ณปภัชพยายามเลี่ยงและหลบหน้าคนโหดตลอดหลายวันที่ผ่านมา ตั้งแต่วันนั้นที่ห้องรับประทานอาหาร จากที่โดนเขาปล้นจูบแรกของวัยสาวไป สาวน้อยก็เอาแต่หลบเลี่ยง เห็นเขาไกลๆ ก็รีบหลบด้วยไม่อยากจะเจออีกฝ่าย ด้วยกลัวว่าเขาจะฉวยโอกาสกับตนอีก
“วันนี้คุณไอซ์มาแต่เช้าจังเลยนะครับ” ไอ้จ้อนที่มาหานายตอนเช้าที่บ้านเหมือนทุกเช้าเดินเข้ามาในครัวตามกลิ่นอาหารที่โชยออกไปถึงด้านนอกของห้องครัว
“ค่ะ พี่จ้อน”
“แล้วเนี่ยเสร็จแล้วเหรอครับ”
“เสร็จแล้วค่ะ ไอซ์ทำข้าวต้มปลาเสร็จแล้วค่ะ และตอนนี้กำลังจะยกไปตั้งโต๊ะ”
“ให้ผมช่วยนะครับ”
“อย่าดีกว่าพี่จ้อน เดี๋ยวนายของพี่จ้อนมาเห็นค่ะ” เธอบอกเขาด้วยไม่อยากมีปัญหา แม้จะรู้ดีว่าตอนนี้เขายังไม่ตื่น เพราะเพิ่งตีห้าครึ่งเอง
“อือ...งั้นเดี๋ยวผมช่วยถือถ้วยช้อนไปแล้วกันนะครับ”
“ค่ะ ขอบคุณนะคะ” แล้วเธอก็ยกหม้อข้าวต้มที่ทำไว้แต่พอดีให้หฤทย์กับจ้อนทาน ส่วนเธอนั้นไปทานที่โรงอาหารกับคน
