บทที่ 25 หนีเที่ยว 2

1061 คำ

“น่าเกลียดว่ะ” นุ่นบ่นออกมาเบา ๆ ฉันพยักหน้าเห็นด้วย บางทีผู้ชายถูกผู้หญิงพูดแบบนี้มันก็เหมือนการคุกคามทางเพศนะ ถ้าเขาได้ยินฉันคิดว่าเขาคงไม่ชอบใจ นี่อย่าบอกนะว่าฉันกำลังหึง หึงก็ไม่ผิดไหมนั่นแฟนฉันนะ ฉันมองไปหน้าห้องเห็นเขามองมา พลางส่งสายตาเหมือนถามว่าเป็นอะไร ฉันส่งข้อความบอกไปว่าไม่มีอะไรให้สอนต่อเถอะ @คอนโดห้องของอรรถพร “หนูเป็นอะไรวันนี้ ทำไมทำหน้าแบบนั้นตอนเรียน” ทันทีที่เข้าห้องได้ เขาก็เอ่ยปากถามอย่างเป็นห่วง “ทำหน้าแบบไหนคะ” “ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ มีใครทำอะไรหรือเปล่า” ฉันกอดเขาแน่น ไม่ชอบเลยเวลามีใครพูดถึงเขาแบบนั้น ด้วยคำพูดลวนลามและแทะโลมด้วยสายตา เอาไปซ่อนทันไหมเนี่ย “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่ปวดอึ” ฉันแกล้งหลอกให้เขาไม่คิดมาก เพิ่งรู้ตัวว่าฉันหึง ฉันหวงเขาขนาดนี้ตั้งแต่ตอนไหนกันนะ “ดูพูดเข้า กินข้าวเถอะหิวแล้ว” เป็นอาจารย์จะว่าไปก็มีเวลาส่วนตัวเยอะเหมือนกัน เพราะแต่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม