ตอนที่ 6.ผมไม่ใช่พวกโรคจิตนะ

1509 คำ

ปาลิดาสะดุ้ง  เจ้าของใบหน้าคมเข้มลืมตาขึ้นแล้วยิ้มให้  หญิงสาวขยับตัวถอยห่างให้เขาลุกขึ้นนั่ง  มือใหญ่เสยผมตัวเองก่อนจะส่งยิ้มเขินอายให้ผู้หญิงตรงหน้า “ฉันอาบน้ำนานไปหรือคะ” “เปล่าครับ”  รสินส่ายหน้าไปมา “ผมเพลียๆ ว่าจะเอนหลังสักเดี๋ยว หลับไปตอนไหนไม่รู้” “ฉันเลยทำให้คุณตื่นเลย” “เป็นผมที่เสียมารยาทต่างหาก”   เขาตบเบาะที่ว่างข้างๆเหมือนจะเรียกให้เธอมานั่งด้วย  ปาลิดาลุกขึ้นไปนั่งใกล้ๆ แล้วส่งยิ้มให้  “คุณย่าอาการเป็นยังไงบ้างคะ” “หมอให้อยู่ดูอาการ ถ้าไม่มีอะไรอีกสองสามวันก็กลับบ้านได้แล้วครับ” “แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีค่ะ”  ปาลิดาวางมือของเธอบนหลังมือของเขา เหมือนจะให้กำลังใจ “ขอบคุณครับ” “หน้าตาฉันตอนไม่มีเครื่องสำอางเป็นไงคะ”   หญิงสาวชวนคุยหัวเราะขึ้นมา “แบบนี้ผมก็ชอบนะ”  เขายิ้มดูผ่อนคลายขึ้นมาก “ทำไมชอบฉันละคะ  คนอย่างคุณไม่น่าจะขี้เหงาขนาดต้องพึ่งบริการของฉันเลย”    เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม