คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันด้วยความหนักใจ ญาติกาอยากระบายความโกรธกับเนื้อตัวเขายังไง ตอนนี้เขายอมทุกอย่าง “เบาเสียงหน่อยสิ เดี๋ยวใครผ่านมาได้ยินเขาจะหาว่าเรากำลังจะฆ่ากันตาย” “หญ้าก็อยากจะฆ่านายเหมือนกันค่ะ ถ้าไม่รักก็ตายไปด้วยกันเลยให้สิ้นเรื่องสิ้นราว หญ้าไม่ยอมให้นายไปรักหรือแต่งงานกับคนอื่นหรอกนะ” เธอหยุดทุบเขาแล้วพลิกตัวหันหลังให้ แม้สิงห์คบจะขยับเข้ามากอดเธอก็สะบัดออก แต่อ้อมแขนของเขาแข็งแรงมาก ดิ้นจนเหนื่อยก็ยังสะบัดไม่หลุด “ยังไม่ได้บอกเลยว่าจะไปรักใคร” เขากระชับกอดยายตัวเล็กแน่นขึ้น “ปล่อยเลยค่ะ ไม่ต้องมากอด” “ขอโทษได้มั้ย” สิงห์คบเกยคางอยู่กับซอกคอหอมกรุ่น พร้อมคำขอโทษทุ้มแผ่ว แม้ญาติกาจะขยับตัวหนีแต่เขาก็ยังดึงดันที่จะรวบตัวเจ้าหล่อนไว้ ถึงอธิบายไม่ได้ว่าทำไมต้องทำแบบนี้ แต่เขาไม่เอาอีกแล้ว ห้วงเวลาที่ต้องถูกยายตัวเล็กโกรธอย่างจริงจัง หรือได้เห็นน้ำตาของเธอ “ไม่รับค่ะ” “อย่างนั