บทที่ 48

1560 คำ

“แหววว่าพี่หญ้าคิดมากไปเอง” สาวน้อยแป๋วแหววให้คำปรึกษาไปด้วย กัดฝรั่งขี้นกกินอย่างเอร็ดอร่อยไปด้วย “ผมก็ว่าคุณหญ้าคิดมาก” ชินก็อีกคนที่แสดงความคิดเห็นไปในเชิงบวก หวังให้นายสาวที่เขาเทิดทูนสบายใจ บ่ายนี้ญาติกามีล้อมวงสมาคมส้มตำกับหนึ่งสาววัยรุ่นและหนึ่งหนุ่มคนงานรูปร่างกำยำ โดยระหว่างที่เธอตำส้มตำหลากหลายอย่างอยู่ ทั้งปูปลาร้า ปูไทย ตำมะยมใส่น้ำปลาร้าและตำหอยดองอยู่นั้น นายชินผู้อาสาเดินไปเด็ดผักมาแกล้มทั้งยอดกระถินที่ได้เม็ดมาด้วย ใบขนุนอ่อนและใบมะยมอ่อน ก็ได้ปีนต้นฝรั่งขี้นกและเก็บผลมันมาให้เราทั้งสามคนได้กินล้างปากกัน “แล้วระหว่างพี่หญ้ากับนายสิงห์ไม่คืบหน้าอะไรเลยเหรอจ๊ะ พี่หญ้าถึงได้ระแวงนายขนาดนี้เนี่ย” จับ จูบ ลูบคลำ นอนกอดกันกลมดิกแบบเมื่อคืนวานนี่เรียกคืบหน้าหรือเปล่าหนอ ?... ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย เธอไปนอนอ่อยนอนยั่วให้ขนาดนั้น จะไม่รู้สึกอะไรเลยก็คงตายด้านแล้วละ แต่เธอก็ไม่แน่ใจนั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม