@ เวลา18.37น.
"ปลาบาร์บีคิวสุกแล้วครับจะทานเลยมั้ย"
ฉันนั่งคุยกับคุณแม่คุณพ่อที่โต๊ะ ส่วนสุดหล่อของฉันนั้น เป็นพ่อบ้านใจกล้าอาสาปิ้งบาร์บีคิวกับของทะเลให้ คงเป็นเพราะฉันตกเรือเมื่อตอนบ่ายด้วยแหละมั่งเขาเลยไม่ให้ฉันทำอะไร
"ทานค่ะ เอามาเยยย"
ฉันยิ้มอย่างอารมณ์ดีก็แหมรอกินอย่างเดียวใครไม่ชอบบ้างเล่า
"หนูลูกปลาโอเคใช่ไหมลูก น่าตีตาทิวลิปจริงๆพาหนูลูกปลาไปได้รับบาดเจ็บแบบนั้น มันน่านัก"
คุณแม่บ่นออกมาเป็นรอดที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ก็บอกทิวแล้วว่าไม่ต้องบอกผู้ใหญ่ท่านจะเป็นห่วงแต่เขาก็หลุดปากจนได้ เห็นมั้ยหละโดนบ่นไม่จบไม่สิ้น
"หนูไม่ได้เป็นอะไรแล้วค่ะคุณแม่อย่าว่าทิวเลยนะคะ"
" ดูสิคุณปกป้องกันขนาดไหนคิดดูสิ"
คุณพ่อส่ายหน้ายิ้มๆ
" ไม่ต้องไปว่าลูกแล้ว เดี๋ยวหนูลูกปลาจะเศร้าเปล่าๆไม่ใช่ลูกเราหรอกนะที่เศร้าอ่ะ "
ฉันก้มหน้างุดๆเขินสุดๆ นี่โดนเพื่อนๆแซวยังไม่เขินเท่ากับพ่อแม่แฟนแซวอ่ะ
