บทที่ 40

1874 คำ

จริงของเขา... เพราะกลัวใจไม่แข็งพอ กลัวจะล้มเลิกความตั้งใจจะเป็นผู้หญิงที่ดีพร้อมที่สุดของสิงห์คบให้ได้ ดังนั้นเธอต้องพร้อมทั้งหน้าตา การศึกษาและอาชีพ จึงเหมือนกับว่าช่วง 4-5 ปีก่อนหน้านี้เขาและเธอกลายเป็นคนแปลกหน้าระหว่างกันไป “ทำงานเสร็จแล้วก็รีบกลับมา ฉัน... จะปัดเตียงไว้รอ” “นี่อย่าบอกนะคะว่านายขึ้นไปนอนเล่นบนเตียงที่หญ้าซักผ้าปู ผ้าห่ม ปลอกหมอน แช่น้ำยาปรับผ้านุ่มให้หอมๆ ตากแดดจ้าให้หอมกลิ่นแดดหน่อยๆ ทั้งที่ยังไม่ได้อาบน้ำและเนื้อตัวมอมแมมมีแต่เศษดิน เศษหญ้าแล้วก็เหงื่อน่ะ แต่เอ๊ะ ! เดี๋ยวนะคะ... นะ... นายพูดว่ายังไงนะคะ !!” ใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำ เมื่อเริ่มประมวลผลจากคำพูดทิ้งท้ายของผู้จัดการไร่ได้ ตอนแรกเธอก็โฟกัสผิดจุดไปไกลเชียว “บอกว่าให้รีบกลับมา” “ไม่ใช่ประโยคนี้สิคะ เร็วสินาย...” ญาติกาเร่งเอาคำตอบยิกๆ “อันไหนล่ะ ที่บอกว่าจะปัดเตียงไว้รอน่ะเหรอ” กรี๊ดดดดดดดดดดด เสียงกร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม