Chapter 4

773 คำ
"หนูมุ้งมิ้งเก่งจังลูก หนูจัดดอกไม้สวยมาก" แม่อลิสชมฉันยิ้มๆ ก็แหมบ้านฉันทำสวนดอกไม้ป่ะ แต่ก็ไม่ถึงกับรวยอะไรหรอกนะก็พออยู่พอกิน "ตอนอยู่ที่บ้านแม่หนูบังคับให้ไปจัดทุกวันจนเป็นทุกแบบเลยค่ะ" แม่อลิสยิ้มออกมาทันทีก่อนจะยื่นดอกไม้ที่ตัดก้านแล้วส่งมาให้ฉัน ฉันรับมาแล้วปักลงไปบนโอเอซิส " วันหลังมาหาแม่อีกนะ คุยกับหนูสนุกแม่ชอบ" ฉันหัวเราะแห้งๆก่อนจะเอ่ยออกไป "คงไม่มีโอกาสได้มาแล้วมั่งค่ะ วันนี้หนูทำกาแฟเลอะเสื้อตาต้าเขาเฉยๆนะคะเขาก็เลยพาหนูมาให้มารับผิดชอบด้วยการซักเสื้อให้" ฉันบอกออกไปแบบนั้นแล้วก็หันไปสนใจดอกไม้ตรงหน้าต่อ "แค่เสื้อเลอะคงจะไม่เป็นเหตุผลที่พาหนูมาที่นี่หรอกมั่ง" "เสร็จแล้วค่ะ" ฉันหันไปยิ้มให้กับแม่อลิส " สวยมากเลยหนูมุ้งมิ้ง จันทร์เอาไปเก็บตรงโต๊ะอาหารที" " ค่ะคุณอลิส" พูดกับป้าจันทร์เสร็จก็หันมายิ้มให้กับฉัน "นอกจากจัดดอกไม้หนูทำอะไรเป็นอีกจ๊ะ" แม่อลิสเอ่ยถามยิ้มๆก่อนจะจับมือพาฉันเดินออกไปจากห้องรับแขก " ทำกับข้าวเป็นบ้างค่ะ ทำขนมก็พอได้ค่ะ" "จริงเหรอหนูทำขนมจีบเป็นไหม ตาต้าชอบทานมากเลยนะแม่ทำแต่ตาต้าบอกไม่อร่อย ฮ่าๆ" ฉันหัวเราะคิกคักกับแม่อลิสก่อนที่ท่านจะพาฉันเดินเข้าไปในห้องครัว " งั้นหนูจะลองทำดูนะคะแต่ตาต้าอาจจะบอกว่าไม่อร่อยกว่าของแม่อลิสอีกก็ได้" " งั้นก็ทำให้ให้ทานก่อนไม่ต้องบอกว่าใครทำ ดีมั้ยจ๊ะ " " ค่ะ" ผมเดินออกมาจากห้องนอนหลังจากที่จัดการความรู้สึกของตัวเองแล้วก็อาบน้ำเปลี่ยนชุดผมอยู่ในห้องเกือบชั่วโมงแหนะ ผมเดินลงมาถึงห้องนั่งเล่นก็เจอพ่อผมกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ " พ่อครับแม่อยู่ไหน" ผมถามออกไปตาก็มองหายัยมุ้งมิ้ง คงไม่หนีกลับไปก่อนหรอกมั่ง "ล่าสุดพ่อเห็นจัดดอกไม้อยู่ห้องรับแขกกับสาวน้อยหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง แฟนเราหรือเปล่า" พ่อผมถามขึ้นยิ้มๆผมยักไหล่เล็กน้อยไม่ตอบอะไรก่อนจะเดินออกไป "จะไปไหนตาต้า" "ไปหาแม่กับมุ้งมิ้งครับ" พ่อผมชี้นิ้วให้ผมไปนั่งลงตรงหน้าท่าน ผมหันกลับไปนั่งลงตรงข้ามกับท่าน " มีอะไรครับพ่อ" "อยู่เนี้ยแหละเดี๋ยวแม่เรากับแม่หนูคนนั้นก็คงมาเองแหละ" ผมพยักหน้าเบาๆก่อนจะหยิบหนังสือพิมพ์มาเปิดอ่าน " เอาจริงเหรอคนนี้" ผมเงยหน้ามองพ่อผมอย่างสงสัย "หมายถึง" "แม่หนูคนนั้นไง เอาจริง" ผมยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย "พ่อคิดว่าไงหละครับ" พ่อผมยักไหล่เล็กน้อยก่อนจะวางหนังสือลงกับโต๊ะ " ก็น่ารักดีมารยาทก็งาม และที่สำคัญท่าทางแม่เราจะถูกใจมากซะด้วย" ผมพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะได้หันไปตามเสียงเห็นแม่ผมเดินนำมาแล้วมีมุ้งมิ้งเดินตามมาแถมถือถาดอะไรสักอย่างติดมือมาด้วย "พี่โดค่ะ ตาต้ามาชิมขนมจีบให้หน่อยสิ" ผมมองมุ้งมิ้งแต่เหมือนเธอคงจะยังเขินผมอยู่ก็เลยก้มหน้าไม่ยอมสบตาผม แม่ผมเดินไปนั่งข้างๆมุ้งมิ้งแหมตัวติดกันเชียวนะ หึ!!! "ใครทำเนี้ยน่าทานจังไหนชิมหน่อย" พ่อผมเอ่ยยิ้มๆก่อนจะจิ้มไปทานชิ้นหนึ่งแล้วทำท่าทางเหมือนจะว้าวมากแล้วหยิบกินอีกสองชิ้น ถ้าแม่ผมทำคือไม่ถูกปากผมอ่ะ ฮ่าๆๆ ไม่อร่อยบอกเลย ผมจิ้มมาทานชิ้นหนึ่งถึงกับชะงักไปแล้วมองหน้าพ่อผม "ทำไมไม่เหมือนอลิสทำล่ะ" "นั้นสิปกติแม่ไม่ทำอร่อยแบบนี้นี่นา" ผมกับพ่อทำหน้าสงสัยก่อนจะจิ้มทานต่อจนเกือบหมด แม่ผมมองหน้าผมยิ้มๆ ก่อนจะเอ่ยออกมา "ก็ว่าที่ลูกสะใภ้แม่ทำไง อร่อยใช่ไหมล่ะ" "เอ่อ ไม่ใช่ค่ะเราสองคนเป็นเพื่อนกันค่ะ แหะๆ" "หึ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม