15
1531 คำ
“เฮ้ย! ใครอยู่ข้างนอก มานี่หน่อยซิ เอาสองคนนี้ออกไปรอฉันที่ห้องที เดี๋ยวฉันจะตามไปจัดการทีหลัง” อเล็กซิสสั่งคนของตัวเองที่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา
“เอาล่ะ ทีนี้ก็หมดตัวปัญหา” ‘ยังไม่หมดย่ะ ยังเหลือคุณอีกคน’ แก้วมุกดาต่อให้ในใจอีก “ทีนี้เรามาเคลียร์กันเรื่องระหว่างเราต่อ” แก้วมุกดาทำตาโตอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะยังไม่จบเรื่องตู...
“เอ่อ! คุณอเล็กซ์หมายถึงเรื่องตูดเหรอครับ” เป็นไซมอนที่กล้าถามออกมาตรงๆ
“ไอ้เวรไม่ใช่โว้ย กูจะเคลียร์เรื่องตูดเพื่อ?” อเล็กซิสโวยอีก
“ก็ใครจะไปรู้ล่ะครับ เห็นก่อนหน้านี้โวยวายเรื่องตูด ผมก็นึกว่ายังติดใจเรื่องตู.. ก็ถ้าไม่ใช่เรื่องตู..แล้วตกลงมันเรื่องอะไรล่ะครับ” ไซมอนเกาหัวแกรกๆ “ก็เรื่องระหว่างฉันกับไอ้ดราโกไง” อเล็กซิสกระชากเสียงใส่อย่างไม่สบอารมณ์
“อย่าบอกนะว่าคุณอเล็กซ์จะให้หัวหน้าจับตูดอีก” ไซมอนทำตาโตเช่นเดียวกับแก้วมุกดา
“เอ่อ ความจริงผมว่าที่ไซมอนจับไปเมื่อกี้ก็น่าจะพิสูจน์ได้แล้ว ผมเชื่อสนิทใจเลยครับว่าคุณอเล็กซ์ฟิตจริงๆ คงไม่ต้องพิสูจน์อะไรกันแล้ว อีกอย่างผมเกรงว่าผมอาจจะทำให้คุณอเล็กซ์เคลิ้มได้ไม่เท่าที่ไซมอนทำให้” ท้ายประโยคเธอบอกเสียงเบา แต่คนถูกพาดพิงก็ยังได้ยิน จึงหันมามองเธอเป็นตาเดียวกัน
“หัวหน้า! อย่าบอกนะว่าหัวหน้าคิดว่าผมกับคุณอเล็กซ์เป็นพวกนิยมถั่ว” ไซมอนโวยวายออกมาก่อนอย่างรับไม่ได้
“ไอ้พวกบ้า แกสองคนหยุดคิดอกุศลเดี๋ยวนี้เลย คิดไปได้ยังไงว่าฉันจะเป็นแบบนั้น สั่นคลอนจิตใจกันชะมัด กูรับไมได้” อเล็กซิสทำท่ากระฟัดกระเฟียดจนแก้วมุกดาก็อยากจะบอกเหมือนกันว่าเธอก็รับไม่ได้กับท่าทางของเขาในตอนนี้
“เอ้า! แล้วถ้าอย่างนั้นที่คุณอเล็กซ์พูด มันเป็นเรื่องอะไรล่ะครับ” แก้วมุกดาทำหน้าไม่เข้าใจ
“ก็เรื่องที่แกจะให้ฉันเป็นคนเทรนหน้าอกแกไง” แก้วมุกดาถึงกับกัดฟันกรอด เมื่อเขายังไม่ยอมจบเรื่องนี้
“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่รบกวนดีกว่า เรื่องนมผมผมจัดการเองได้”
“เฮ้ย! ได้ไงล่ะ ถ้าปล่อยให้แกจัดการเอง มันนุ่มนิ่มๆ เหมือนเดิมน่ะสิ”
‘แล้วนายจะมายุ่งอะไรกับหน้าอกฉันฮะ ไอ้ๆๆ ไอ้หน้านม’ แก้วมุกดาแอบเหน็บในใจ
“เอางี้ ฉันว่าฉันสรุปเองดีกว่า ฉันจะยอมสละเวลาอันมีค่าของฉันมาเป็นเทรนเนอร์ให้แกนับแต่นี้เป็นต้นไป” อเล็กซิสสรุปเองเสร็จสรรพ ส่วนคนที่ถูกมัดมือชกอย่างแก้วมุกดาก็ได้แต่กรีดร้องในใจ ‘กรี๊ด...! สวรรค์ไม่ยุติธรรมกับแก้วเลย ทำไมต้องให้แก้วพบเจอกับผู้ชายคนนี้ด้วย ฮือ...! จะมีใครอาภัพเท่าแก้วมุกดาคนนี้อีกไหม’
“ฮ่าๆๆ ไม่ต้องทำหน้าซาบซึ้งขนาดนั้นก็ได้ ฉันรู้หรอกน่าว่าแกอยากขอบคุณฉัน แต่ไม่เป็นไร ฉันเต็มใจ เรื่องนมฉันถนัด” ตอนแรกแค่อยากจะร้องไห้เฉยๆ แต่พอได้ยินอเล็กซิสพูดออกมาแบบนี้ แก้วมุกดาถึงกับน้ำตาหยดแหมะลงมาเลยทีเดียว
“เฮ้ย! ถึงกับร้องไห้เลยเหรอวะ ฮ่าๆๆ คงปลาบปลื้มสินะที่ฉันใจดีกับแกขนาดนี้ บอกตามตรงว่าฉันถูกชะตากับแกตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรกแล้ว ฉันว่าอีกไม่นานแกกับฉันเราคงได้เป็นคู่ขาเอ๊ยคู่หูกันแน่ๆ ว่ะ” อเล็กซิสเข้ามาตบไหล่เธอเบาๆ ในขณะที่เธอกลับยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม ‘ฮือๆๆ ฉันอยากกลับบ้าน’
“เอ่อ! คุณอเล็กซ์ครับ คือพวกผมคงต้องขอตัวหัวหน้าไปจัดการเรื่องเอกสารที่ยังค้างอยู่ต่อนะครับ พอดีมันเป็นเอกสารที่ต้องรีบใช้ ถ้ายังไงขอตัวเลยแล้วกันนะครับ” ไซมอนที่เห็นท่าไม่ค่อยดีกลัวว่าแก้วมุกดาจะขาดสติแล้วอาละวาดออกมา
“เฮ้ย! พรุ่งนี้เรามีนัดกันนะโว้ยดราโก” อเล็กซิสตะโกนไล่หลัง ในขณะที่ไซมอนก็รีบพาตัวหัวหน้าเดินเร็วๆ ออกมา
วันนี้คงเป็นวันที่แก้วมุกดาเริ่มทำงานได้เต็มที่สักที ก็ได้แต่หวังว่าคงไม่มีมารผจญให้เธอต้องรำคาญใจอย่างเช่นเมื่อวานนี้อีก แต่ก่อนจะเข้าไปสะสางงานก็ขอเดินออกมาสูดอากาศและชื่นชมความหรูหราของเรือลำนี้ก่อน
“เฮ้อ! นี่เหรอสังคมคนรวย ช่างแตกต่างกันเหลือเกินกับสังคมที่เราอยู่” ขึ้นชื่อว่าเรือสำราญก็ช่างสำราญตามชื่อ เธอมองความหรูหรารอบๆ แล้วก็ถอนหายใจ
“บ่นอะไรน่ะ” ขณะที่แก้วมุกดากำลังเพลิดเพลินกับความศิวิไลซ์ของเรือ จู่ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเสียงใคร
“นี่แหละเหตุผล ที่ทำไมใครๆ ถึงได้เห็นเงินเป็นพระเจ้า เพราะมันสร้างความสุขสบายให้คนได้ไงล่ะ แกเชื่อไหมว่าการที่ฉันได้ทำงานแบบนี้ มันทำให้ฉันได้เห็นอะไรหลายๆ อย่าง ได้เห็นเงินที่บันดาลอำนาจ เงินที่ทำให้คนเกิดความโลภ เงินที่ทำให้คนต้องแก่งแย่งชิงดี แล้วเงินนี่แหละที่ทำให้หลายๆ คนมีความสุข แต่แกรู้อะไรไหม ความสุขเหล่านั้น จริงๆ แล้วมันก็เป็นแค่ความสุขที่ฉาบฉวย เพราะพวกเขาเหล่านั้นปล่อยให้เงินมามีอำนาจเหนือทุกอย่าง แม้กระทั่งใจของพวกเขาเอง” อเล็กซิสมองไปรอบๆ อาณาเขตของตัวเองที่มีเหล่าเศรษฐีมากมายกำลังหาความสุขใส่ตัว ก่อนจะวกกลับมามองแก้วมุกดาที่กำลังมองมาด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป ด้วยไม่คิดว่าคนอย่างอเล็กซิสก็มีมุมมองแบบนี้กับเหมือนกัน
“แต่แกรู้อะไรไหม สิ่งหนึ่งที่ฉันไม่สามารถปฏิเสธได้เลยก็คือ” อเล็กซิสหยุดแล้วหันไปมองหน้าแก้วมุกดาที่กำลังตั้งใจรอฟังอย่างใจจดใจจ่อ “ฉันเองก็ชอบเงินเหมือนกันว่ะ” เอ่อ...สุดท้ายอเล็กซิสก็ยังเป็นอเล็กซิสวันยังค่ำสินะ “เฮ้อ!” เธอได้แต่ถอนหายใจอย่างเอือมระอา
“หรือแกไม่ชอบ จะบอกให้นะไม่มีใครไม่ชอบเงินหรอก ไม่อย่างนั้นทั้งแกและฉันจะมานั่งทำงานหาเงินกันงกๆ ทำไม จริงไหม”
“แล้วคุณไม่คิดบ้างเหรอครับว่าบางทีมันก็ไม่ใช่ความชอบ แต่มันคือความจำเป็น” อย่างเช่นเธอตอนนี้ที่พยายามหาเงินเพื่อเหตุผลบางอย่างที่เขาคงไม่เข้าใจ
“แต่ฉันก็ยังมองว่ามันเป็นความชอบอยู่ดีนั่นแหละ ไม่เชื่อแกก็ลองมองดูคนพวกนี้สิ” อเล็กซิสชี้ชวนไปยังผู้คนมากมายที่ยอมจ่ายเงินไม่น้อย เพื่อหาความสำราญให้ตัวเอง แล้วก็ยังมีผู้หญิงอีกมากมายเช่นกันที่ยอมพลีกายบำรุงบำเรอผู้ที่สามารถบันดาลเงินให้ตัวเอง แม้จะต้องแลกด้วยศักดิ์ศรีก็ตาม
“เอางี้ เดี๋ยววันนี้ฉันจะพาแกเดินรอบๆ แกจะได้เห็นว่าเงินมันมีอำนาจเหนือมนุษย์มากมายแค่ไหน” อเล็กซิสไม่พูดเปล่า แต่ยังโอบไหล่เธอเอาไว้อย่างถือสิทธิ์ คนโดนกอดกรายๆ ได้แต่ทำท่าทางอึกอักพยายามเบี่ยงตัวออกมา “แต่ผมต้องทำงาน นี่ก็สายมากแล้ว ผมขอตัวไปทำงานก่อนดีกว่าครับ” แก้วมุกดาพยายามหาหนทางปลีกตัวออกมา
“นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของงาน แกจะทำงานดีได้ยังไงถ้าเมื่อแกไม่รู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่ และในฐานะที่ฉันเป็นเจ้านายและเจ้าของที่นี่ ฉันขอสั่งให้แกเดินตามฉันมาอย่างไม่มีข้อแม้” เมื่อคนเจ้าเล่ห์ที่แฝงไปด้วยความเผด็จการออกคำสั่งแกมบังคับแบบนี้ เธอคงทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินตามเขาไปแต่โดยดี
ขณะที่แก้วมุกดาเดินตามเขาไปอย่างจำใจ จู่ๆ ก็มีคนๆ หนึ่งเดินตรงเข้ามาทัก ซึ่งเป็นคนที่เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะเจอเขาที่นี่
“คนเยอะนะว่าไหม เห็นทีฉันคงต้องกลับมามองธุรกิจตัวนี้อีกที เผื่อจะรวยเหมือนแก” เดนิส บรูโน่ คู่อริเก่าของอเล็กซิส ที่ถึงแม้ว่าปัจจุบันจะเข้าใจกันดีแล้วก็ตาม แต่ดูเหมือนเขาก็ยังไม่ชอบหน้ากันอยู่ดี ต่างกับความคิดของแก้วมุกดาโดยสิ้นเชิง เพราะเดนิสคือผู้ชายในอุดมคติที่เธอยกให้เป็นผู้ชายในฝัน แต่ฟ้าก็ยังเล่นตลกดลบันดาลให้เธอมาเจอกับเขาในเวลาและสถานการณ์ที่ไม่เป็นใจแบบนี้
“นี่มันบังเอิญ หรือว่าโลกกลมกันแน่วะ แกถึงได้มาสิงสถิตอยู่บนเรือฉันแบบนี้” อเล็กซิสกลอกตาไปมาอย่างเอือมระอา ไม่นึกว่าจะเจอเดนิสด้วยเหมือนกัน
- ผู้เขียน
