คืนที่ผ่านมาฉุนหรานได้ยินสามีกำชับเรื่องทำร่างกายให้อบอุ่นอยู่ตลอดเวลา เธอจึงนึกขึ้นได้ว่าที่ร้านของเธอมีเสื้อกั๊กผ้ายืดที่สั่งตัดมาให้มีช่องใส่ถุงให้ความร้อนโดยเฉพาะ เพราะแบบนั้นหน้าหนาวจึงไม่เป็นอุปสรรคในการวิ่งส่งหม้อไฟให้ลูกค้าตามห้องพักต่าง ๆ เช้าวันนี้อากาศเริ่มหนาวลงกว่าเดิม พ่อเฒ่าโหลวกับหลานชายคนเล็กจึงคุยกันว่าจะขึ้นเขาวันนี้เป็นวันสุดท้ายก่อนที่หิมะจะตก "พี่ลองใส่เสื้อตัวนี้เร็วเข้า" ตงกูมองเสื้อตัวเล็กด้วยความแปลกใจ เหตุใดภรรยาของเขาจึงคะยั้นคะยอให้เขาใส่เสื้อตัวเล็กแบบนั้น มันจะอบอุ่นร่างกายได้อย่างไรกัน "นี่เสื้ออะไรกันอาหราน ตัวเล็กนิดเดียวเอง" "นี่เป็นเสื้อกั๊กที่ฉันสั่งทำ พี่เห็นช่องตรงนี้ไหม?" "อื้อ ว่าแต่มันเป็นช่องอะไรเหรอ" ตงกูมองดูกระเป๋าที่ติดอยู่กับเสื้อ มันมีหลายช่องเกินกว่าจะเป็นกระเป๋าเสื้อธรรมดา แถมข้างหลังยังมีมากถึง 3 ช่อง คิดแล้วคิดอีกตงกูก็ยังมองไม่เ