“น้องหญ้าอย่าลอยตัวไปไกลสิคะ ว่ายเข้ามาเกาะพี่กับแกลลอนไว้ค่ะ”
“ตะ... ตะคริวกินขาหญ้าค่ะ หญ้าว่ายไปไม่ได้” เธอตีแขนน้อยๆ ให้เหมือนกับคนที่ใช้ขาเตะน้ำเพื่อพยุงตัวไม่ได้
“ว้ายตายแล้ว ! น้องหญ้าอดทนหน่อยนะคะ เดี๋ยวพี่ไปช่วย” เนื้อนวลเองก็ไม่ยอมนิ่งนอนใจสักวินาที พยายามจะว่ายน้ำไปให้ถึงตัวและดันแกลลอนที่ตัวเองใช้อยู่ไปให้ญาติกา
“พี่เนื้อนวลอยู่เฉยๆ นะคะ หญ้ายังไหว นายสิงห์ก็กำลังจะว่ายน้ำมาถึงเราแล้ว” เธอต้องรีบร้องเตือน เพราะไม่อยากให้เกิดอันตรายอะไรกับหญิงสาวไปมากกว่านี้แล้ว
“ถ้าพี่หญ้าอยากรู้ว่าระหว่างพี่หญ้ากับผู้หญิงคนนั้น ใครกันแน่ที่นายสิงห์มีใจด้วย และสำคัญกับนายสิงห์ที่สุด พี่หญ้าก็ต้องพิสูจน์”
“พิสูจน์ยังไง”
“อย่างที่รู้ๆ กันอยู่ว่านายสิงห์ปากแข็งมาก ไอ้เรื่องจะเดินไปถามโต้งๆ เปอร์เซ็นต์ที่นายจะตอบความจริงแทบไม่มี ขนาดพี่หญ้าลงทุนมอมเหล้าแล้วปล้ำนายจนสำเร็จ ก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้
