บทที่ [19] บอกลา

1898 คำ

ทางด้านชินอ๋องเสี่ยวเฟิง กว่าที่เขาจะแยกตัวออกมาจากซินเหมยได้ก็ได้เลยเวลาไปมากแล้วไม่รู้ว่าหลี่ซูนางกำลังรอเขาอยู่หรือไม่ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินตามหาร่างบางบริเวณในงานและรอบๆแต่ก็ไม่พบ จนเขาได้กลับมาที่จวนก็ได้เห็นว่าห้องนางได้ปิดไฟนอนแล้ว เขาคิดว่าพรุ่งนี้เช้าจะเอ่ยขอโทษนางที่มาช้าแต่พอตื่นเช้ามาเขากลับไม่เห็นนางออกมาทานอาหารเช้าร่วมกันกับเขาอย่างเช่นทุกเคย ''แล้วพระชายาเล่านางไปไหน เหตุใดจึงไม่มาทานข้าว'' ชินอ๋องเอ่ยถามสาวรับใช้ออกไปด้วยความสงสัย ''พระชายาบอกว่าไม่หิวเพคะ เชิญท่านชินอ๋องให้รับประทานอาหารไปก่อนไม่ต้องรอเพคะ'' นางต้องโกรธเขาอยู่แน่ๆก่อนที่ชายหนุ่มจะลุกแล้วเดินไปยังห้องของนาง ปัง ปัง ปัง เสียงเคาะประตูดังขึ้นจนทำให้หญิงสาวนั้นตกใจ ''ข้าเอง...เปิดประตูให้ข้าได้หรือไม่'' ''....'' ไม่มีเสียงตอบรับจากด้านในทำให้ชินอ๋องนั้นรู้สึกผิดอย่างมากก่อนที่ประตูจะค่อยๆเปิดออกมา ''

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม