บทที่ 18

1356 คำ

“เรียกหนูว่าหญ้าก็ได้ค่ะพี่นวล” “ชื่อเพราะจังค่ะ เหมาะมากเพราะโตขึ้นมาในไร่ ใครนะช่างตั้งซะจริง” “เหมาะสุดๆ เลยค่ะ เพราะดอกหญ้าทนแดดฝน ทนทาน แม้จะขาดน้ำก็ตาม ต่อให้โดนใครต่อใครเหยียบย่ำ มองผ่าน เหมือนดอกไม้ไร้ค่า แต่ ดอกหญ้าที่เข้มแข็งก็ไม่ยอมเหี่ยวเฉาหรือตายง่ายๆ หรอกนะคะ... เหมือนกับหญ้าเลย” “แต่พี่ว่าไม่นะคะ หากมองดีๆ ดอกหญ้าแม้จะไม่มีสีสันโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ มีสีขาวแต่ก็ไม่ผุดผาดเท่าดอกแก้วหรือมะลิ แต้มลายสีน้ำตาลหรือสีอื่นมาบ้างก็ไม่ได้มีลวดลายเด่นชัดสะดุดตา แต่ดอกหญ้ากลับมีความสวยงามในตัว อยู่คู่กับสีเขียวของใบไม้ มองแล้วคือความเรียบง่าย สวยแบบสบายตา สบายใจ... ที่สำคัญดอกหญ้ากับน้องหญ้าจะเหมือนกันก็แค่ชื่อเท่านั้นแหละค่ะ เพราะตัวจริงๆ ที่พี่เห็นอยู่ตอนนี้คือสาวสวยสะพรั่ง โดดเด่น เหมือนดอกไม้สีฉูดฉาดเตะตา ส่งกลิ่นหอมยวนใจซะมากกว่า” ญาติกาสัมผัสได้ว่าน้ำเสียงของเนื้อนวลแฝงไปด้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม