My sister 10 ความลับ
1674 คำ
ดวงตาประสานเมื่อคนพี่รู้สึกตัวผละริมฝีปากออก เพราะได้ยินว่าน้องจะไปเป็นของคนอื่น คนขี้หวงก็เก็บอาการ เก็บทรงไม่อยู่ ทั้งที่ไม่มีสิทธิ์จะทำกับน้องแบบนี้
“พี่รักเค้า” ที่รักพูดเมื่อสายตาของสายฟ้ามันชัดเจนว่าเขารักเธอ
“…” คนเก็บอาการไม่อยู่ถึงกับทำตัวไม่ถูก
“เรารู้สึกเหมือนกัน ทำไมพี่…” สายฟ้าปิดปากน้องด้วยริมฝีปากของเขา พอได้จูบ พอได้จับ ก็เริ่มจะหยุดไม่ได้ อยากครอบครองทั้งตัวและหัวใจของน้อง ทำไมเขาต้องมารู้จักเธอในฐานะนี้ ทำไมเราไม่เป็นคนผ่านทางแล้วบังเอิญรักกัน ทำไมโชคชะตาช่างใจร้ายกับเขาเพียงนี้
“พี่ร้องไห้ทำไม” ที่รักตกใจมากที่เห็นน้ำตาพี่ชายไหลออกมา ทำไมถึงจูบทั้งที่มีน้ำตา เขาเป็นอะไรกันแน่
สายฟ้าไม่ตอบซุกใบหน้าที่ลำคอ กอดน้องเอาไว้
“พี่สาย มีอะไรที่เค้าไม่รู้ไหม พี่มีปัญหาอะไรหรือเปล่า” มือข้างที่ไม่เป็นแผลยกขึ้นลูบหัวของพี่ชาย ทว่าพี่ชายยังคงเงียบ ไม่ปริปากพูด เอาแต่ร้องไห้ “ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องร้อง พี่มีเค้านะ เค้าไม่ทิ้งพี่ไปไหนแล้ว พี่ก็ห้ามทิ้งเค้าอีกนะ”
ผ่านไปนานหลายนาทีที่พี่เอาแต่สะอื้น แรก ๆ ก็พอทนไหว แต่พอนานไปที่รักก็เริ่มจะหนัก แบกรับน้ำหนักพี่ต่อไม่ไหว “พี่สาย จะเป็นไรไหมถ้าเค้าจะบอกว่าเค้าหนักพี่”
นั่นแหละพี่ถึงได้เงยหน้าขึ้นมายิ้มให้น้องทั้งน้ำตา “ทำไมไม่บอกพี่ให้เร็วกว่านี้”
“ก็เค้าคิดว่าพี่จะซุกแป๊บเดียว ใครจะรู้ว่าพี่จะอยู่นานเป็นสิบ ๆ นาที” ทำปากจู๋ท่าทางน่ารักใส่พี่
“ก็อยู่ใกล้เธอแล้วอบอุ่นนี่”
“ถ้าอบอุ่นก็อยู่กับเค้านาน ๆ สิ เรามารักกันไหมพี่ ลูกหมูรักพี่สายฟ้านะ พี่สายฟ้าก็รู้สึกเหมือนกันใช่ไหมคะ” สายตาเว้าวอนของน้องประกอบกับเขาไม่อยากปล่อยให้น้องห่างกายอีกแล้ว ไม่อยากตามน้องห่าง ๆ อยากยืนข้าง ๆ ไม่อยากให้เพื่อนไปคอยกันท่าเวลามีผู้ชายจีบน้อง เขาอยากเป็นมากกว่าพี่ชาย อยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของน้อง
“อื้มม์” สายฟ้าพยักหน้ารับพร้อมยิ้มให้น้อง
“จริงนะ พี่พูดจริงใช่ไหม อย่าหลอกให้เค้าดีใจเล่นนะ เค้าคิดจริงแล้วนะ” ดีใจจนไม่รู้จะอธิบายเป็นคำพูดยังไง ความรักที่สิ้นหวังอยู่ ๆ ก็กลับมาทำให้หัวใจพองโต
“จริงสิ พี่ก็ฝืนไม่ไหวแล้ว ไม่อยากให้เธอเป็นของคนอื่น ที่รักต้องเป็นของสายฟ้าคนเดียวสิ” พูดพร้อมก้มลงหอมแก้มน้อง
“ที่รักเป็นของสายฟ้า แต่สายฟ้าเป็นของคนอื่นนี่” ลืมไปเลยว่าพี่ชายของเธอมีคนรัก เธอจะแย่งแฟนคนอื่นเหรอที่รัก
น้ำเสียงและใบหน้าเศร้า ๆ ของน้องทำให้สายฟ้าต้องเล่าเรื่องเจ็บช้ำใจให้น้องได้รับรู้ “พี่ไม่มีใครมาหลายเดือนแล้ว เขาบอกเลิกพี่หลังจากที่พี่เปลี่ยนนามสกุล”
“หมายความว่าไง”
“เขารักพี่ที่นามสกุลไง” วีรดารับไม่ได้ที่สายฟ้าเปลี่ยนนามสกุล หล่อนยื่นคำขาดถ้าหากเขาเปลี่ยนนามสกุลก็เลิกกับหล่อนไปเลย ซึ่งสายฟ้าก็เลือกที่จะเปลี่ยนนามสกุล วีรดาจึงเลิกกับสายฟ้าทันที เก็บเสื้อผ้าไล่สายฟ้าออกจากคอนโด
ไม่ทันได้รู้สึกเสียใจ เพราะหัวใจพร่ำหาแต่น้อง มองไปทางไหนก็เห็นแต่หน้าน้องเต็มไปหมด ที่ว่าพยายามรักวีรดาให้มากที่สุด สุดท้ายแล้วก็ไม่ป็นผล ซ้ำยังเจ็บใจที่หล่อนสนเพียงชื่อเสียงนามสกุลและเงินของเขา สายฟ้าเลิกกับวีรดาและย้ายออกจากคอนโด ไปอยู่คอนโดที่ใกล้กับผับที่ไทเกอร์ยกให้เขาเป็นคนดูแล ถือว่าให้ลูกชายบุญธรรมดูแลบริหารให้ผลิดอกออกผลต่อยอดจากที่เขาทำ ครั้นจะให้หุ้นส่วนในบริษัทสายฟ้าก็บอกว่าเขาไม่สิทธิ์ถือครองของพวกนั้น มันไม่สมควรเป็นของเขา เขาไม่ใช่ทายาท สายฟ้ายืนยันหนักแน่น
ไทเกอร์จึงยัดเยียดผับให้สายฟ้าแทน
“เสียใจมากไหม พี่รักผู้หญิงคนนั้นมากไม่ใช่เหรอ” พูดถึงแล้วก็ช้ำใจ ขนาดว่ามีอะไรกับเธอพี่ก็ยังพร่ำบอกว่ารักผู้หญิงคนนั้น แบบนี้ไม่เรียกรักมาก แล้วจะเรียกว่าอะไร คนเราเมื่อรักมาก ๆ เวลาที่อกหักก็จะเจ็บมาก เหมือนที่เธอเจ็บเพราะพี่อยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทว่าหัวใจก็ไม่นึกจะชินชาหลาบจำเอาซะเลย
“ไม่รู้สิ ตอนนั้นพี่เห็นแต่หน้าเธอ ภาพเธอตามหลอกหลอนพี่อยู่ตลอดจนพี่ไม่มีกระจิตกระใจคิดอย่างอื่น” เขาพูดตามตรง อาจจะเจ็บใจที่มองคนผิด ทว่าเจ็บช้ำมากกว่ายามนึกเห็นสายตาเย็นชา และคำพูดเชือดเฉือนจากน้อง
“เค้าไม่ใช่ผีนะมาว่าเค้าหลอกหลอน”
“ก็มันจริง เห็นใครก็เป็นเธอไปหมด”
“คิดถึงเค้าขนาดนั้น แต่พี่ก็ใจร้ายใส่เค้า ทำไมไม่กลับมาอยู่บ้าน” ถ้าคิดถึงกันจริงทำไมพี่ห่างเหิน พี่ทำเหมือนมีเรื่องที่ยังไม่ได้บอก และพี่ก็เหมือนไม่คิดจะบอก
“ที่รัก รู้ใช่ไหมว่าเราถูกเลี้ยงมาให้เป็นพี่น้องกัน” สายฟ้านอนตะแคงหันหน้าหาน้อง มือค้ำศีรษะไว้ มืออีกข้างลูบที่เส้นผมน้อง บางคราวก็ใบหน้าหวาน บ้างก็กอดเอวน้องไว้
“รู้” แม่บอกว่ามีลูกได้คนเดียวเพราะงั้นให้เธอรักพี่สายฟ้าให้มาก ๆ มีอะไรก็แบ่งปัน พึ่งพาอาศัย ห้ามทิ้งกัน
“เพราะงั้นเรื่องของเราถ้าพี่จะเก็บเป็นความลับเธอโอเคไหม” สายฟ้าไม่อยากให้ป๊ากับมี้เสียใจน่ะอย่างหนึ่ง ทว่าเหตุผลหลักคือยายเอื้องดาวจะรู้ไม่ได้ จนกว่าเขาจะประสบความสำเร็จในชีวิต
“ความลับนานเท่าไหร่ เราจะได้แต่งงานกันไหม ระหว่างที่เรื่องของเราเป็นความลับพี่จะมีใครไหม” ที่รักก็ไม่ได้อยากเปิดเผยเพราะเธอก็กลัวว่าพ่อแม่จะเสียใจ เพราะท่านทั้งสองเลี้ยงทั้งคู่มาให้เป็นพี่น้องกัน
“พี่จะรีบเรียนให้จบ สร้างเนื้อสร้างตัวเพื่อไม่ให้เธอลำบาก แล้วมาขอเธอแต่งงานดีไหม”
“เค้าพร้อมลำบากไปกับพี่ เค้าขอแค่มีพี่เค้าก็มีความสุขแล้ว”
“แต่แค่นั้นมันไม่พอไงที่รัก เธอมีญาติผู้ใหญ่ที่หน้ามีตาทางสังคม นามสกุลเธอใหญ่โต แล้วดูพี่สิ”
“เค้าสนที่ไหนกัน เค้าเปลี่ยนไปใช้นามสกุลอาปุ้ยเหมือนพี่ก็ได้”
“ที่รักครับ”
“เค้ารู้แล้ว ความลับก็ความลับ เค้าก็ยังไม่อยากให้ที่บ้านรู้เรื่องของเราเหมือนกัน แต่พี่จะไม่มีใครใช่ไหม”
“เธอเป็นแสงสว่างเดียวในชีวิตของพี่ ต่อไปนี้พี่จะรักษาเธอไว้ให้ดี ช่วยนำทางชีวิตมืดบอดของพี่ทีนะ” พูดแล้วก็หอมที่ผมน้องอย่างเอ็นดู
“ได้สิ เค้าจะนำทางให้ชีวิตพี่มีแต่ความสุข เค้ารักพี่นะ พี่ห้ามใจร้ายกับเค้าอีกรู้ไหม”
“พี่จะไม่ใจร้ายกับลูกหมูอีกแล้วครับ”
“เค้านึกว่าจะไม่ได้ยินพี่พูดแบบนี้อีกแล้ว ดีใจจัง เค้ามีความสุขที่สุดเลย” ยกมือพี่ขึ้นมาหอมแล้วส่งรอยยิ้มหวาน ๆ
“เธอแหละห้ามเมินพี่อีกนะ สายตาเย็นชาของเธอทำพี่เจ็บเจียนตาย”
“เค้าก็เหมือนกันแหละน่า” จับมือพี่หอมซ้ำ ๆ ด้วยความดีใจจนล้นปรี่ “รักพี่จังเลย น้องที่รักรักพี่สายฟ้าที่ซู้ด”
“นอนได้แล้ว ซ่าแบบนี้พรุ่งนี้ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วแน่ ๆ” สายฟ้าก้มลงหอมแก้มเนียนใสของน้อง
“เค้าก็อยากออกแล้ว ไม่ชอบโรงพยาบาลเลย” จะว่าไป ถ้าได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วกลับบ้านเธอต้องโดนพ่อแม่ดุแน่ที่ไม่รู้จะระมัดระวังตัว คิดแล้วก็นะ “นี่พี่”
“หืมม์” ขานรับขณะที่สูดดมเส้นผมของน้อง
“แบบนี้เราเป็นแฟนกันแล้วใช่ไหมอ่า พี่สายฟ้าเป็นแฟนที่รัก ที่รักเป็นแฟนพี่สายฟ้าแล้วใช่ไหมคะ”
“ใช่สิ หรืออยากเป็นมากกว่านั้น รอหน่อยนะ รอพี่ตั้งตัวได้ก่อน แล้วเธอค่อยมาเป็นภรรยาของพี่ พี่จะทำให้เธอไม่อายใคร”
“ฟังแล้วเค้าจักจี้หัวใจจังเลย” ยัยน้องก็เขินหน้าแดงน่ะสิ เคยแค่ฝันว่าได้รักกับพี่ ไม่คิดว่าจะมีวันนี้จริง ๆ “นี่พี่ พี่ว่าเค้าเพ้อไข้จนฝันไปหรือเปล่านะ”
ถามด้วยความสงสัย คนพี่ก็เลยคลายความสงสัยด้วยการก้มลงมาป้อนจูบที่กลีบปากน้อง สอดเรียวลิ้นเข้ามาในโพรงปาก
“อื้มม์ พอแล้วเค้าหายใจไม่ทัน”
“ก็เธอจะได้รู้ไงว่าไม่ได้ฝัน”
“เค้ารู้แล้วน่า นี่พี่รอยยิ้มนี้ห้ามทำหายอีกนะ ต้องยิ้มให้เค้าบ่อย ๆ รู้ไหม”
“รู้แล้วครับ ต่อไปพี่จะยิ้มให้เธอคนเดียว” พูดแล้วก็ยิ้มให้น้องอีกครั้ง
“น่ารักที่สุดเลย ลูกหมูรักพี่สายฟ้านะ พี่สายฟ้าของน้องที่รัก” เงยหน้าขึ้นยิ้มให้พี่ พี่จึงก้มลงจุ๊บที่กลีบปากน้อง
ไม่ผิดสินะที่คนอย่างเขาขอทำตามหัวใจบ้าง แม้ว่าจะยังเป็นแค่ความลับก็ตาม
- ผู้เขียน
