“ไม่ต้องกังวลหรอกนะ ถึงพี่จะนอนกับคนอื่นแต่หัวใจพี่ก็รักข้าวหอมคนเดียวมีข้าวหอมคนเดียวไม่เคยแบ่งใจให้ใครเลย” ทอดสายตาอ่อนโยนมองคนใต้ร่างปัดป่ายเส้นผมชื้นน้ำออกจากดวงหน้าหวานทัดไว้หลังหู ใกล้ชิดแบบนี้ทำให้มองเห็นสีหน้าแววตาหล่อนทะลุเข้าไปถึงหัวใจแสนชอกช้ำที่ป่านนี้น้ำตาคงตกใน
พูดจาแบบนี้ต้องใช้ความสามารถในการข่มใจเป็นอย่างมากไม่อย่างนั้นคงหลุดมาดปลอบโยนคนตัวเล็กไปนานแล้ว ดูสิ กลั้นน้ำตาจนจมูกแดงใหญ่เลย “ไม่ต้องร้องนะ ข้าวหอมไม่ได้ผิด”
“แต่คุณวินสัญญาแล้วว่าจะเป็นของข้าวหอมคนเดียว ห้ามผิดสัญญานะคะไม่งั้นข้าวหอมโกรธ ข้าวหอมรักคุณวิน ฮึก... ไม่อยากเห็น ไม่อยากรับรู้ว่าคุณวินนอกใจไปมีผู้หญิงคนอื่น”
“ไม่ได้อยากทำแบบนั้นสักหน่อยแต่ข้าวหอมต่างหากล่ะที่เป็นคนบังคับให้พี่ต้องเลือกทำ มันยากนะที่ต้องอดทนทุกวันทั้งที่เราอยู่ใกล้กันแค่นี้ แค่ปลายนิ้ว แค่เอื้อมมือคว้าเท่านี้เอง”
“อย่าทำอย่างนั้นเลยนะ
