ทะเลร่านอารมณ์

ตอนที่ 10

"เมื่อยแล้วยัง เพลียมั้ย นอนมั๊ย บนฟูกที่นอน"

ผมชี้ไป มีความรู้สึกว่าเธอเริ่มจะเพลียที่สีหน้าบอก แต่เธอยิ้มฝืน

"ไม่หรอก คงเป็นเพราะเมื่อคืนนอนดึก"

"เมื่อคืนทำอะไรเหรอ"

"ทำงานสิ ทำงานต่อ เอางานกลับมาทำด้วย ไม่งั้นไม่เสร็จ หัวหน้าจะดุเอาวันจันทร์"

"อ้าว งั้นกลับไปนี่ต้องทำ"

"ใช่ แต่ไม่มากหรอก"

เธอยังคงตอบเช่นเดิม ผมเงยหน้ามองเธอแล้วบอกว่า

"ห้องรกไปหน่อยนะ ข้าวของเยอะ ส่วนมากมีแต่ตำราเรียนที่เพิ่งจบจากมหาวิทยาลัย"

"ฮื่อ ใช่ ดูรก เหมือนคนซกมก"

เธอว่าผม ผมเอาแต่ยิ้ม จะว่าไปผู้ชายก็เป็นแบบนี้ละ

"เข้าใจ ผู้ชายก็เป็นแบบนี้ละ แต่ถ้าเยอะ พี่ก็เอาไปบริจาค หรือให้คนอื่นสิ ไม่งั้นก็ขายทิ้ง แต่ขายชั่งกิโลได้ไม่กี่ตังค์นะ พวกรถซาเล้งบาทสองบาท"

"ยังเลย คิดอยู่เหมือนกันว่า จะเอาไปบริจาคให้กับทางมหาลัย"

ห้องของผมดูรกนะ ข้าวของเยอะหน่อย แต่ก่อนที่เธอยังไม่มา รกกว่านี้ ผมเก็บกวาดและเก็บข้าวของบางอย่างทิ้งไปแล้ว

ที่ไม่มีความสำคัญ ยังมีส่วนที่เหลือ รวมทั้งปัดกวาดเช็ดถูเพื่อให้ห้องสะอาดน่าอยู่ และเปิดแอร์เย็น

"แอร์ไม่ต้องเย็นมาก เราขี้หนาว"

"หนาวก็นอนห่มผ้าสิ ผ้านวมมี" ผมบอก

"อื้อ"

"หนาว เหรอ ขอกอดได้มั๊ย"

จากที่คุยกันหลายครั้ง ช่วยกันหยิบโน่นนี่บางทีมือแตะต้องกัน ทำให้ผมกล้าที่จะใกล้ชิดตัวเธอมากขึ้น มันเป็นเพราะความคุ้นเคยด้วย การที่พูดคุยด้วยกันมานาน ถึงหกเจ็ดเดือน

ก่อนจะตกลงกันเป็นแฟนในภายหลัง

เริ่มจากเพื่อนก่อน แต่สามวันหลังจากนั้นผมจำได้ว่า ผมขอเป็นแฟนเธอเลย และเธอก็อนุญาต เบื่อตำแหน่งเพื่อน เพราะผมไม่ได้ต้องการคบเธอแบบเพื่อน

อยากที่บอก คุยกันไว้แล้ว ผมต้องการแฟนหรือเมีย ที่จะอยู่ด้วยกัน เธอเข้าใจดี

ผมเคยขอร้องให้เธอมาที่ห้องเสียที แต่เธอไม่มาบอกว่า ยังไม่พร้อม และผมรอจนถึงวันนี้ วันที่เธอตอบตกลง ใช่ผมกอดจริงๆ กอดจากทางด้านหลังแนบแก้มเธอด้วย เธอตกใจและเอียงอายเขิน

"บ้า จะทำอะไรเค้านะ อาบน้ำแล้วยัง"

"อาบเรียบร้อยแล้ว"

จากนั้นผมดึงใบหน้าตัวเองออกจากแก้มของเธอเป็นการแสดงความสุภาพเมื่อรู้สึกตัว

"ขอโทษนะ" เธอไม่ว่าอะไร

"แก้มหอมจัง ตัวก็หอม"

"ก็เราฉีดน้ำหอมมาด้วย กลิ่นนี้ไง เสื้อผ้าก็ใช้น้ำยาปรับผ้านุ่ม"

"มิน่าผมถึงได้กลิ่นหอมไปหมด"

ผมตอบ แล้วมองตาอีกครั้งตัดสินใจพูดออกมาตรงๆเลย

"งั้นวันนี้ผมขอนะ ขอได้มั๊ย เอ้อ ถ้าเราจะมีอะไรกัน มากเกินกว่าแฟน คำว่าแฟน คุณก็คงจะรู้ว่ามันหมายความว่ายังไง แฟนส่วนมากก็ไม่ได้มีแค่คบกันธรรมดาแต่เกินเลยไปในเรื่องแบบนั้นบ้าง"

เธอยิ้มหันมาทางผม

"ลินเข้าใจ ลินไม่ใช่เด็กแล้วที่จะไม่รู้ประสาอะไรแบบนั้น"

"แล้วยังไง ตกลงมั๊ย"

เธอเอียงอาย ก่อนพยักหน้า จากนั้นผมก็จูบพรมที่ใบหน้าที่ซอกคอขาวผ่องด้วยความหลงใหลนั่นละ กับเรือนร่างที่ถูกใจและมีความรักปะปนอยู่ในนั้น

เธอยินยอม เธอไม่ผลักไสแถมบอกด้วยว่า เอ้อ มีถุงนั่นมั้ย ผมตกใจเหมือนกัน ไม่ทันได้คิดถึงเรื่องนี้ เพราะผมก็ไม่ไปชอบซุกซนเหมือนกัน

ไม่ชอบออกไปเที่ยวข้างนอก ยิ่งเที่ยวผู้หญิงกลางคืนผมไม่ชอบ

"ไม่" ผมตอบ

"งั้นดีล่ะ เรานึกว่าจะชอบใส่ถุง เราไม่ชอบ " เธอกลับพูดแบบนั้น

"อ้าว"

แล้วผมก็ไม่พูดอะไร ยังคงดำเนินต่อ เมื่อจูบพรมที่ีใบหน้าซุกไซ้ที่ลำคอ ก่อนจะลูบไล้และหนักข้อด้วยการ เริ่มขอถอดเสื้อผ้าของเธอทีละชิ้น

เหมือนเธอยินยอมมิได้ขัดขืน จากนั้นผมผลักร่างของเธอเบา ให้เอนนอนไปกับที่นอนของผม เป็นที่นอนยางพาราสูงพอสมควร มีความนุ่ม หมอนสองใบ ผมเตรียมไว้วางอยู่ เธอหันไปทางอื่นเหมือนเอียงอาย

แต่ยินยอมให้ผมทำอะไรกับเรือนร่างของเธอที่ตรงหน้า ผมโถมตัวเองลงไป เริ่มเล้าโลมอีกครั้งบีบจับที่ทรวงเธอขยำเบาๆ

เธอบอกว่า เจ็บ เบาๆหน่อยเจ็บ เมื่อเธอร้องห้าม ผมก็ทำอย่างอื่น เริ่มที่ริมฝีปากซุกไซ้และลากเลียที่ปลายบริเวณถันงามสีชมพู

มีความรู้สึกว่าผมต้องจัดการให้เธอเครื่องร้อนก่อน การเมคเลิฟที่ผมเข้าใจจากตำรา ต้องมีความพร้อมใจกันแบบมีลีลา

ผมเลยนำมาใช้ตรงนี้

ตอนนี้เธอเปลือยเปล่าแล้วอยู่ตรงหน้าหลังจากผมปลดเสื้อผ้าของตัวเองออกเช่นกัน เรากอดก่าย ผมเริ่มหนักขึ้น จนเธอมีความรู้สึกว่าร่างกายทรมานเหมือนจะไม่ไหว

จาการที่ผมสัมผัสไปทั่วเรือนร่างบริเวณชั้นล่างที่ปกปิดมีสวนสวยปรากฏเพียงหญ้าพองามประดับไว้ ความที่รู้ลองใช้มือสอดเข้าไปเบาๆ สำรวจทางรักของเธอ รู้สึกว่ามีน้ำฉ่ำแฉะอยู่มากทีเดียว จนเธอร้องครางซี๊ด สลับกับกอดผมแน่น

และผมก็เปลี่ยนมาลากเลียที่ปลายถันงามอีกรอบ มันเป็นการแสดงออกของทางกามารมณ์ที่ธรรมชาติขับเคลื่อนด้วยตัวมันเอง

ผมร้องบอกเธออีกครั้งว่า ผมจะขอสอดใส่แล้วนะ ทนเจ็บอีกนิด

เธอยินยอม เมื่อร่างกายที่เป็นแท่งของผมนั้นค่อยชำแรกแทรกเข้าไปเพียงนิด ดูเหมือนมันคับแน่นในดงหญ้าสวนสวยของเธอ ก่อนที่จะสามารถแทรกเข้าไปได้

มีความสุขหฤหรรษ์ตามมา ผมรับรู้แล้วว่าการร่วมรักของชายหญิงเป็นอย่างไร ต้องการทำให้คู่นอนมีความสุขมากที่สุด มันมีแรงดึงดูดจากกามเช่นเดียวกับเธอ

เมื่อถึงจุดนั้น เหมือนเป็นระหว่างขั้วบวกขั้วลบที่สปาร์กติดกันรุนแรง มีจังหวะเข้าออกเนิบช้า และล้ำลึกสุด

ผมใช้เวลากับการร่วมรักค่อนข้างนานเหมือนกัน เป็นอย่างนี้ทุกครั้งกับคนก่อนเพราะผมเป็นแบบนี้ แต่ก็ทำให้คู่รักพึงพอใจ

เหมือนผมจะกอบโกยเรื่องกามารมณ์บนเรือนร่างของเธอให้เต็มอิ่มจึงเพียงพอ เหมือนเธอหันมาพูดกับผมในภายหลังว่า

"กินดุจัง"

ผมเอาแต่ยิ้มๆตอบไปว่า

"ใช่กินดุ ไม่รู้ละ ถ้าอารมณ์มันมา มันนานและเสร็จช้า"

เรื่องเซ็กซ์ ผมก็พูดตรงๆและแบบเปิดเผย เธอก็ชอบเรื่องเปิดเผยเช่นกัน

"ชอบมั๊ย" เธอไม่ตอบเอาแต่ยิ้ม เมื่อสงครามสวาทระหว่างเราจบเป็นครั้งแรก และผมคิดว่ามันจะต้องมีครั้งต่อไปอย่างแน่นอน

"นอนสักพักก็แล้วกัน”

ผมกอดร่างเปลือยของเธอ ช่วยห่มผ้าให้ แล้วหลับไปด้วยกัน ตั้งใจว่าพอตื่นมาก็จะอาบน้ำอีกครั้ง

ส่วนเธอขอลุกไปทำความสะอาดที่ห้องน้ำก่อน แถมบอกผมด้วยว่า

"ไปล้างก่อน แล้วค่อยนอน"

แม่คุณช่างอนามัยจริง ผมคิดในใจ เพราะผ่านการเช็ดน้ำรักด้วยทิชชู่ไปแล้ว ส่วนเธอก็เช่นกัน

จากนั้นกลับมานอนให้ผมกอดเหมือนเคย

เราหลับไปด้วยกันทั้งคู่ ผมกอดเธอไว้ตลอด แบบไม่ยอมปล่อยจนตื่นมาอีกครั้งเกือบบ่าย จึงได้อาบน้ำและเตรียมตัวแต่งกายใหม่เธอนำเสื้อผ้ามาเปลี่ยนด้วย ชุดสวยน่ารัก เหมาะกับเธอทีเดียว

แล้วเราจึงพากันไปที่ศูนย์การค้า เพื่อสั่งอาหารกินกัน แล้วเดินชอปปิ้่งในนั้นไปเพลิน ยังไม่ไปไหนต่อ เพราะศูนย์การค้าค่อนข้างกว้าง อีกอย่าง เธอชอบเดินดูโน่นเลือกนี่

ผมก็เดินตามเธอ เหมือนเราเป็นคู่รักและยิ่งกว่าคู่รักแล้วในยามนี้ เพราะเราล้ำลึกดูดดื่มมากกว่านั้น คือเรียกได้ว่าเป็นผัวเมียที่มีสัญญาใจร่วมกันต่อกันด้วยคำพูด

ผมยึดถือคำพูดเป็นสำคัญคิดว่าเธอก็คงเช่นเดียวกัน

ดิฉันเห็นว่าพอเหมาะและสมควรแล้ว

ที่ดิฉันกับลูกสาวจะกลับบ้านเราเสียที น้องเอวิตาทานจนอิ่ม อยู่คุยกับคุณตาและคุณยาย ประสาหลานรัก

ที่ถูกถามเรื่องการเรียนและมีแนวโน้มว่าจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ซึ่งคุณตากับคุณยายวางแปลนไว้ให้หลานสาว

"แม่คะ คุณยายบอกว่าอยากจะให้หนูเรียนที่อเมริกา"

"แล้วหนูล่ะ"

"วิตายังไม่รู้"

"ให้ถึงเวลานั้นก่อนเถอะลูก แล้วแม่จะถาม วิตาค่อยบอกแม่ว่าชอบคณะไหน"

"ค่ะแม่ ตอนนี้หนูใกล้จะจบแล้ว เอนทรานซ์ ขอเอนซ์ที่ไทยก่อน จะยังไงก็เอาไว้ทีหลังค่ะ"

"แม่ให้ทุกสิ่งทุกอย่างการเลือกตัดสินใจเป็นของลูก"

ดิฉันค่อนข้างเลี้ยงลูกแบบหัวทันสมัยใหม่พอสมควร เหมือนอย่างดิฉัน ที่ต้องก้าวตามทันกับโลกใบนี้ทุกฝีก้าว มีเสียงโทรดังขึ้นในเวลานี้ เป็นเบอร์ที่ดิฉันทั้งตกใจและคาดไม่ถึง