Taitan's said
ผมนั่งเล่นเกมในมือถือฆ่าเวลาที่ให้นาเดียร์จัดการเก็บกวาดสิ่งที่เธอทำไว้ ก่อนจะดูเวลาที่ข้อมือบ่งบอกว่าครบกำหนดที่ผมให้เธอเรียบร้อยแล้ว
"ถ้าทำไม่เสร็จเธอเจอดีแน่" ที่ทำผมไม่ได้แกล้งเธออย่างที่ทุกคนเข้าใจ
แต่ผมกำลังพยายามดัดนิสัยผู้หญิงจอมหยิ่ง ทะนงตนอย่างเธอให้รู้จักเก็บกวาดสิ่งที่ตัวเองกระทำ ไม่ใช่ทำแล้วไม่รู้จักรับผิดชอบ ปล่อยผ่านแบบไม่ใยดีเหมือนตอนที่ทำร้ายเมียไอ้กรุงโซล
แกร้ก..
ผมเปิดประตูห้องนอนเข้ามา ก่อนจะย่นคิ้วมุ่นเมื่อสภาพตรงหน้าไม่ได้แตกต่างจากเมื่อยี่สิบนาทีก่อนเลยสักนิด "เธอนี่เป็นผู้หญิงยังไงนะ นาเดียร์"
ผมบ่นให้เธอพร้อมกับความคิดหนึ่ง สมมุติแม่ผมรู้ธาตุแท้ของยัยนี่ จะยังให้ผมแต่งงานกับเธออยู่หรือเปล่า "นาเดียร์"
ผมตะโกนเรียกชื่อที่ไม่คิดอยากจะเอ่ยให้เป็นเสนียดปากเท่าไหร่ แต่ได้รับเพียงความเงียบงัน "ห้องน้ำ?" สิ่งเดียวที่คิดได้คือเธออาจจะไปขังตัวเองอยู่
