หลังจากอาบน้ำเสร็จผมก็แต่งตัวรอมุ้งมิ้งไปทานข้าวนั้นแหละ ผมกดโทรศัพท์ดูนั้นดูนี่ระหว่างรอ
"ป่ะไปกินเถอะหิวแล้ว"
ผมเงยหน้าไปมองมุ้งมิ้งที่มาในชุดเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้น ผมถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด
"ไปเปลี่ยนชุด"
ผมตะโกนออกไปก่อนจะนั่งกดโทรศัพท์ตามเดิม ก็ตามใจอ่ะถ้าไม่เปลี่ยนก็ไม่ต้องกิน
"ปกติฉันก็แต่งแบบนี้นา"
ผมเหลือบสายตามองเล็กน้อยก่อนจะก้มลงไปกดโทรศัพท์ต่อ
"งั้นก็กินที่ห้องเนี้ยแหละ"
"ชิ"
กระทืบเท้าปึงปังเดินกลับเข้าไปในห้องนอนเรียบร้อย ผมยิ้มออกมาอย่างพอใจผ่านไปสักสิบนาทีมุ้งมิ้งก็เปิดประตูเดินออกมาด้วยเสื้อยืดแล้วก็กางเกงยีนขายาว
" ค่อยน่าดูหน่อย "
ผมเดินไปโอบรอบเอวของมุ้งมิ้งไว้ก่อนจะพาเธอเดินลงลิฟท์มาไปยังรถผมทันที
" อยากทานอะไรวันนี้จะตามใจ "
ผมยิ้มออกไปก่อนจะจับรถออกไปทันที มุ้งมิ้งมองผมเหมือนไม่เชื่อสายตาก่อนจะทำหน้าครุ่นคิดเล็กน้อย
"อาหารตามสั่ง"
ผมเบ้ปากทันทีแม่ค
