บทที่ 51

1642 คำ

“ไอ้หนึ่ง น้องมึงอยู่ไหน” “เมียมึงอะเหรอ” รัฐศาสตร์สวนกลับทันควันแบบเดิมๆ จนเขาขี้เกียจจะแก้ “ทะเลาะอะไรกันมาอีก ไอ้ตัวแสบมันถึงร้องไห้โฮกระซิกๆ ให้ว่านปลอบเป็นนานสองนานกว่าจะหยุดร้องได้” สิงห์คบยังไม่ทันได้ตอบอะไร คนหูตาแดงก่ำก็เดินออกมาจากด้านในสำนักงาน แต่พอเห็นเขาก็หน้าตาบึ้งตึง งอง้ำขึ้นทันควัน แถมยังเดินสะบัดเตรียมจะหนีไปที่อื่น จนเขาต้องคว้ามือเอาไว้ก่อน... เพราะเบื่อจะไปตามหาที่อื่นอีก “คุณสิงห์ดุอะไรน้องหญ้าอีกคะ หนนี้ดูท่าจะน้อยใจหนักมาก เอาแต่สะอื้นถามอะไรก็ไม่ตอบสักคำ เจ้าแป๋วแหววกับนายชินที่ตามมาด้วยก็ไม่ยอมบอกอะไรสักอย่าง เอาแต่กระซิบกระซาบกัน จนว่านต้องไล่ให้กลับไปก่อน” “ปล่อยมือหญ้าเลยนะ ไม่ต้องมาง้อด้วย คราวนี้หญ้าไม่หายโกรธง่ายๆ หรอก” ญาติกาสะบัดมือออกค่อนข้างแรง หวังให้หลุดจากพันธนาการของบางคน แต่เพราะเขาไม่คิดปล่อย เธอจึงไปไหนไม่รอด “ใครบอกจะง้อ นี่จะมาเฉ่ง” รั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม