เมื่อเจ้ติ๊กกี้รู้เรื่องราวระหว่างฉันกับเบ๊บแล้ว ฉันกลัวว่าการมาทำงานในเช้าวันจันทร์คงน่าอึดอัดแน่เลย เพราะเจ้คงเกรงใจฉันน่าดูในเมื่อฉันเป็นถึงแฟนท่านประธาน
“ยายแพรชงกาแฟยังไงไม่อร่อยเลย ไปชงมาใหม่!” เสียงเกรี้ยวกราดแต่เช้าของผู้เป็นหัวหน้าใหญ่ในฝ่ายการผลิต
“เจ้ แพรก็ชงเหมือนเดิมทุกวัน” ชงเหมือนเดิมทุกวันเพราะกาแฟที่เจ้กินเป็นกาแฟลดหุ่น ฉีกซองใส่น้ำร้อนแค่นั้น ไม่ได้ใช้ความสามารถอะไรเลย เรียกมอเตอร์ไซค์วินหน้าบริษัทมาชงรสชาติก็คงไม่ต่างกับฉันชง
“แต่วันนี้มันหวานไป” คนจีบปากจีบคอบอกว่าหวานไป ไม่หวานแน่นอน ฉีกซองเติมน้ำร้อนจะเอาอะไรมาหวานกว่าทุกวัน แบบนี้คือเจ้แกล้งฉันชัด ๆ ไหนบอกว่าไม่แค้นไง แต่การกระทำมันไม่ใช่เลย
“เจ้แกล้งแพรใช่ไหม” ฉันหรี่ตามองอย่างจับผิด
“เปล๊า! ฉันจะไปแกล้งหล่อนทำไมกัน” มีคำว่าหล่อนมาอีก นี่แกล้งฉันชัวร์เลย
“เจ้แกล้งแพร เพราะแพรเป็นแฟนบ...” ฉันหยุดปากตัวเองไ
