Chapter 7

1348 คำ

"เอาไปเท่าที่จำเป็น" ฉันหน้าหน้าบูดเป็นตูดหมึกหลังจากที่เขาฉันที่ห้องเพื่อมาเก็บของแล้วจะพาฉันไปอยู่ด้วยที่คอนโดของเขา เป็นใครก็ต้องตกใจป่ะอยู่ๆก็ให้ไปอยู่ด้วยเฉย "แต่ว่าปลาต้องเอาเครื่องสำอางไปด้วยจำเป็นมาก ไดร์เป่าผม เสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้านี่ด้วยต้องใส่สลับกัน แล้วก็" "เอาเท่าที่จำเป็น" ฉันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาเสียให้ได้ "แต่มันจำเป็นสำหรับปลาหมดเลยนะ ทิวไม่เข้าใจอ่ะ ทิวไม่เข้าใจปลานี่ก็ต้องใช้ อันนี้ก็ต้องใช้ " " เอาแค่เสื้อผ้าแล้วก็ชุดนักศึกษาพอ" ฉันไม่ยอมเขาแน่ๆ ครีมบำรุงหน้าฉันอีกหละ ไหนจะครีมอาบน้ำอีกไหนจะชุดนอนอีกหละ เห้อ "แต่ว่าปลาต้อง" "งั้นก็ไม่ต้องไปละเรื่องมาก" ฉันทำหน้าเศร้าเหมือนจะร้องไห้ทันที เขามองหน้าฉันเหมือนพยายามจะระงับอารมณ์สุดๆ "พรุ่งนี้จะพาไปซื้อไม่ต้องเอาไปแล้ว" " ทิวต้องซื้อครีมบำรุง เครื่องสำอางด้วยนะ แล้วก็ชุดสวยอีก น้ำหอม ครีมอาบน้ำด้วย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม