“ก็ป๊าหนูน่ะสิเล่าว่าท่าทางหนูแปลก ๆ เหมือนคนกำลังมีความรัก เหมือนคนกำลังอกหักอะไรประมาณนั้น”
“ป๊าอ่ะคิดมาก”
นภาเพ็ญหน้าแดงมาก...จนต้องรีบเสเปลี่ยนเรื่อง เธออยากออกไปดูที่โกดัง อยากรู้ว่าเขายังอยู่ตรงนั้นหรือเปล่า...
ถ้าไม่อยู่ล่ะ?
เพียงแค่คิดเท่านั้น ใจของเธอก็เต้นแรงเพราะความอยากรู้แล้วละ
นภาเพ็ญกวาดสายตามองคร่าว ๆ แล้วหัวใจของหญิงสาวก็พลันเต้นช้าลง...ช้าลง เพราะว่าไร้เงาของเขาคนนั้นแล้ว
บ้าจริง!
ใจเสาะชะมัด! ผู้ชายอะไรวะ?!
“คุณหนูมองหาอะไรครับ” มีคนถาม
“นายสุดเทพไม่มาเหรอ”
“ก็คุณหนูไล่เขาออกนี่ครับ”
คนถาม..ตอบคำถามของเธอด้วยน้ำเสียงปนหอบ เพราะอยู่ระหว่างออกแรงทำงาน
“ชิ!”
หญิงสาวผละจากโกดัง ก้าวฉับ ๆ ยาว ๆ ออกไปโดยมีสายตาของคนงานรายนั้นมองตามอย่างงงงัน กับอารมณ์แปรเปลี่ยนของเธอ
ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้!
ห้องพัก...ที่เขาคนนั้นเคยพักยังเปิดอยู่ แต่ไม่มีใครอยู่เลย
หัวใจของหญิงสา
