เป้าหมายที่อยู่ไม่ไกล

1311 คำ

ตอนที่ 17 สนามบินสุวรรณภูมิ สนามบินสุวรรณภูมิคลาคล่ำไปด้วยผู้คนมากมายทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ไม่ว่าจะเป็นผู้เดินทางไปทำงานหรือนักนักเที่ยวหลากหลายเชื้อชาติ ไหนจะบรรดาคนที่มารอรับญาติพี่น้องที่เพิ่งเดินทางกลับหรือเดินทางมาเยี่ยมครอบครัว ทำให้ดูรู้ว่าสนามบินแห่งนี้ดูคึกคักอยู่ไม่น้อย ต่างจากชายที่สวมแว่นดำปิดบังใบหน้าเข้มเอาไว้ เนื่องจากดวงตาที่แดงกำเพราะว่าเสียใจที่น้องสาวเพียงคนเดียวของเขาได้มาด่วนจากไปอย่างกะทันหัน พีรดนย์เดินทางกลับถึงเมืองไทยตอนสายของอีกวัน หลังจากที่เพื่อนของเขาได้โทรบอก "เฮ่ย!!!...ดนย์ทางนี้เพื่อน" เสียงเรียกจากเพื่อนสนิทที่มารอรับเขาอยู่ที่นี่เมื่อเช้าได้ตะโกนเรียกดังลั่นด้วยความดีใจ "เฮ่ย!...หวัดดีเพื่อน" พีรดนย์เข้าไปสวมกอดเพื่อนรักที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายปี และเย็นนี้เพื่อนของเขาก็ได้บอกว่าที่งานศพของน้องสาวได้สวดอภิธรรมเป็นคืนที่สองแล้ว "แม่ฉันเป็นยังไงบ้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม