เช้าวันต่อมาร่างสูงรู้สึกตัวตื่นขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น มือหนาจึงกดรับสายโดยไม่ได้ดูว่าใครโทรมาแล้วพูดขึ้นด้วยเสียงสะลึมสะลือ "ฮัลโหล" (พี่เจดายยย ตื่นยังคะ) เจไดถึงกับสะดุ้งตกใจรีบเอาโทรศัพท์ออกจากหูเมื่อมิรินพูดชื่อเขาออกมาเสียงดัง ทำเอาเจไดถึงกับตื่นเลยทีเดียว เมื่อตั้งสติได้ก็เอาโทรศัพท์มาแนบหูเหมือนเดิม "เธอจะพูดเสียงดังทำไมเนี่ย" (เอ้า! ก็ตั้งใจโทรมาปลุกนี่คะ หนูก็ต้องพูดเสียงดังกระตุ้นพี่ให้พี่ตื่นสิ) "แค่โทรปกติก็ได้ ฉันไม่ใช่คนขี้เซา" (โอเคค่ะ งั้นพรุ่งนี้หนูจะพูดปกติแล้วกัน) "เธอจะโทรปลุกฉันทุกวันเลยรึไง" (ได้มั้ยล่ะคะ หรือถ้ามันรบกวนพี่หนูไม่โทรก็ได้ค่ะ) "อยากโทรก็โทร ตื่นมาโทรให้ทันทุกวันล่ะ" (ทันแน่นอนค่า งั้นพี่ไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะค่ะ เจอกันที่มหาลัยนะคะ) "อืม เฮ้ย! เดี๋ยวสิ เธอเรียนมหาลัยเดียวกันกับฉันหรอ ฮัลโหล อะไรวะ คิดอยากวางก็วางไปแบบนี้เลยห