“เราเข้าใจผิดแล้ววีญ่า ที่ทำทุกอย่างต่อให้มันจะเลวมากแค่ไหนก็ตามไม่ใช่เพราะพี่อยากเอาชนะเราหรอก...พี่แพ้ให้เราไปนานแล้ววีญ่า ที่ตามอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะพี่แพ้เรา แพ้ให้เราทุกทาง แพ้เพราะอะไรรู้ไหม...เพราะผู้ชายเลว ๆ คนนี้มันเพิ่งรู้ใจตัวเองตอนที่มันเสียคนที่รักไปไง” “ดราม่าเพื่อ?” ฉันถามออกไปเขาที่ทำหน้าดราม่าอยู่ก็ถึงกับสะอึกไปเลย “...เราไปเรียนเถอะ” เขายิ้มเจื่อนแล้วพูดออกมาแผ่วเบา พอเขาพูดคำนี้ออกมาฉันก็ไม่รออะไรหรอกค่ะฉันลงจากรถทันทีเพราะตัวเองสายมากแล้ว #WIYA END #PHOENIX TALK “...เราไปเรียนเถอะ” จบคำพูดของผมวีญ่าก็ลงจากรถแล้วเดินไปทันทีโดยไม่ลังเล ไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง ไม่แม้แต่จะหยุดชะงักสักนิดเลยด้วยซ้ำ ผมมองตามหลังเธอจนลับตาถึงได้หันมาสนใจสภาพความเป็นอยู่ของตัวเองที่ถึงจะแค่ชั่วคราวแต่ผมว่ามัน... “อ่าส์~ แล้วจะนอนยังไงวะ?” รถจอดที่ชั้นดาดฟ้า ตอนนี้เพิ่งเก้าโมงนิด ๆ แต่แดดจ