ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น พลางคิดในใจว่าจะเอาไงต่อดี ถ้าจะกินเองก็กลัวเขาไม่เอา แล้วไปเรียกยามมาเอาฉัน ซวยเลยนะทีนี้ อยากได้ผัวเป็นหมอแต่กลับได้ยามแทน ไม่เวิร์กความคิดนี้
“หมอตรวจภายในได้ไหมคะ พอดีฉันอย่างลอง...ตรวจดู” มาถึงขั้นนี้ละ ด้านต่อไป
“ไม่!!” คนอะไรไม่รู้ทำเสียงแข็งเก่ง
“แต่ฉันอยากตรวจจริงๆ นะคะหมอ”
“อยากตรวจก็ไปหาหมอคนอื่น”
“แต่ฉันอยากให้หมอทำ...เอ้ย ให้หมอตรวจให้นี่นา”
“หมอโรงพยาบาลนี้มีเยอะแยะ ฉันไม่ว่าง!!”
“ฉันรอได้ค่ะ ^_^” ฉันยิ้มหวานให้หมอเดย์ แต่หมอเดย์อาการดูจะหงุดหงุดหงิดมาก
“เธอนี่พูดไม่รู้เรื่องรึไงฮะ! เมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับฉันสักที”
“ไม่ค่ะฉันชอบหมอ ^_^”
หมอเดย์ลุกขึ้นทำท่าจะเดินออกจากห้อง ฉันจึงรีบถามไว้ “นั่นหมอจะไปไหนคะ”
“ข้างนอกแล้วอย่าตามมานะ!!” หมอเดย์ออกคำสั่งเสียงกร้าว พูดจบก็เดินออกไปเลย
“อะไรกัน ไม่ตามก็ได้ ชิ!!” ฉันเบ้ปากแล้วหยิบกระเป๋าสะพา
