05
1764 คำ
แบงก์พามนัสวีร์มากินอาหารที่ย่านการท่องเที่ยวอีกย่านหนึ่ง พวกเขาเลือกร้านอาหารอิตาเลียนสำหรับมื้อนี้เพราะคิดว่าอยากให้เพื่อนกิน ชีสต์ นมเนย ให้อิ่ม ให้จุก ความโมโหของมันจะได้ลดลงบ้าง
ตลอดทางที่ขับรถมา เพื่อนเขาสรรเสริญพี่หมอหมีมาตลอดทาง จนตอนนี้พวกเขาไม่สามารถเรียกพี่หมอหมีด้วยชื่อเดิมอีกต่อไป ตอนนี้ชื่อพี่หมี ม. หายไปแล้ว เพราะความร้ายกาจที่แบงก์เพิ่งได้รับรู้ หล่อๆ หน้าซื่อแบบนั้นคบซ้อน ซ่อนเนียน จีบดาวมหาลัยไว้แทบทุกปี แต่บังเอิญที่ยัยมิงค์กับหมอดาด้า ที่เป็นดาวคนละปีมารู้จักกันเลยได้รู้ว่าเขาคบซ้อน ต่างคนต่างจึงบอกเลิกเขาไปเงียบๆ
พอมาถึงร้านอาหารมนัสวีร์ไปเข้าห้องน้ำ แบงก์รีบส่งข้อความบอกเพื่อน
แบงก์ : ไลน์กลุ่มนี้ยุบเลยค่ะ พี่หมอหมีไม่ผ่าน
วีน่า : มิงค์เลิกชอบแล้วเหรอ
แบงก์ : ทำไมยังไม่นอนคะอีเจ๊วีน่า
เพราะเวลาที่ไทยและอเมริกาแตกต่างกันมาก แบงก์เลยถามเพื่อน
วีน่า : ตื่นมาดูลูก
แบงก์ : อ้อ มิงค์มันเพิ่งเล่าว่าเลิกเพราะพี่หมอหมีมันนิสัยไม่ดี ทั้งคบซ้อน ทั้งนอกใจ มันเลยเลิกเงียบๆ เพราะอายที่ถูกหลอก
วีน่า : จริงดิ ถึงว่า ยัยมิงค์มันเลยมุ่งสายฝ. ไปเลย
แบงก์ : ใช่ คราวนี้ก็เหลือเพื่อนผัวชั้นอีกสองคนที่ยังโสด
วีน่า : จัดเลย
แบงก์กำลังจะพิมพ์ตอบวีน่าแต่สามีส่งข้อความมาก่อน เขาเลยรีบเปิดอ่านเพราะเป็นห่วงคนที่อยู่บ้านคนเดียวว่ามีอะไรต้องการความช่วยเหลือหรือเปล่า แต่อ่านแล้วเขากลับพบว่าคนที่น่าเป็นห่วงคือยัยมิงค์มากกว่า... แบงก์กลับเข้าไปในไลน์กลุ่มอีกรอบด้วยความละเหี่ยใจ
แบงก์ : พวกแก ผัวชั้นเพิ่งส่งข้อความมาบอกว่าเพื่อนผัวชั้นอีกสองคนที่ว่าไปฮอลิเดย์ด่วนว่ะ ไม่อยู่ซานฟรานให้ได้วางแผนเจอยัยมิงค์เลย อด
วีน่า : เวรกรรม
แบงก์ : กลุ้มใจว่ะ
วีน่า : งานนี้ต้องเมียงมองหารอบข้างแล้วล่ะ มันไปถึงนั่นแล้วอย่าให้เสียเวลา
แบงก์ : โอเค จะพยายาม แค่นี้แหละ มิงค์มันมาแล้ว แกไปให้นมผัวต่อได้เลยวีน่า
วีน่า : ลามก!
วีน่า : แต่ก็น่าสนใจดี สะกิดผัวแป๊บบบบบ
"ไงแก คุยกับใคร ถึงมองบน" มนัสวีร์เดินเข้ามาหาแบงก์ เธอเข้าห้องน้ำไปแล้วก็ไปปรับอารมณ์ตัวเอง เพราะไม่ควรโกรธคนที่ไม่มีความหมายกับชีวิตของเธอนานเกินไป
"เปล่าหรอก แค่ดูนั่นนี่นิดหน่อย" แบงก์วางโทรศัพท์ลง "เออแก คืนนี้ วันศุกร์เย็น ออกล่าผู้ที่ผับหรูๆ สักที่ดีไหม ฉันขอผัวแล้ว ผัวโอเคแต่อย่าให้เมามากแค่นั้น"
"ล่าผู้เหรอ" มนัสวีร์ทำท่าเหมือนไม่คิดว่าจะประสบความสำเร็จ "ตอนอยู่ไทย เราแทบจะเข้าเลาน์จยัยวีน่าทุกวัน ไม่เห็นได้อะไร"
"แหมแก คนมาสนใจแกเยอะแกไม่มองเพราะหน้าตี๋ ตอนนี้แกอยู่ไหนคะเพื่อน แกอยู่อเมริกาค่า"
มนัสวีร์เบิกตากว้างขึ้น
"มันก็จริงของแกว่ะแบงก์"
ทั้งสองทำท่าไฮไฟว์กัน แบงก์ให้สามีช่วยหาสถานที่ในระหว่างที่พวกเขารับประทานมื้อเย็น สถานีต่อไปเขาจะพายัยมิงค์ไปหาผู้ชายที่นั่น!
จากการวิจัยกลุ่มเป้าหมายที่เพื่อนตัวเองต้องการแล้ว แบงก์ก็เลือกเลานจ์ในโรงแรมสุดหรูมากกว่าที่จะไปหาสถานบันเทิงสำหรับสายแดนซ์ สถานที่อันดับหนึ่งในใจที่เหมาะแก่คนสวยแต่ซวยอย่างยัยมิงค์ต้องเต็มไปด้วยผู้ชายแบบที่เจ้าตัวหมายปอง
ณ โรงแรมที่บริหารโดยบริษัทจากสวิสเซอร์แลนซ์ที่นี่หรูไม่แพ้เลานจ์วีวินเอกซ์คลูซีพของยัยวีน่า เมื่อมาถึงก็ไม่ผิดหวังเพราะมีการจัดประชุมหรือมีนัดพบปะกันระหว่างนักธุรกิจจากประเทศต่างๆ ในโรงแรมนี้บ่อยๆ ลูกค้าส่วนใหญ่ของที่นี่จึงเป็นนักธุรกิจชั้นนำ
“ฉันหายกลุ้มใจเรื่องแฟนเก่าเลยว่ะแบงก์ แกรรรรรรรร ผู้ชายที่นี่ทำไมมันฟินอย่างนี้” มนัสวีร์เรียกเพื่อนด้วยการเพิ่ม ร. เรืออีกล้านตัวให้สาสมกับความตื่นเต้นในใจ
ตอนนี้เธอหายกลุ้มเรื่องผู้ชายเก่าแล้ว ในสายตากวาดไปรอบๆ เพื่อเล็งหาผู้ชายใหม่แบบที่ตัวเองชอบเท่านั้น
“ฉันชวนแกมาตั้งนานแกก็เอาแต่บอกว่าจะโสดเป็นเพื่อนกับหมอดาด้ากับยัยแหวน เป็นไงล่ะ โสดเป็นเพื่อนกันยังไงให้เพื่อนมีผัวไปหมด”
มนัสวีร์ทำปากยื่นนิดๆ ก็เธอไม่อยากโสดเพราะเพื่อนร่วมอุดมการณ์เริ่มหายหมดแล้วเหลือแต่ตัวเองที่ต้องอยู่คนเดียวเปล่าเปลี่ยวอุราแหละ เฮ้อ...
“เออๆ ฉันไม่ด่าแกแล้วก็ได้ เห็นแก่แกมีผัวเป็นคนสุดท้ายในกลุ่ม ฉันจะแขวะแกให้น้อยลง”
“แบงก์ ชั้นรักแกว่ะ”
“ว้ายยย อย่ามาหากอดฉัน เดี๋ยวเขาก็เข้าใจผิดว่าแกเป็นแฟนฉันหรอก ไปอยู่ห่างๆ ไป”
มนัสวีร์ย่นคิ้วใส่คนที่ไล่เธอไปไกลๆ
“จัดเต็มสุดสีรุ้งเพิ่มลายลูกไม้แถมแว่นตานกฟลามิงโก้ขนาดนี้ ไม่มีใครคิดว่าแกเป็นผัวฉันหรอก เขาคิดว่าแกเป็นเพื่อนสาวทั้งนั้นแหละ” ไหนจะท่าทางกรีดกรายที่เยอะจนเกินปกตินั่นอีก ใครคิดว่าแบงก์เป็นผัวเธอก็คงตาถั่วมาก
“ก็ฉันพยายามทำให้คนที่จะเข้ามาจีบแกไม่ต้องคิดว่าฉันเป็นผัวแกไง๊” อีกนัยน์หนึ่งคือ ถ้ามีใครจะมาจีบฉัน ก็มาได้เลย”
“ฉันจะฟ้องผัวแก” มนัสวีร์ว่า
“อ้าวอีมิงค์ ไม่ทันไรก็จะเนรคุณเสียแล้ว ฉันก็แค่ล้อเล่นไหม แกดูผัวฉันสิ แสนดีเบอร์นั้นใครมันจะนอกใจลง ว่าแล้วก็คิดถึงผัว แกรีบไปนั่งอ่อยผู้ชายสักคนให้ได้คอนแท็กไว้สานต่อแล้วรีบกลับกันเถอะ”
“ก็ได้ๆ ขอดื่มไวน์ย้อมใจสักแก้วก่อนนะ แล้วฉันจะออกลายใช้สายตากวาดสายฝ. แถวๆ นี้สักคนให้เข้ามาหาฉัน”
เพราะไปฝึกสกิลจิกผู้ชายที่บาร์เหล้าด้วยสายตาจากเพื่อนหลายๆ คนที่เชี่ยวชาญ เธอไปเข้าคอร์สมาจากหลายๆ คนที่หว่านสเน่ห์ได้ดี วันนี้วิชาที่เรียนมาคงได้ใช้บ้างแล้ว ตอนเธอเข้ามาหญิงสาวก็เห็นหลายๆ คนปรายตามองมาที่เธออย่างสนใจ เพราะความโฉบเฉี่ยวแต่ก็มีมุมหวาน หน้าตาของเธอมีส่วนผสมจากครอบครัวปู่ที่เป็นคนภาคใต้และครอบครัวมารดาที่เป็นคนภาคเหนือเป็นส่วนผสมที่ทำให้เธอสวยแบบแตกต่าง และเป็นตัวของตัวเอง ที่ผ่านมาเธอไม่เคยใช้ความสวยให้เป็นประโยชน์ แต่ตอนนี้มนัสวีร์จะใช้!
หญิงสาวในชุดสีน้ำเงินเข้มขับผิวให้โดดเด่นประหนึ่งอยู่บนเวทีมิสยูนิเวิร์ส เสื้อผ้าหน้าผมที่แบงก์ช่วยออกแบบให้ดึงจุดเด่นของช่วงไหล่และเรียวแขนสวยให้เปิดเผย ปรายตาผ่านไปทางหนุ่มในชุดสูทสีเทาที่นั่งไขว่ห้าง แขนข้างหนึ่งของเขาเท้าศอกกับโซฟา ส่วนอีกข้างถือแก้วบรั่นดี เขากำลังมองมาทางเธอเสียด้วย
สายฝ. ตรงเสป็ก!
มนัสวีร์มองแบบทิ้งหางตาเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไปออเดอร์โรเซ่ไวน์ชั้นดีมาดื่ม วันนี้เธอลงลิปกลอสสีนู้ดเธอจะดื่มไวน์แดงของโปรดให้ปากม่วงปากเขียวขณะเต๊าะผู้ชายไม่ได้!
เหมือนความสวยของมนัสวีร์จะดึงดูดและได้ผล แต่คนที่เข้ามากลับไม่ใช่เป้าหมาย ผู้ชายสวมสูทสีเข้มที่มีท่าทางคุกคาม แววตาแพรวพราวเดินเข้ามาขอชนแก้วกับเธอ
“เอ่อ ฉันมากับแฟนฉันค่ะ ขอโทษ” นาทีแบงก์เองยังอ้าปากค้างที่มนัสวีร์เอ่ยออกมาเช่นนั้นได้
“เหรอครับ” เขายิ้มแล้วทำเป็นหมุนตัวเพื่อให้ข้อศอกชนแก้วคอกเทลบนบาร์ให้ร่วงลงมารดขาแบงก์
“ว้ายยยยย แม่ร่วง” แบงก์อุทานลั่น
ส่วนมนัสวีร์เริ่มอยากต่อยคนที่มาแกล้งเพื่อนเธอ มันเห็นชัดๆ ว่าเขาทำอย่างนั้น
แต่เธอยังไม่ทันต้องลงมือก็มีคนหนึ่งเดินเข้ามา ผู้ชายคนที่เธอเล็งตั้งแต่แรก
สถานการณ์สร้างวีรบุรุษชัดๆ ผู้ชายสายฝ. ที่เธอมอง เข้ามาช่วยเธอแล้ว!
“พวกคุณมีอะไรให้ผมต้องช่วยไหมครับ”
“เขาทำน้ำหกใส่ชุดผมครับ” แบงก์บอกด้วยท่าทางตุ้งติ้ง
หนุ่มสายฝ. ของมนัสวีร์หันไปหาคนที่ที่เข้ามาก่อนกวนแต่แรกแล้วมองด้วยแววตาเข้มจัด
“คุณต้องการเรียกตำรวจไหม ผมจัดการให้ได้” หนุ่มหล่อเสนอ คนที่มาคุกคามหน้าเจื่อน
แบงก์ส่ายหน้า
“ไม่เป็นไร แค่ช่วยบอกให้เขาออกไปก็พอ” แบงก์บอกวีรบุรุษของตนเองบวกความอ่อนช้อยเพิ่มไปสิบเท่าให้รู้กันว่าเนี่ยเพื่อนสาว จีบอีชะนีข้างกายเขาได้ หนุ่มหล่อมองไปที่คนนิสัยไม่ดีคนนั้นแล้วก็ไล่ไปด้วยท่าทางแบบคนที่มีความแข็งแกร่งและมีอำนาจมากกว่า จากนั้นคนพาลก็หายไปเหลือไว้แต่วีรบุรุษ
“ขอบคุณมาก ที่เข้ามาช่วยพวกเรา ผมแบงก์ คนนี้เพื่อนผมชื่อมิงค์”
“ผมชื่อเรแกน ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
มนัสวีร์กับแบงก์สบตากันเพียงเสี้ยวเดียวก็รู้เรื่อง
“คือพอดีผมต้องไปเปลี่ยนชุดที่รถ ขอฝากเพื่อนไว้กับคุณสักครู่ได้ไหม รับรองว่าจะใช้เวลาไม่นาน”
“ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ” เรแกนว่าแล้วก็ยิ้มกว้าง โชว์ฟันเรียงตัวสวยเข้ากับเบ้าหน้าหล่อแบบสายฝ. ที่ใครเห็นต่างก็ต้องละลาย
เมื่อแบงก์เดินออกไปเรแกนก็เข้าผายมือเชิญให้สมัสวีร์ขยับไปนั่งในเก้าอี้สตูลตัวถัดไปเพื่อให้โอกาสพนักงานได้เข้ามาทำความสะอาดคอกเทลที่ร่วงบนพื้น เขาสั่งแชมเปญราคาแพงให้เธอและเขาดื่มคนละแก้ว
- ผู้เขียน
