32
“เออๆ จะอะไรก็ช่าง สรุปคือฉันหิวข้าว จบไหม” อเล็กซิสเอาคำที่เธอชอบพูดมายอกย้อนกลับไปบ้าง
“หิวข้าว ก็ออกไปหาซื้อกินสิคะคุณผู้ชาย มายืนบ่นอยู่แบบนี้คงอิ่มหรอก แต่ถ้าไม่ถือ ยังมีอาหารเจ้าตูบเหลืออยู่อีกถุงนะ เอาไหมล่ะ” เธอบอกพลางเหยียดยิ้มมุมปากอย่างสะใจ
“ยัยลูกเป็ด เธอว่าฉันเป็นหมาเหรอ”
“ฉันยังไม่ได้พูดสักคำว่าคุณเป็นหมา คุณเข้าใจไปเองต่างรึเปล่า ฉันแค่ถามว่าคุณจะกินอาหารหมาไหม แล้วคุณก็คิดเองเป็นตุเป็นตะหาว่าฉันว่าคุณ เนี่ยคนเราก็เป็นซะอย่างนี้ไง ชอบมองโลกในแง่ร้าย แล้วนี่ยังไงตกลงกินไหม” เหตุผลที่เหมือนกำลังด่าเขาอยู่กลายๆ ทำเอาคนถูกด่าถึงกับกัดฟันกรอด นึกอยากจัดการกับผู้หญิงร้ายๆ คนนี้ให้หลาบจำ
“เอาสิ ไหนๆ เราสองคนก็อุตส่าห์ดั้นด้นไปซื้อมาด้วยกันแล้ว มากินด้วยกันเลยเป็นไง ถ้าเธอกินฉันก็กิน แกะเลยไหมล่ะ” อเล็กซิสเดินไปหยิบอาหารสุนัขมาเพื่อเปิดถุง ถ้าไม่ติดว่าแก้วมุกดาค้านเสียงดัง พ
