หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป...
เมษาใช้เวลาทั้งอาทิตย์เพื่อดูแลอรอุมาตั้งแต่เช้ายันเย็น ซึ่งอาการของอรอุมาก็ดีขึ้นตามลำดับ เธอกลับมาสดใสมีชีวิตชีวาและพูดจามากขึ้นกว่าช่วงก่อนหน้านี้ จนศิวะเองดีใจอย่างถึงที่สุดที่ภรรยาของเขากลับมาเป็นคนเดิม แต่เขาก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมเมษาถึงได้มีความสามารถทำให้อรอุมากลับมาเป็นปกติได้
ในส่วนของพ่อเลี้ยงนฤนาท เขาก็แสดงความรู้สึกที่มีต่อเธอออกมาอย่างชัดเจนจนอรอุมาและศิวะต่างก็รับรู้และสัมผัสได้ถึงกลิ่นไอของความรักที่ลอยฟุ้งกระจายอยู่รอบๆ ตัวเขาและเธอ บรรดาลูกน้องและสาวใช้ของพ่อเลี้ยงหนุ่มก็ได้แต่แอบมองอย่างเกร็งๆ มีเพียงวินที่ยังพูดคุยและทำตัวเป็นปกติซึ่งเขาไม่รู้เลยว่าแพรวพราวจับตามองเขาอยู่ทุกฝีก้าว
"แกอย่าฝันว่าจะสมความปรารถนาเลยนังเมษา ฉันจะแย่งทุกสิ่งทุกอย่างมาจากแกเอง" ใบหน้าสวยแต่ฉาบไว้ด้วยยาพิษของแพรวพราวแสยะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ
ตกดึกหลังจากที่ทุกคนหลับ
