซวยชะมัด
ยังไม่ทันจะผ่านตัวเขาไปก็ถูกมือหนาคว้าแขนของเธอเอาไว้อย่างแรงด้วยอารมณ์หงุดหงิดจากการถูกเมิน เป็นอะไรที่เขาเกลียดที่สุด
หมับ!
"อ๊ะ!" เจ้าตัวตกใจสะดุ้งตัวโยน พยายามแกะมือของเขาออก
"เป็นใบ้รึไงถามไม่ตอบ"
"อึก..ปะ..ปล่อย"
"มาที่นี่ทำไม? อย่าบอกว่ามาเอาของ"
"เอ่อ..ปะ..เปล่า แค่มาทำธุระ"
"ธุระ? ธุระอะไรกับใคร" คิ้วเข้มเลิกขึ้นด้วยความสงสัยว่าเธอจะมีธุระอะไรกับใครได้นอกจากเขา ซึ่งเขาไม่ได้ตามให้มาสักหน่อย
ว่าแต่ก็ดีเหมือนกันนะ..ลาบปาก
"เอ่อ.." เอายังไงดีนะจะบอกเขาไปตรงๆดีไหม จะได้กลับบ้านสักทีเธอเหนื่อยเพลียกับการร้องไห้จะแย่อยู่แล้ว
"ตอบดิวะ..จะเอ่ออะไรนักหนา" เสือว่าตะคอกให้ เมื่ออีกฝ่ายเอาแต่กระอึกกระอักไม่ทันใจคนอยากรู้ ที่เขาอยากรู้ไม่ได้พิศวาสหรือสนใจอะไรในตัวเธอนะ แค่ยากรู้ว่าใครถึงทำให้เหยื่ออย่างเธอกล้ามาเหยียบที่นี่อีกก็เท่านั้น
"กะ..กับพี่เพลิงค่ะ"
"ธุระอะไรกับไอ้เพลิง"
"ปะ..ปล่อยฉันเถอะค่ะ ถ้าพี่อยากรู้ก็ไปถามเพื่อนพี่เอาเองได้ไหม ฉันเหนื่อยอยากกลับบ้าน"
"คิดว่าเข้ามาที่นี่แล้วจะได้เดินกลับไปสวยๆเหรอ ฝันไปหรือเปล่า"
"อึก!"
โจรหนุ่มดันตัวหญิงสาวให้ไปติดกับราวบันได แล้วเข้าไปแนบชิดใช้แขนทั้งสองข้างคร่อมเธอไว้จนไม่สามารถขยับตัวหนีได้ พร้อมกับจ้องมองใบหน้าหน้าหวานที่ตอนนี้สั่นระริกไปด้วยความหวาดกลัว
"ตะ..แต่มันหมดธุระของฉันแล้วนะ.."
"แน่ใจว่าหมดแล้ว"
"....." ใบหน้าหวานหลับตาปี๋พยักบอก เมื่อเขาโน้มริมฝีปากเข้ามาข้างกกหู
"มึงทิ้งอะไรไว้ที่นี่จำไม่ได้รึไง"
"อึก..จะ..จำได้ แต่..ฉะ..ฉันไม่เอาแล้ว"
"ของของมึงมึงต้องเอากลับไป" ว่าจบเสือก็กระชากแขนแคทให้เดินตามขึ้นมา ทว่ามือเล็กขืนตัวไว้จับราวบันไดแน่น แต่ด้วยแรงของเขานั้นมีมากกว่าจึงถลาตัวตามไป
"โอ้ยยย..ปะ..ปล่อยฉัน ก็บอกว่าไม่เอาไงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ" หญิงสาวโวยวายดิ้นขัดขืน ต่อให้ร่างกายจะยังอ่อนเพลียอยู่เล็กน้อยเธอก็จะต่อต้านให้ถึงที่สุด
แกร๊ก| ปึ้ง!
บานประตูถูกเปิดออกด้วยฝ่ามือหนา ก่อนมันจะถูกถีบปิดลงในนาทีต่อมา
ตุ้บ!
"โอ๊ย!!" อาการจุกพุ้งปรี๊ดเข้าเล่นงานเมื่อโดนเหวี่ยงขึ้นมาบนเตียงขนาดห้าฟุตอย่างแรง ในขณะที่แคทกำลังจะลุกหนี เจ้าของการกระทำป่าเถื่อนก็ก้าวขึ้นมาคร่อมบนตัวเธอไว้ "อึก..พะ..พี่เสือจะทำอะไร..นะ..ไหนบอกให้มาเอาของไง"
มือเล็กจับกำกระดุมเสื้อเชิ้ตเดรสไว้แน่นทันทีที่จะโดนคนข้างบนถอดออก
"ก็เอาของไง แต่กูจะเอามึงก่อน" พูดแค่นั้นเสือจึงทำการถอดเสื้อของเธอต่อ เธอรวบรวมแรงทั้งหมดดิ้นขัดขืนอย่างไม่สนอะไรทั้งนั้น
"มะ..ไม่ได้นะ..อะ..ออกไปอย่ามาแตะต้องตัวฉัน" ร่างกายสั่นเทาไปด้วยความหวาดกลัวสุดขีด มือเล็กพยายามทุบตีทั้งผลักโจรหนุ่มให้ออกห่างจากตัว แต่ดูเหมือนมันจะไม่เป็นผลเลย
"กรี๊ดดดด!! ไอ้สารเลวปะ..อื้อ" หญิงสาวกรีดร้องลั่นราวกับคนสติแตกเมื่อเสื้อถูกถอดออกไป เผยให้เห็นเรือนร่างซึ่งท่อนบนปกปิดไปด้วยจุกซิลิโคนและท่อนล่างกางเกงชั้นใน
ตามด้วยถ้อยคำด่าทอถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอหลังเขาโน้มริมฝีปากเข้ามาประกบจูบ พร้อมกับดึงจุกซิลิโคนของเธอออกจากเต้าโยนทิ้งอย่างไม่ไยดี
"อืม~" ลำคอหนาเปล่งเสียงครางออกมาเบาๆ กลิ่นกายจางๆบนตัวเธอมันยิ่งยั่วยวนอารมณ์ของเขาให้พลุ่งพล่าน
"อื้อ..!!" น้ำสีใสค่อยๆรินไหลออกมาจากหางตาอาบแก้มทั้งสองข้างระหว่างที่เธอหยุดต่อต้านเพราะความเหนื่อย แล้วปล่อยให้สิ่งที่ชั่วร้ายกำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเองอีกครั้งไปตามเวรตามกรรม
หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบเพียงแค่เขาสอดมือเข้าในกางเกงชั้นใน สัมผัสลูบไล้ผิวโหนกนูนเบาๆจนเจ้าตัวกลั้นไม่ไหวปลดปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมาจนเปียกแฉะ
"ลูบแค่นี้ถึงกับแฉะแล้ว?" เสือถอนริมฝีปากขึ้นมาอย่างอ้อยอิ่ง แล้วดันตัวลุกขึ้นถอดเสื้อยืดตัวเองออก
"ฮึก.." แคทเบือนหน้าหนีไม่อยากเห็นหน้าของเขา จิตใจครั้งก่อนของเธอยังไม่ทันหายดีเลยทำไมเธอถึงต้องมาเจออะไรแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วย
"....." ดวงตาคู่คมมองเนื้อตัวสั่นเทาของหญิงสาวอย่างไร้ความรู้สึก เขายกยิ้มมุมด้วยความพอใจ ก่อนจะเลื่อนมือมาปลดกระดุมกางเกงยีนถอดออกเป็นปราการถัดมา เผยให้เห็นท่อนเอ็นใหญ่ที่กำลังตั้งผงาดแข็งชัน
"อ๊ะ..ยะ..อย่านะ" เธอสะดุ้งตกใจรีบคว้ามือของเขาที่กำลังจะถอนกางเกงชั้นในของเธอออกไว้แน่น พลางร้องขอให้เขาเห็นใจ "ขะ..ขอร้องล่ะ ให้ทำอะไรก็ได้แต่ไม่เอาแบบนี้ได้ไหม"
"นอนเฉยๆ เป็นของแก้ขัดให้กูอีกครั้งไม่ตายหรอก"
"ฮึก..มะ..ไม่เอา" ใบหน้าหวานส่ายพัลวล ทั้งน้ำตาที่ยังคงไหลออกมาไม่ขาดสาย
"เป็นแค่เหยื่ออย่างมึงมีสิทธิ์เลือกได้ด้วยเหรอ"
"อึก" และแล้วกางเกงชั้นในสีหวานก็ถูกออกไปโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว แคทรีบขยับตัวหนีจนไม่ระวังศีรษะชนเข้ากับพนักหัวเตียงเต็มแรง ทำเอาคนที่มองอยู่ถึงกับกระตุกยิ้มมุมปากอย่างนึกสมเพช
เสือดึงขาของเธอลากจนไถลเข้าไปอยู่ใต้ร่างกำยำของเขา ตามด้วยขึ้นไปคร่อมเธอเอาไว้
ผิวกายของคนใต้ร่างยังคงนวลขาวไปทุกส่วนเหมือนเดิม จับไปตรงไหนก็เนียนลื่นมือไปหมด ท่อนขาแกร่งขยับสอดเข้ามาเขี่ยแยกขาเรียวทั้งสองข้างให้ออกจากกัน
“ฮือ..ยะ..อย่าทำแบบนี้เลยนะได้โปรด” สองมือเล็กยกขึ้นมาประนมอ้อนวอนให้เขาโปรดเมตตา แต่ทว่ายิ่งทำแบบนี้กลับยิ่งกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนของเขาให้หลุดออกมา
โจรหนุ่มไม่รีรอจับท่อนเอ็นใหญ่มาจ่อถูไปมาตรงร่องสวาทเปียกแฉะโดยไม่สวมเครื่องป้องกัน ไม่รู้ทำไมกับเหยื่อรายนี้เป็นคนเดียวที่เขาอยากเอาสด
ปึก!
"กรี๊ดดดดดดดดดด!!..อึก"
---------------------------------------
- ผู้เขียน
