ใต้ฟ้าเดียวกันอีกฝั่ง ตอนนี้ศิวดลที่ตื่นมาทำบุญใส่บาตรลำลึกถึงภรรยาที่รักที่จากไปกลับเข้ามาในบ้านก็มารับสายจากไอ้จ้อนที่โทรมารายงานตัวเองถึงความคืบหน้าของลูกชายคนโตของตัวเองกับว่าที่ลูกสะใภ้ที่ตัวเองประทับใจตั้งแต่แรกเจออย่างณปภัช
“มึงคอยดูไว้ไอ้จ้อน และรายงานกูมาเป็นระยะๆ ล่ะ เดี๋ยวมีเงินพิเศษให้” แล้วก็รีบกดวางสายจากไอ้จ้อนไปทันที เมื่อลูกชายคนรองเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น
“ใครโทรหาพ่อแต่เช้าครับ”
“เพื่อนน่ะ ว่าแต่เราเถอะเพิ่งตื่นหรือเพิ่งกลับ แต่เหมือนว่าชุดที่ใส่จะเป็นชุดเมื่อวานนะเลว” ศิวดลมองชุดที่ลูกชายตัวเองใส่ก็พอจะเดาได้ว่าเพิ่งกลับมาบ้าน
“พ่อเนี่ยความจำดีเหลือเกิน” ลภัชดนย์เอ่ยตอบ
“พ่อมึงแก่แต่ใช่จะความจำเสื่อม ว่าแต่ทำไมถึงกลับบ้านตอนเช้า ทำไมไม่ค้างที่อู่ล่ะ”
“พอดีทางผ่านน่ะครับ เลยแวะบ้านก่อนจะไปอู่”
“งั้นไปอาบน้ำมากินข้าวเช้าเป็นเพื่อนพ่อหน่อย”
“แล้วดีล่ะครับ ปกติดีมัน
