บทที่ 24

1366 คำ

“ผมหวังของสูงน่ะครับ ถึงรู้ว่าไม่มีหวังแต่ก็หักห้ามใจตัวเองไม่ได้ เหมือนหมาเห่าเครื่องบินเลยครับ” “นี่... อย่าบอกนะ !” ยิ่งเห็นนายชินยิ้มเขิน ถ้าลงไปม้วนตัวแล้วกลิ้งกับพื้นได้คงทำไปแล้ว ญาติกาก็ยิ่งเบิกตาโตเข้าไปอีก “ว่านายชินแอบชอบพี่ว่านน่ะ ไม่ได้นะ คุณหนึ่งรู้นายชินตายแน่” เสียงร้องโอยยาวๆ แบบประชดดังขึ้นจากสองคนงานอย่างนายปั้นและสิน “ซื่อไปรึเปล่าฮึนังหนู เครื่องบินที่ไอ้ชินมันมองน่ะก็หนูหญ้านั่นแหละ มันจะไปมองคนมีผัวแล้วอย่างคุณว่านทำไม” “เอ้า เหรอจ๊ะ จะไปรู้เหรอหญ้าไม่เคยมีใครมาชอบนี่นา” ที่จริงแล้วไม่ใช่หรอก แต่สิ่งนี้เป็นเรื่องที่ญาติกาอยากให้ทุกคนที่ลัดทาเข้าใจไปในทางเดียวกัน ใครจะไปคิดว่าสาวบ้านไร่อย่างเธอพอเข้าไปอยู่ในเมืองแล้วจะฮอตฮิตปรอทแตก แบบที่หัวกระไดหน้าหอพัก หน้าคณะไม่เคยแห้งเหือดกันเลยทีเดียว แต่เรื่องนี้เป็นความลับ เพราะเธออยากให้นายสิงห์รู้เพียงว่าเธอบริสุทธิ์ผุดผ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม