ชานมไข่มุกรสโปรด
1140 คำ
ตอนที่ 14
ชานมไข่มุกรสโปรด
เสียงมือถือที่สั่นในกระเป๋ากางเกงทำให้ซียูแอบเอามันขึ้นมาดูเพราะตอนนี้เขากำลังเรียนอยู่ มุมปากของเขายกยิ้มขึ้น ก่อนจะส่งสติกเกอร์กลับไปว่าขอบคุณ เขาหันไปยังอาจารย์ที่สอนอีกครั้งแม้จะอยากวิ่งออกไปนอกห้องเสียขนาดนี้แต่เด็กเรียน (?) อย่างเขาก็ไม่อาจทำได้
ฉะนั้นทันทีที่อาจารย์สุดโหดบอกว่าถึงเวลาเลิกคลาสเขาก็ตรงมาตามทางเดินอย่างรีบร้อนทันที เมื่อกี้ไอซ์ส่งข้อความมาบอกว่าน้ำหวานจะไปซื้อของที่ห้าง แล้วเขาจะพลาดโอกาสตามติดเธอได้ไง
"อร๊ายยยจริงดิแกโอ๊ยอยากไปดู"
"นั่นดิหนีเรียนกันป่ะ"
"อาจารย์แม่ได้แหกอกแกซิเฮ้อ! แต่ก็อยากไปอ่ะพี่ฮันเตอร์! หนูควรจะโดดเรียนไปหาพี่ดีไหมคะ"
เสียงของกลุ่มสาวๆ ไม่ได้ถามแต่อย่างใดทว่าพวกเธอกับจับกลุ่มพูดคุยกันในทางที่เขาผ่านพอดีท่าทีของพวกเธอก็เหมือนติ่งทั่วไปที่ตื้นเต้นกรี๊ดกราดเมื่อรู้ว่าศิลปินที่ชื่นชอบมาทำงานใกล้ๆ
ฮันเตอร์เหอะ! ซียูร้องเยาะในใจพลางลอบเบ้ปากออกมาโดยไม่รู้ตัว ไม่เข้าใจว่าสาวๆ ครั่งไคล้เขาไปได้ไง
โอเค ไอ้หล่อมันก็หล่อแหละ แต่ดูเหมือนพวกเธอจะไม่รู้ว่าแรปเปอร์ที่ตนชื่นชอบนั้นนิสัยเนื้อแท้มันเป็นยังไง
ทันทีที่มาถึงรถหรูของตัวเอง ชายหนุ่มก็ขับมันออกไปทันทีทว่าเพียงแต่ผ่านพ้นรั้วมหาลัยไปแค่ไม่กี่ร้อยเมตรเสียงดังสนั่นพร้อมกับรถที่กระตุกผิดจังหวะทำให้ซียูต้องพาพาหนะคู่ใจจอดข้างทางเพื่อไม่ให้เกิดอุบัติเหตุซ้ำซ้อน
ชายหนุ่มลงจากรถมาด้วยอารมณ์ขุ่นมัว เขาก้มสำรวจรถคันโปรดของตัวเองก็พบว่าไฟท้ายแตกยับเยิน ซียูผู้เลือดร้อนไม่รอช้าตรงเข้าไปหารถคู่กรณีที่ติดฟิมส์ดำทึบอยู่ไม่ไกล
"ลงมาคุยกันหน่อยคุณมีใบขับขี่รึเปล่าเนี่ย ขับยังไงว่ะ"
เขาเคาะอยู่หลายครั้งคนขับก็ยอมเปิดประตูลงมา เผยให้เห็นเป็นใครบางคนที่ทำให้ซียูหัวเสียหนักกว่าเก่า
"ไอ้ฮันเตอร์!"
ซียูกดเสียงต่ำในขณะที่เจ้าของชื่อกลับทำหน้านิ่งแกมกวนประสาทมาให้
"อย่าขึ้นไอ้อีสิครับ มันดูไม่มีการศึกษาเท่าไหร่นะ"
"มึงจงใจใช่ไหม"
ซียูว่าพลางพยายามสงบอารมณ์ไม่ให้พุ่งไปมากกว่านี้ แต่ตอนนี้กำหมัดแน่นและสั้นไปหมด ไอ้โดนชนท้ายน่ะมันเรื่องเล็ก แต่นี่ดันเป็นไอ้คนที่เขาไม่ชอบขี้หน้าอย่างแรง บ้าชิบ
"เฮ้! อย่ามัวสิครับรถผมมันเสียหลักน่ะก็เลยหักหลบไปชนรถคุณเข้า"
"หักหลบอะไรว่ะ! รถไม่มีสักคันคนข้ามไปมาก็ไม่มี"
"ก็หักหลบหมาน่ะแต่โชร้ายไปชนเหี้ยเข้าโอ๊ะ! ผมหมายถึงตัวเงินตัวทองที่วิ่งผ่านไปน่ะ"
ซียูคำรามออกมาอย่างไม่พอใจ พลางคว้าคอเสื้อแรปเอร์หนุ่มเข้ามาหาตัวหวิดว่าจะเกิดการแลกหมัดขึ้นกลางถนนหากว่าเสียงมือถือทายาทถุงยางจะดังขึ้นก่อน
"เออว่า!...เหรอ...ที่ไหน....เออๆ ขอบใจ"
เมื่อวางสายเขาก็ผลักคนที่กำคอเสื้อไว้ให้ไปไกลตัวทันทีราวรังเกียจเต็มทน
"โชคดีที่กูมีธุระมึงรอดตัวไป แต่ถ้ามีครั้งหน้ามึงเละแน่"
แล้วเขาก็อวยพรด้วยนิ้วกลางให้คู่กรณีไปเสียหนึ่งที จากนั้นขับรถหรูของตัวเองออกไปอย่างเร็วทิ้งให้อีกคนมองตามอย่างเจ็บใจได้แต่เตะลมเตะดินระบายอารมณ์
รถหรูของซียูขับมาตามทางที่ได้รับข้อมูลมาเรื่อยๆ สายตาก็มองหารถของใครคนหนึ่งแต่ก็ไม่เห็นจนเกิดความคิดที่ว่าคงคลาดกันเสียแล้ว ทว่าในตอนนั้นสายตาของเขาก็ไปปะทะเข้ากับร่างของใครคนหนึ่งที่ยืนเก้ๆ กังๆ เกาหัวใบหน้าบูดบึ้งอยู่กับรถตัวเองที่จอดนิ่งสนิทอยู่เลนกลางในขณะที่รถคันอื่นที่ผ่านไปมาได้แต่บีบแตรใส่เธอแต่ก็ไม่มีใครลงมาดูเลยสักคน
"รถเป็นอะไร"
เสียงคุ้นหูที่เหมือนสวรรค์ช่วยทำให้น้ำหวานหันไปมองทันทีด้วยรอยยิ้ม แล้วคุณชายถุงยางก็ช่วยเธอเข็นรถเข้าข้างทางก่อนเป็นอันดับเเรก เพราะไม่งั้นคงจะจบลงที่รถโดนชนอีกรอบหรือไม่ก็เอวสวยๆ ของเธอโดยมอเตอร์ไซด์หิ้วไปด้วยเป็นแน่
"สงสัยหม้อน้ำจะรั่วมั้ง โทรตามช่างยัง"
น้ำหวานส่ายหน้าคงเป็นเพราะตกใจทำให้เธอลืมเรื่องนี้ไปเลย อีกอย่างจะหาเบอร์ช่างจากไหน ผู้หญิงตัวคนเดียว พี่น้องก็ไม่มี
“เอ้า เบอร์ช่าง”
ซียูยื่นมือถือตัวเองให้น้ำหวานเพื่อให้เธอใช้โทรหาช่าง
"ค่ะ ช่วยเร่งหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ"
น้ำหวานที่นั่งรอช่างริมทางใต้ร่มเงาที่พอจะหาได้หลังวางสายก็มองหาคนที่เพิ่งเสียเหงื่อช่วยเธอเมื่อครู่นี้แต่ก็ไม่เห็นแม้เงาครั้นจะบอกว่ากลับไปแล้วรถคู่ใจของเขาก็จอดอยู่ที่เดิม
"เอ้า! กินสิจะได้สดชื่นขึ้น"
เสียงของคนที่เธอมองหาดังขึ้นข้างตัวพร้อมกับยื่นแก้วชาไข่มุกรสโปรดให้เธอ
"ขอบใจมากนะ"
"อร่อยป่ะ ก็คงใช่ แต่ไม่เท่ามุกของฉันหรอก ใช่มั้ย"
น้ำหหน้าแดงแปร๊ดทันที
"ทะลึ่งแล้วนะนายน่ะ เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินหรอก"
ซียูหัวเราะคิกคักอย่างถูกใจ พลางลอบมองใบหน้าแดงระเรื่อของเธอด้วยหัวใจที่เต้นแรง ดวงตาคู่สวยที่มองเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ วันนี้เธอแต่งหน้าอ่อนๆ กับดัดลอนผมเพิ่มความเปรี้ยวให้ใบหน้า นั่นก็น่ารักไปอีกแบบ
"เธอนั้นแหละทะลึ่ง ฉันหมายถึงรสที่ฉันกินต่างหาก เธอคิดไปถึงอะไรเนี่ย"
น้ำหวานได้แต่กรอกตาไปมากับอารมณ์กวนๆ ของก่อนจะเอ่ยถามในสิ่งที่สงสัย
"เเล้วรถนายเป็นอะไรไปล่ะ เห็นไฟท้ายแตกยับเลย"
"หมามันชนน่ะ เรานี่เหมือนเป็นเนื้อคู่กันเลยนะ มีปัญหาเรื่องรถเหมือนกันเลย"
น้ำหวานได้แต่สายหัวไปมาด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นว่าเขายังมองเรื่องเดือดร้อนเป็นเรื่องตลกได้อยู่
- ผู้เขียน
